“Τέλειοι ξένοι” του Πάολο Τζενοβέζε, μετάφραση-απόδοση: Ελεονώρα Μελέτη, σκηνοθεσία: Πέτρος Λαγούτης, Γιώργος Πυρπασόπουλος, πρωταγωνιστούν: Μυρτώ Αλικάκη, Πέτρος Λαγούτης, Δημήτρης Λιόλιος, Σοφία Μανωλάκου, Κατερίνα Μισιχρόνη, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Γιώργος Χρανιώτης, Έλενα Δελακούρα.
Μια παρέα φίλων συναντιούνται για μια σπιτική, χαλαρή βραδιά με φαγητό και κουβέντα, έτοιμοι να θαυμάσουν την έκλειψη σελήνης αλλά και να γνωρίσουν τη νέα κοπέλα ενός από την παρέα. Τα πάντα κυλούν όμορφα, με πειράγματα, αστεία και αθώο κουτσομπολιό έως ότου πέφτει η ιδέα για ένα πρωτότυπο παιχνίδι: όλοι τους θα πρέπει να αφήσουν τα κινητά τους επάνω στο τραπέζι και να μοιράζονται με όλη τη συντροφιά κάθε κλήση, μήνυμα ή e-mail που θα λαμβάνουν.
Κινηματογραφικής ταχύτητας και θεατρικής ακρίβειας, οι “Τέλειοι ξένοι” συνεχίζουν με επιτυχία για δεύτερη χρονιά στο ανακαινισμένο θέατρο Αθηνά, σε μια προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια παράσταση που κερδίζει εντυπώσεις και κοινό. Ιδιαίτερα αγαπημένο έργο στην Ελλάδα, το γνωρίσαμε στο σινεμά από την εξαιρετική ελληνική κινηματογραφική απόδοση του Θοδωρή Αθερίδη για να ακολουθήσει με καθυστέρηση κάποιων ετών και η προβολή της πρωτότυπης ιταλικής ταινίας του 2016.
Τεράστια επιτυχία σημείωσε και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου συναντάμε δεκάδες remake με διάφορους τίτλους, γεγονός που καταγράφεται και στο Βιβλίο Ρεκόρ των Guinessς όπου οι “Τέλειοι ξένοι” φιγουράρουν ως η ταινία με τις περισσότερες διασκευές στην ιστορία του σινεμά.
Περί ταινίας πρόκειται άλλωστε, η οποία βρήκε τον δρόμο της και στο θεατρικό σανίδι τόσο στην Ελλάδα όσο και αλλού και όχι το αντίθετο όπως πολλοί πιστεύουν. Μια ταινία ιταλική αλλά με ένα σενάριο τόσο οικουμενικό που βρίσκει την εφαρμογή του σε οποιαδήποτε χώρα και κουλτούρα. Ο Πάολο Τζενοβέζε περιγράφει τόσο ουσιαστικά τη σημερινή πραγματικότητα των σχέσεων, της δυναμικής στις παρέες και των μυστικών που όλοι κρύβουμε σε μια τσέπη της ψυχής μας ώστε τα λόγια των ιταλών ηρώων να ακούγονται άψογα σε κάθε γλώσσα, χωρίς τον παραμικρό γεωγραφικό ή πολιτιστικό περιορισμό.
Με τα κινητά να αποτελούν πλέον την ντουλάπα με τα απόκρυφα του καθενός μας, η ιδέα να καταλυθεί το άδυτο και να κοινοποιηθούν οι “επαφές” μας αποτελεί καθαρτήριο και εφιάλτη που στην περίπτωσή μας πυροδοτεί τις εξελίξεις επί σκηνής.
Η φροντισμένη στη λεπτομέρεια απόδοση στα Ελληνικά της Ελεονώρας Μελέτη διατηρεί την ιταλική προέλευση του τόπου και των χαρακτήρων με γλώσσα που ρέει και επιτρέπει στους διαλόγους να κονταροχτυπιούνται δυναμικά σε αυτή την αλλόκοτη μονομαχία της αλήθειας και του ψέματος. Αυτή η ευφάνταστη ροή του κειμένου χαρίζει στη σκηνοθεσία το εργαλείο καθοδήγησης και στις ερμηνείες τη δυνατότητα να αναπτυχθούν ουσιαστικά και να καταλάβουν τον διακριτό χώρο πους τους αρμόζει επάνω στη σκηνή, σε αυτό το κομψό διαμέρισμα έτσι όπως το έχει φανταστεί ο Νότης Χριστοδούλου στο εντυπωσιακής κομψότητας και λειτουργικότητας σκηνικό του.
Έργο συνόλου οι “Τέλειοι ξένοι” δεν έχουν σαφή πρωταγωνιστή έτσι όπως η παρέα συμμετέχει από κοινού στην εξέλιξη της ιστορίας, όμως δεν παύει να χαρίζει μικρές, ξεχωριστές στιγμές στον κάθε έναν από αυτούς, με έναν αξιοθαύμαστο μάλιστα καταμερισμό του χρόνου.
Και κάπως έτσι, ο άριστα επιλεγμένος και καλοκουρδισμένος θίασος του θεάτρου Αθηνά ξεχωρίζει ως σύνολο και ως μονάδα σε ένα υπέροχο γαϊτανάκι λεκτικών μονομαχιών και συναισθηματικών συγκρούσεων που εναρμονίζουν διαρκώς το δράμα με το γέλιο. Ο οικοδεσπότης Δημήτρης Ξανθόπουλος διαχειρίζεται με μοναδικό μέτρο την τρυφερή φιγούρα του πατέρα-οικογενειάρχη με τα μύρια όσα δικά του τραύματα ταλανίζουν την ψυχή του, δίπλα στη δυναμική, ξεροκέφαλη αλλά και εσωστρεφή σύζυγό του όπως την απολαμβάνουμε στο πρόσωπο και τη φωνή της Κατερίνας Μισιχρόνη, συνοδοιπόρου και “αντιπάλου” του στην ανατροφή της μικρής τους κόρης (ουσιαστική η “εφηβική” συμμετοχή της Έλενας Δελακούρα).
Η Μυρτώ Αλικάκη σε ένα τραινάκι που ανεβοκατεβαίνει με ορμή ένα βουνό από ανάμικτα συναισθήματα, είναι εξαιρετική στις εκρήξεις και στην οδύνη της με μια φυσικότητα που σε συνεπαίρνει ακόμα και στις πιο απλές της στιγμές, με τον επί σκηνής σύζυγό της (και συν-σκηνοθέτη της παράστασης) Πέτρο Λαγούτη να διακρίνεται εντυπωσιακά για την ερμηνευτική του ωριμότητα και τη χωρίς κορώνες απλότητα στα ξεσπάσματά του. Ερμηνευτική αρμονία και καλά δουλεμένη φυσικότητα υπογράφουν την εξωστρεφή ερμηνεία του Γιώργου Χρανιώτη έτσι όπως αντιμετωπίζει τη δίνη των σφαλμάτων και των επιλογών του, αλλά και την αλήθεια του έναντι της συντρόφου του, την οποία η Σοφία Μανωλάκου αποδίδει με κοριτσίστικη αθωότητα και μεταστροφές.
Τέλος, ο υπέροχος Δημήτρης Λιόλιος υποδύεται με ενσυναίσθηση και πλήρη ερμηνευτική ισορροπία έναν ρόλο που ακροβατεί από τον φόβο στον κυνισμό για να οδηγηθεί στη λύτρωση.
• Αθηνά – Δεριγνύ 10 & Πατησίων, Πεδίον Άρεως
Παραστάσεις: Πέμπτη & Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 & 21:00, Κυριακή στις 19:30.
