Στην αρχαία αρχιτεκτονική τέχνη, ιδίως στον Ιωνικό ρυθμό οι κίονες συχνά αντικαθιστούνταν με αναπαράσταση λυγερής γυναικείας μορφής.

• Είναι μια παραλλαγή της Κόρης και χρησιμοποιείται στην αρχιτεκτονική αντί για κίονες ως διακοσμητικό στήριγμα σε πύλες, προσόψεις, γείσα, ζωφόρους, σκεπές και λοιπά. Η κλασική μορφή της Καρυάτιδας είναι ντυμένη με απλούς μα και κολακευτικούς πέπλους και χιτώνες. Έχει ευθύγραμμη και λυγερή κορμοστασιά χωρίς να βαδίζει.

 

Σε αντίθεση με τις κλασικές στο Ερέχθειο της Ακρόπολης, οι Καρυάτιδες στο σπίτι της οδού Αγίων Ασωμάτων 45, είναι μόνο δυο και βρίσκονται στον πρώτο όροφο αποτελώντας μέρος της διακόσμησης αλλά και στήριγμα του εξώστη. Έχουν δε τα χέρια τους σταυρωμένα και όχι ελεύθερα όπως συνηθίζεται. Με τα κάτω άκρα τους να απαλείφονται για να μετατραπούν σε τετράγωνη βάση.

Η χρήση των καρυάτιδων αποτελεί στοιχείο όψιμου κλασικισμού. Σε σημείο που έχει αναδείξει το λαϊκό οίκημα της οδού Αγίων Ασωμάτων 45 που της περιέχει ως σήμα κατατεθέν του αθηναϊκού νεοκλασικισμού.

• Ο πρώτος που τις ανέδειξε να ήταν ο γάλλος φωτογράφος Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, σε μια φωτογραφική περιήγησή του στην Αθήνα στις αρχές του περασμένου αιώνα.

• Στη συνέχεια για τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη έγινε πηγή έμπνευση για δυο πίνακές του με τίτλο «Το σπίτι με τις Καρυάτιδες» υδατογραφία του 1952 και τον «Σπίτι στην Αγίων Ασωμάτων» του 1971.

• Από το 1989 το κτίσμα «με τις χαρακτηριστικές Καρυάτιδες στην πρόσοψη» ή «Σπίτι με τις Καρυάτιδες» όπως έχει επικρατήσει, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο και ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού. Μετά την πλήρη αποκατάσταση των νεοκλασικών του στοιχείων το 2001 οι δυο καρυάτιδες συντηρήθηκαν ώστε σήμερα να στέκουν ολόλευκες.