Έργο ελεγειακού ύφους, κατορθώνει να μεταδώσει το αίσθημα της βαθύτατης μελαγχολίας από την απώλεια της ζωής και να καταστεί σύμβολο του αιώνιου δράματος του θανάτου.

• Ο γλύπτης απεικονίζει τον Κένταυρο τη στιγμή που, εγκαταλελειμμένος στην αργή επιθανάτια αγωνία, μετεωρίζεται μεταξύ ζωής και θανάτου. Η κεκλιμένη κεφαλή, η χαρακτηριστική έκφραση του προσώπου και οι τεντωμένοι μύες του κορμού απελευθερώνουν μια παράξενη δύναμη τη στιγμή που τα πόδια είναι αδύναμα, λυγισμένα, και προμηνύουν την συνολική κατάρρευση.

Η λύρα ως πηγή αισθητικής και αρμονίας, καθυστερεί την πτώση της ανθρώπινης φύσεως, που αντιστέκεται στη φθορά. Σχολιάζοντας ο δημιουργός αινιγματικά το έργο του, αναφέρει: «Πεθαίνει, γιατί κανένας δεν πιστεύει πια σ’ αυτόν».

Το συγκεκριμένο γλυπτό, πιστό αντίγραφο του γύψινου εκμαγείου που βρίσκεται στο Μουσείο Bourdelle στο Παρίσι, είχε αγοραστεί μεταξύ άλλων από τον αείμνηστο Στέλιο Παπαδημητρίου για λογαριασμό του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» το 2004, µε την ευκαιρία της έκθεσης «Έξι κορυφαίοι γλύπτες συνομιλούν µε τον άνθρωπο», στην Εθνική Πινακοθήκη. Στη σημερινή του θέση μεταφέρθηκε το 2010.

Τίτλος: Θνήσκων Κένταυρος
Θέση: Προαύλιο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Λεωφ. Συγγρού 107-109
Έτος Κατασκευής: 1914
Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος
Καλλιτέχνης: Αντουάν Μπουρντέλ