Η Ολυμπιακή Αεροπορία δημιουργήθηκε το 1956, κατόπιν προτροπής του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον Αριστοτέλη Ωνάση να δημιουργήσει μία αεροπορική εταιρία η οποία θα αποτελούσε τον Εθνικό αερομεταφορέα με σκοπό να βοηθήσει στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Ο έλληνας δισεκατομμυριούχος αγοράζει κοψοχρονιά την παραπαίουσα ΤΑΕ και τη μετονομάζει σε Ολυμπιακή Αεροπορία.

 

Εποχή πριν τον Ωνάση

→ Το 1930 ιδρύεται η πρώτη κρατική αεροπορική εταιρεία με την επωνυμία “Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία Ίκαρο”. Μετά τη χρεοκοπία της εταιρείας λίγο αργότερα ιδρύεται η “Ελληνική Εταιρεία Εναέριων Συγκοινωνιών”.

→Το 1935 ιδρύεται η πρώτη ιδιωτική αεροπορική εταιρία, η Τ.Α.Ε. (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις).

→Το 1951 αποφασίζεται η συγχώνευσή τους, εξαιτίας της κακής πορείας και των τριών, σε μία, την “Εθνική Ανώνυμη Εταιρεία Τ.Α.Ε.”. Ακολουθεί όμως μια δύσκολη πορεία με πτώση της επιβατικής κίνησης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απόφαση εκκαθάρισης της εταιρίας με σκοπό την πώλησή της. Ο πλειστηριασμός ξεκινά με τιμή εκκίνησης 60.000.000 δρχ. Καθώς κανείς δεν ενδιαφέρεται κατοχυρώνεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

 

Εποχή Ωνάση

Τον Ιούλιο του 1956 υπογράφεται συμφωνία του Ελληνικού Κράτους με τον Αριστοτέλη Ωνάση, με σκοπό την αποκλειστική εκμετάλλευση των αεροπορικών συγκοινωνιών της Ελλάδας. Η Ολυμπιακή Αεροπορία ξεκινά τη λειτουργία της στις 6 Απριλίου 1957.

→Στα μέσα της δεκαετίας του 60 ξεκινάει το πλάνο για εκσυγχρονισμό του στόλου της εταιρίας και αγοράζονται τα πρώτα αεροσκάφη που έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν υπερατλαντικές πτήσεις δίχως στάση.

→Το 1966 το δρομολόγιο Αθήνα – Νέα Υόρκη είναι γεγονός, και ακολουθούν το Ναϊρόμπι της Κένυας και Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής.  Η Ολυμπιακή Αεροπορία επεκτείνεται και μαζί της μεγαλώνει η φήμη που την ακολουθεί, αφού πλέον θεωρείται μία από τις ασφαλέστερες αεροπορικές εταιρείες παγκοσμίως σε συνδυασμό με εξαιρετικό σέρβις από το πλήρωμα καμπίνας κατά τη διάρκεια των πτήσεων.

 

Τα επίχρυσα σερβίτσια, οι μοδάτες στολές των αεροσυνοδών και των πιλότων, η εκπαίδευση του ιπτάμενου προσωπικού στο Μόντε Κάρλο σημάδεψαν την εποχή που η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν στα χέρια του Ωνάση

 

Όλοι οι πιλότοι της Ολυμπιακής περνούν από πολύ σκληρή εκπαίδευση σε σχολή της εταιρείας στην Οξφόρδη της Αγγλίας πριν μπουν στην καμπίνα του αεροπλάνου. Από την άλλη, οι αεροσυνοδοί ντυμένες από διάσημους μόδιστρους της εποχής όπως ο Πιέρ Γκαρντέν, η Coco Chanel και ο Γιάννης Τσεκλένης,  προσφέρουν στους επιβάτες πλούσια γεύματα  σε επίχρυσα σκεύη, και άλλες ανέσεις εν ώρα πτήσης.

→Στα χρυσά χρόνια της Ολυμπιακής, ταξιδεύουν με την εταιρεία τα πιο διάσημα πρόσωπα του αιώνα. Η VIP αεροπορική εταιρεία απολαμβάνει πλήθος φοροαπαλλαγών και προνομίων με την ανοχή του ελληνικού κράτους και, φυσικά, ο ιδιοκτήτης της έχει κέρδη.

→Στις αρχές της δεκαετίας του 70 τα πράγματα πηγαίνουν ακόμη καλύτερα. Στο στόλο της ΟΑ προστίθενται αεροσκάφη 747, τα περίφημα τζάμπο τζετ, με πολύ μεγάλη χωρητικότητα, ενώ το δίκτυο επεκτείνεται περαιτέρω με πτήσεις προς την Μελβούρνη της Αυστραλίας.

 

 

Ο Ωνάσης, βάζει σκοπό να φέρει την Ολυμπιακή Αεροπορία μέσα στις καλύτερες αεροπορικές εταιρίες του κόσμου. Μέσα στα επόμενα χρόνια, δημιουργεί ένα ευρύ δίκτυο που περιλάμβανε προορισμούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Δυτική Ευρώπη, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή.

 

 

Στις 2 Αυγούστου 1971 ιδρύεται η Ολυμπιακή Αεροπλοϊα Α.Ε. από τον Αλέξανδρο Ωνάση. Σκοπός της εταιρίας αυτής είναι η εξυπηρέτηση των μικρών νησιών της Ελλάδας.

Το 1974 η Ολυμπιακή Αεροπορία  ξεπερνά κάθε προσδοκία σημειώνοντας ρεκόρ μεταφοράς επιβατών, 2.500.000 από τους οποίους 790.000 στις πτήσεις του εξωτερικού. Στις 22 Ιανουαρίου 1973 συμβαίνει κάτι που θα αλλάξει ριζικά την πορεία της Ο.Α., ο θάνατος του Αλέξανδρου Ωνάση σε αεροπορικό δυστύχημα, θα αποτελέσει την αρχή του τέλους για την εταιρία. Λίγους μήνες αργότερα ο Αριστοτέλης Ωνάσης πουλά την Ο.Α. στο ελληνικό δημόσιο και το 1975 πεθαίνει.

 

 

Το σήμα της Ολυμπιακής
Ο Έλληνας μεγιστάνας  αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ως σήμα της Ολυμπιακής τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους, προσθέτοντας και έναν έκτο. Οι επιχειρηματικοί κύκλοι και ο τύπος τον αποθέωσαν για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο, καθώς επρόκειτο για το πιο αναγνωρίσιμο σήμα που θα μπορούσε κανείς να διαλέξει για την εταιρεία του. Για να κατοχυρωθεί το σήμα στην εταιρεία του Σμυρνιού επιχειρηματία και να μην είναι ίδιο με αυτό των Ολυμπιακών αγώνων, έκανε κάτι απλό και έκλεψε το σήμα χωρίς κανείς να μπορεί να του πει το παραμικρό….

 

Εποχή μετά τον Ωνάση
Το 1976 είναι έτος σταθμός στην ιστορία της Ολυμπιακής που πια έχει περάσει στα χέρια του ελληνικού δημοσίου. Είναι η χρονιά που η Ο.Α. προμηθεύεται το πρώτο Boeing 737-200 και δημιουργεί την Olympic Catering. Η Ο.Α. διαθέτει πλέον 25 αεροσκάφη και εξυπηρετεί 30 διεθνείς προορισμούς.

Από το Δεκέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1978 λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην ιστορία της Ολυμπιακής διάρκειας 35 ημερών. Οι κύριοι λόγοι της απεργίας ήταν η δημιουργία κανονισμού εργασίας, συνθέσεις πληρωμάτων και νέο μισθολόγιο. Η παρατεταμένη αυτή απεργία έχει αίσιο τέλος για τους εργαζόμενους.

→Η αρχή της δεκαετίας του 1980 βρίσκει την Ο.Α. σε χορό απεργιακών κινητοποιήσεων με κύριο αίτημα την εφαρμογή κανονισμού πτήσεων και τη βελτίωση των οικονομικών αποδοχών. Το 1982 γιορτάζονται τα 25 χρόνια λειτουργίας της Ο.Α.

→Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το προσωπικό έχει κερδίσει τις Κυριακές, τις αργίες και τα νυχτερινά δρομολόγια. Στις 4 Οκτωβρίου όμως εκτυλίσσονται αιματηρά επεισόδια ανάμεσα σε απεργούς, απολυμένους και ΜΑΤ έξω από το κτίριο της Olympic Catering.

 

Στις 28 Μαρτίου 2001 θα πραγματοποιηθεί η τελευταία πτήση από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Ο πιλότος της τελευταίας αυτής πτήσης είναι ο Τιμολέων Καλογεράκης. Την ίδια ημέρα θα πετάξει από το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων η πτήση της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας με προορισμό τη Χίο.

 

Φώτογραφίες: Leonidas Vassilopoulos (πατήστε εδώ)