Η γνωριμία με τον Μανώλη έγινε στην κλινική του και θυμάμαι ακόμη τη πρώτη φορά που αντίκρισε τον σκύλο μου και ο σκύλος μου τον Μανώλη. Σαν να μπορεί να μιλά με τα ζώα, σαν να μπορεί να τα ακούσει. Ιδέα μου δεν είναι σίγουρα πάντως μιας και είναι ο αγαπημένος ενός ολόκληρου νησιού (κι η Σύρος είναι πολύ μεγάλο νησί!) και ένας απο τους ανθρώπους που καθημερινά αγωνίζεται για τα ζώα και τα δικαιωματά τους. Λένε πως οι ηγέτες έχουν τη τάση να παρασύρουν τον κόσμο μαζί τους, να εστερνίζονται τις ιδέες τους και το όραμα τους. Ε, ο Μανώλης έχει και απο αυτό!
H αγάπη μου για τα ζώα ξεκίνησε..
Μεγάλωσα με ζώα, κυρίως σκύλους, οπότε η συμβίωση μαζί με κατοικίδιο είναι φυσιολογική για μένα. Δεν είχα εντούτοις καμία σχέση με παραγωγικά ζώα αφού το να δεις αγελάδα, γουρούνι ή κατσίκα στον Κολωνό ήταν αδύνατο. Για μένα τα παραγωγικά ζώα ήταν σιλουέτες στην Εθνική οδό και οι γάτες ήταν στα κεραμίδια του διπλανού σπιτιού όπου σκαρφάλωνα με τον αδελφό μου για να τις ταΐσουμε. Όταν είδα αγελάδα στο 1 μέτρο, στο πρώτο έτος της κτηνιατρικής στα 18 μου, ο καθηγητής μου δεν το πίστευε ότι έβλεπα αγελάδα για πρώτη φορά στη ζωή μου από τόσο κοντά. Με τον καιρό ήρθα σ’ επαφή με όλα τα στάδια παραγωγής ζωικών προιόντων είτε βιομηχανικού τύπου είτε χωρικού. Επιπρόσθετα έχουμε και τα χιλιάδες άστεγα σκυλιά και γατιά που υποφέρουν στο δρόμο. Πώς λοιπόν να μην «αγαπήσω» αυτόν τον πόνο που έβλεπα να φωνάζει μπροστά μου; Πέρα από την παιδική ηλικία, η προσέγγιση των ζώων από το πρίσμα της κτηνιατρικής με προβλημάτισε. Δεν ξέρω αν μόνο τα αγαπώ. Μάλλον τα συμπονώ και θέλω να μιλάω για αυτά. Είναι αδικημένα πλάσματα. Είναι θύματα βάναυσης κακοποίησης. Όπως και το να κλείνεις ένα πουλί σε κλουβί. Οι περισσότεροι όμως δεν το συνειδητοποιούμε αυτό. Δυστυχώς, μας μάθανε λάθος.
Αγαπώ τη δουλειά μου γιατί…
Δε ξέρω αν αγαπώ τη δουλειά μου. Άλλωστε πώς να ορίσεις την αγάπη όταν κάθε μέρα αντιμετωπίζεις τον πόνο και τον θάνατο τόσο αθώων ψυχών. Πάω με κέφι και με όρεξη και φεύγω το ίδιο. Εκ των πραγμάτων, αυτή η δουλειά δεν τελειώνει όταν κλείσεις την πόρτα της κλινικής. Με έχει σκλαβώσει , με πονά. Ασχολούμαι 24 ώρες το 24ώρο, είτε σωματικά είτε εγκεφαλικά. Με ρωτάει η γυναίκα μου τι σκέφτομαι και συνήθως της απαντώ, τα ζώα’. Μου αρέσει να βοηθώ τα ζώα από τη σκοπιά της κτηνιατρικής, να θεραπεύω, να ανακουφίζω. Αγαπώ όμως πολύ να βρίσκω σπίτι σε ένα άστεγο ζώο. Αυτό με «τρελαίνει». Να έχω ένα άστεγο «διαλυμένο» και σε 2 μήνες να μου στέλνουν φωτογραφίες από το καινούργιο του σπίτι. Και ίσως το αγαπώ περισσότερο γιατί δεν είναι δουλειά μου, είναι κάτι σα χόμπι.
Γιατί υπάρχει κόσμος που εγκαταλείπει το κατοικίδιο του;
Γιατί είναι επιπόλαιοι. Γράφει κάποιος ότι τα ζώα είναι «καλά» για τα παιδιά και τρέχουν να πάρουν ζώο λες και παίρνουν κινητό. Ούτε ξέρουν τι παίρνουν, ούτε τι έξοδα και ευθύνες συνεπάγεται αυτό. Κάποια στιγμή το παιδί σίγουρα θα το βαρεθεί (ενώ αν ενθαρρύνεται να συμβιώνει από ένα συνειδητοποιημένο γονέα , δεν θα το βαρεθεί) και το ζώο θα μείνει στο δρόμο ή το λιγότερο θα ζευγαρώσει με την αδέσποτη σκυλίτσα ή σκύλο της γειτονιάς. Αν δεν εγκαταλειφθεί στο δρόμο ή έξω από ένα καταφύγιο το λιγότερο που θα του συμβεί είναι να δεθεί μόνιμα. Τα ζώα είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι.
Η διαδικασία για υιοθεσίες ζώων πως ξεκίνησε στην κλινική σας;
Όταν μετακόμισα στη Σύρο μετά από λίγο καιρό άρχισα να συνειδητοποιώ ότι περνάνε πολλά αδέσποτα γατάκια από τα χέρια μου από ανθρώπους που τα είχαν στην πόρτα τους ή στην αυλή τους. Άλλα τα έβρισκαν άρρωστα ή και στα σκουπίδια που τα είχε πετάξει νεογέννητα κάποιος γείτονας. Τα ονόμασα «τα αναλώσιμα γατάκια». Άρχισα ν αναρωτιέμαι , από πού έρχονται αυτά τα ζώα και που πηγαίνουν ; Έτσι, και αξιοποιώντας τη δύναμη της κοινωνικής δικτύωσης , κυρίως μέσω facebook, και του blogging άρχισα να ανεβάζω γατάκια που έψαχναν σπίτι και να γράφω για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα λάθη που κάνουμε.
Aν είχα τη δύναμη θα …
Θα ήθελα να έχω σούπερ δυνάμεις. Λατρεύω τους υπερ-ήρωες. Είναι όμως μόνο κόμικ. Όποτε κάνω αυτό που περνά απο το χέρι μου με όλες τις (ανθρώπινες-απλές) δυνάμεις μου!
Υπάρχει αισιοδοξία πως θα αλλάξει η κατάσταση;
Δεν μπορώ να μιλήσω με γενίκευση. Είμαι αισιόδοξος όσο προσπαθώ. Αν θα αλλάξει κάτι δεν το γνωρίζω. Αν αδρανώ/ούμε σίγουρα δεν θα αλλάξει.
Το πιο αστείο περιστατικό που μου έχει συμβεί στη δουλειά μου…
Να δίνω συμβουλές σε έναν κύριο πως θα έρθει στην κλινική καθώς ήταν στον δρόμο. Μόνο που ήταν σε άλλο νησί. Δεν γνώριζε ότι είχε καλέσει Σύρο. «Δεν σας βλέπω , ενώ θα έπρεπε’»του λέω καθώς τον καθοδηγούσα. «Μόλις πέρασα την εφορία Μυκόνου’», είπε. Ουπς !!!!!!
Τι ακριβώς δραστηριότητες κάνει η κτηνιατρική κλινική Κυκλάδων;
Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας σε κατοικίδια , κυρίως σκύλους και γάτες. Εξυπηρετούμε τη Σύρο ενώ επισκεπτόμαστε την Τήνο και την Ίο. Δεχόμαστε περιστατικά από αρκετά νησιά που στερούνται κτηνιατρικής φροντίδας ή θέλουν μια δεύτερη γνώμη. Επίσης τελευταία έχουμε και περιστατικά που έχουν έρθει από Αθήνα, πέρα των Αθηναίων που επισκέπτονται τακτικά τη Σύρο και είμαστε οι κτηνίατροι τους.
Επίσης, γράφω αρκετά για τον «πόνο των ζώων» και την κακομεταχείρηση που υφίστανται στα χέρια των ανθρώπων, είτε είναι κατοικίδια, είτε είναι «παραγωγικά» ζώα.
Πως μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι εμείς τη προσπάθεια σας αυτή;
Θα μάθετε πολύ σύντομα. Η όλη δράση θα περάσει στο επόμενο στάδιο και η συμμετοχή του κοινού θα είναι απαραίτητη για να μεγαλώσει όλος αυτός ο μηχανισμός διάσωσης – υιοθεσίας. Έχει γίνει όνειρο ζωής που προέκυψε καθώς κοιτούσα ένα ημερολόγιο με γάτες στη Σαντορίνη σε συνδυασμό με τις εμπειρίες που απέκτησα στο εξωτερικό.
Mίλησε μου για το «άθλια βρωμιάρα κρίση της τσέπης, δε θα σε αφήσω να γίνεις κρίση του μυαλού και της ψυχής»
Όσοι είναι εκτός χώρου κτηνιατρικής δυσκολεύονται να αντιληφθούν τα διλλήματα και τα περιστατικά κρίσης που διαχειριζόμαστε εμείς οι κτηνίατροι. Όταν όλοι μετράμε τα ευρώ στις τσέπες μας, σκέψου να τύχει επί παραδείγματι να χρειαστεί ένα ζώο χειρουργείο ή νοσηλεία και εξετάσεις και να πρέπει να βρεις 300-400 ευρώ. Ακόμα και αν βοηθήσει και ο γιατρός όσο μπορεί με μια έκπτωση, εντούτοις θα πρέπει να δαπανηθεί ένα δυσεύρετο ποσό. Έχουμε και εμείς δυσβάσταχτα έξοδα και υποχρεώσεις προς προσωπικό, δημόσιους φορείς και προμηθευτές. Οπότε είσαι από τη μία πλευρά του τραπεζιού, από την άλλη ο ιδιοκτήτης του ζώου ή κάποιος που έφερε ένα τραυματισμένο αδέσποτο ζώο και στη μέση ένα ζώο που υποφέρει. Ο κόσμος σου λέει τα προβλήματά του, τα προσωπικά και εγώ πρέπει να διαχειριστώ όλο αυτό. Χρειάζεται αμοιβαία κατανόηση και προσπάθεια και από τις δύο πλευρές του τραπεζιού για να σωθεί το ζώο. Οφείλω να βοηθώ πιστεύω τόσο το ζώο όσο και τον άνθρωπο που το φέρνει για να μην υπάρξει κατάρρευση του μυαλού και της ψυχής. Αλλά και ο κόσμος πρέπει να μας καταλαβαίνει. Ας μη μας συγχέει με πλούσιους μεγαλογιατρούς που πληρώνονται από ασφάλειες.
Τι ακριβώς κάνεις με την χαρτογράφηση αποικιών των γατιών στα νησιά.
Η διαχείριση ενός πληθυσμού ζώων χρειάζεται πρώτα να γνωρίσεις τον πληθυσμό. Με αριθμούς. Είναι απλό. Μόνο έτσι μπορείς να σχεδιάσεις δράσεις και να υπολογίσεις ανάγκες σε ανθρώπινο προσωπικό και χρήματα για την υλοποίησή τους.
Mια ευχή για το 2016
Να μην είμαστε θεατές σ’ αυτά που μας απασχολούν. Ευχές τέλος , το έτος ήδη «τρέχει».
