Tα πρώτα θερινά σινεμά ανοίγουν τη δεκαετία του 1910. Μια αυλή ή μια ταράτσα με λίγο χαλίκι, μερικές πλαστικές καρέκλες κι ένα κομμάτι πανί είναι αρκετά για να δημιουργηθούν οι...

Θερινό σινεμά γειτονιάς επί της Λεωφόρου Συγγρού, στην πλευρά της Καλλιθέας. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1969, λίγο αφού ένα άλλο θερινό με το ίδιο όνομα επί της Θησέως στις...

Μια ιστορία σε τρεις πράξεις είναι η ζωή αυτού του συμπαθέστατου θερινού κινηματογράφου στην Άνω Γλυφάδα (ή Τερψιθέα, για πολλούς). Ξεκίνησε το 1962, στην εξοχική (όπως φαντάζεστε) περιοχή της Τερψιθέας,...

Από τα πιο παλιά θερινά του Χαλανδρίου, η Μαργαρίτα λειτουργεί μακριά από το κέντρο της πόλης από το 1968. Αδερφάκι του Σινέ Δάφνη (μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον) και του χειμερινού Ατλαντίς,...

Έχω διασχίσει την κεντρικότατη λεωφόρο Αγγέλου Μεταξά στη Γλυφάδα αμέτρητες φορές, Κι όμως, ποτέ δεν είχε τύχει να σηκώσω το βλέμμα στο κτίριο του αριθμού 11, εκεί όπου μια πλαϊνή...

Από τους πλέον καινούργιους θερινούς κινηματογράφους και ο μοναδικός στον Πειραιά, το Cine Βοτσαλάκια συνδυάζει αρμονικά την καλοκαιρινή-εξοχική ατμόσφαιρα ενός παραδοσιακού θερινού με την τεχνική αρτιότητα και το σέρβις ενός...

Ένα από τα παλιότερα και πιο αριστοκρατικά σινεμά των Αμπελοκήπων υπήρξε η Άνεσις, με ιστορία μεγάλη και πολλές διαφορετικές μορφές μέσα στα χρόνια. Όπως και πολλοί άλλοι κινηματογράφοι, η Άνεσις...

Δεν είμαι φαν των βορείων προαστίων -για την ακρίβεια δεν είμαι φαν των προαστίων εν γένει και ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού και erga omnes ονομασίας. Η Δροσιά, όμως, για κάποιον λόγο,...

Με το Πόρτο Ράφτη είναι συνδεδεμένο μεγάλο μέρος των παιδικών μου χρόνων. Συγγενείς, οικογενειακοί φίλοι και λοιποί φρόντιζαν να μας φιλοξενούν στα εξοχικά τους, όταν ακόμα η περιοχή δεν είχε...

Κινηματογράφος γειτονιάς, στην Καλλιθέα, το Φλερύ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους θερινούς της Αθήνας, με χωρητικότητα 1.600 ατόμων! Ξεκίνησε το 1968, χωρίς φανφάρες και τερτίπια, ήσυχος, συνοικιακός, τυπικής διάταξης και...

Το Σινέ Φλοίσβος, έιναι από τις πιο καινούργιες (πρωτοάνοιξε το 2003), τις πιο αγαπημένες και τις πιο άρτιες από κάθε άποψη θερινές αίθουσες της Αθήνας. Μέσα στο πάρκο του Φλοίσβου,...

Ο πιο καινούργιος και ταυτόχρονα ένας από τους παλιότερους κινηματογράφους της Αθήνας, βρίσκεται στο Χαλάνδρι. Είναι αντιθετικό αυτό που γράφω, θα σκεφτείτε. Μα μόνο αντιθέσεις θα συναντήσετε στην Αθηνά, αυτό...

Κινηματογράφος-σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή αλλά και για τους σινεφίλ όλης της Αθήνας, που λειτουργεί αδιάκοπα στην Πλατεία Δροσοπούλου της Φιλοθέης από το 1961. Για την ακρίβεια, το σινεμά...

Ο κινηματογράφος ΑΒΑΝΑ, άναψε για πρώτη φορά την οθόνη της το 1965 και έκτοτε λειτουργεί μέχρι σήμερα, χωρίς καμία διακοπή. Ήσυχος κινηματογράφος μιας ήσυχης γειτονιάς, επισήμως στο Χαλάνδρι, αλλά στις...

To Cine Αμαρυλλίς είναι ένας από τους παλαιότερους κινηματογράφους της Αττικής, με την πρώτη χρονιά της λειτουργίας του να καταγράφεται από το 1935. Απομακρυσμένος, σε μια γειτονιά που τότε παίζει...

Θερινός κινηματογράφος γειτονιάς, το cine Αλεξάνδρα βρίσκεται στο Κάτω Χαλάνδρι, πολύ κοντά στη Μεσογείων, στο ύψος του Χολαργού. Άνοιξε στα δύσκολα χρόνια των αιθουσών, το 1970, και παρέμεινε σινεμά συνοικιακού...

Η Κάρμεν ξεκίνησε το 1961 σε μια γειτονιά που σήμερα ενδεχομένως να μην τολμούσε κανείς να χτίσει θερινό σινεμά. Τότε, όμως, τα σινεμά ξεφύτρωναν παντού, ήταν μέρος της γειτονιάς και...

Ένας από τους πιο παλιούς θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας, το Cine Ψυχικό ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1943, σε μια γωνία της Κηφισίας, και υπήρξε πόλος έλξης των φίλων του...