Πού είχαμε μείνει; Δε θυμάμαι. Τι κάναμε όταν πατήθηκε το pause; Είχαμε αφήσει εκκρεμότητες; Μήπως κάτι στη μέση; Έναν καφέ που έγινε νερομπούλι; Ένα μπέργκερ που έγινε απολίθωμα; Μία παράσταση...
Continue readingΠού είχαμε μείνει; Δε θυμάμαι. Τι κάναμε όταν πατήθηκε το pause; Είχαμε αφήσει εκκρεμότητες; Μήπως κάτι στη μέση; Έναν καφέ που έγινε νερομπούλι; Ένα μπέργκερ που έγινε απολίθωμα; Μία παράσταση...
Continue readingΘυμάμαι πόσο πολύ με άγγιξαν αυτές οι οκτώ λέξεις του Ελύτη, διαβάζοντάς τις πριν από χρόνια. Ανήκω σε κείνους τους ανθρώπους που στα δύσκολα καταφεύγουν πολλές φορές στην ποίηση, "ρουφώντας"...
Continue readingΑν είχε φωνή, θα περίμενα να μου απαντήσει. «Πώς την παλεύεις μέσα τόσα χρόνια;». «Πώς και δεν σου έχει σαλέψει;». «Δώσε μερικά tips για τον ισόβιο εγκλεισμό». Εγώ τη ρωτάω, εκείνη γλείφεται. Εγώ παστώνομαι με...
Continue readingΟι σκέψεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν μη σοβαρές, ούτε "επιστημονικά τεκμηριωμένες", αλλά όπως όλα τα "επιστημονικά" ποστ στις μέρες αυτές, έτσι κι εγώ θα ξεκινησω με την φράση "επίτρεψέ μου...
Continue readingΗ συνεχής παραμονή στο σπίτι οδήγησε σε κάτι αναπόφευκτο : τη μεταξύ μας απομόνωση. Αυτή με τη σειρά της έκανε επιτακτική την ανάγκη μας για επικοινωνία , η οποία ευτυχώς ...
Continue readingΟ Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γνωστός παγκοσμίως ως Ελ Γκρέκο ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Πίνακες του Γκρέκο κοσμούν τα μεγαλύτερα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος παραμένει γνωστός...
Continue readingΠριν από λίγο κοίταξα το θερμόμετρο πριν μπω σε από τα αγαπημένα μου μαγαζιά για να απολαύσω απόψε το unusual gin μου!! Eχει 13 βαθμούς έξω! Είπα να αφιερώσω στον...
Continue readingΕίναι ωραίο να κάθεσαι στο πίσω κάθισμα. Ξεκούραστο κι ήσυχο. Χωρίς απαιτήσεις και πολύπλοκες διαδικασίες. Δεν προϋποθέτει λόγια, τσακωμό και συζητήσεις. Χαζεύεις την διαδρομή, ταξιδεύεις και κοιτάς. Δε χαράζεις εσύ...
Continue readingΑν θέλουμε να δούμε τον κορονα-ιο με άλλη ματιά, παρακάτω μια άποψη εμπνευσμένη από ένα κείμενο του Τορκόμ Σαραϊνταριάν και τον διαφορετικό τρόπο σκέψης που μας διδάσκει η αγαπημένη μου...
Continue readingΞέρεις τι δεν ήξερα; Ότι ο Γιώργος, της κυρα Πανωραίας από απέναντι, είναι και γυμναστής! Ναι, Δεν το ήξερα! Γνώριζα ότι ξημεροβραδιάζετε στα γυμναστήρια απέναντι και φουσκώνει αλλά δεν ήξερα,...
Continue readingΑγαπάω τόσο τη ζωή που από μικρή αρνιόμουν να δεχτώ πως δεν μπορεί να είμαστε τίποτε περισσότερο από κομήτες εφήμεροι, περιπλανόμενοι στο άπειρο για όσο. Ήξερα πως μέσα στα περιθώρια...
Continue readingΌχι. Δεν λέμε «όταν θα τελειώσουν». Γιατί δε γίνεται να τελειώσουν όλα. Έχουμε μέσα μας τη φλόγα που πάντα θα σιγοκαίει. Πάντα μας κρατάει ζωντανούς. Ίσως κάπου να είμαστε κουρασμένοι....
Continue readingΆτιμο πράμα η καραντίνα! Να θες να βγεις και να μη σε αφήνουν! Και να μη μπορούσες να πεις οκ! να θες, να μπορείς και να σου απαγορεύουν; Μεγάλη πίκρα!...
Continue readingΓεννιέσαι επειδή δύο άνθρωποι αποφάσισαν να γίνουν ένα. Μεγαλώνεις και μαθαίνεις μια γλώσσα που την μοιράζεστε πάρα πολλοί. Αγαπάς και συνδέεσαι. Πεθαίνεις και το ίδιο σου το σώμα επιστρέφει στη...
Continue readingΟ Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ήταν Έλληνας μαραθωνοδρόμος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και εθνικός ήρωας. Κατά τη διάρκεια...
Continue reading