“Ο συνεργός” του Γιώργου Χριστοδούλου, σκηνοθεσία: Γιώργος Χριστοδούλου, πρωταγωνιστούν: Χρήστος Κοντογεώργης, ΓιώργοςΤριανταφυλλίδης, Μαρία Προϊστάκη, Φανή Παναγιωτίδου.
Κάποιο βράδυ, σε ένα χωριό κάπου στα βόρεια της Ελλάδας, ο Αποστόλης με τη γυναίκα του την Τασούλα ακολουθούν την αγαπημένη τους ρουτίνα, έως ότου χτυπά το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο Θάνος, ο εξάδελφος του Αποστόλη που του ζητά να συναντηθούν, λέγοντάς του πως τσακώθηκαν ακόμα μία φορά με την κοπέλα του, η οποία μετά τον καυγά τους σηκώθηκε και έφυγε. Όταν οι δυο άντρες συναντιούνται, μετά από ώρες ποτού και ατελείωτης κουβέντας, ο Θάνος ομολογεί πως η Βίκυ στην πραγματικότητα δεν έφυγε ποτέ, αλλά βρίσκεται μέσα στο σπίτι, νεκρή μετά από το βίαιο ξέσπασμά του κατά τη διάρκεια του καυγά.
Ένα αληθινό περιστατικό που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη στις αρχές του 2000, μεταμορφώνεται δια χειρός Γιώργου Χριστοδούλου σε συγκλονιστικό ψυχόδραμα για την ευθύνη της συγκάλυψης, την εσωτερική βία, τις ενοχές και τα ψέματα που ξεστομίζουμε, συνεργοί όλοι μας, ο ένας στα μυστικά του άλλου, με απώτερο σκοπό να προστατέψουμε τα δικά μας. Τα πέντε πρόσωπα του δράματος, ο Αποστόλης, η Τασούλα, ο Θάνος, η μητέρα της Βίκης αλλά και το ίδιο το θύμα, πάντα παρούσα σαν φάντασμα που τους στοιχειώνει όλους, συναντιούνται στο φαινομενικά άσπιλο και καθώς πρέπει τοπίο, ένα σπίτι ολόλευκο, του οποίου οι ρωγμές εν τέλει ξεσκίζονται (σκηνικά-κοστούμια Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου) για να πνίξουν τους πάντες στο χώμα που σκεπάζει το σώμα της άτυχης γυναίκας.
Το έγκλημα του άλλου και η σιωπή όλων όσοι γνωρίζουν μετατρέπονται σε ανίερο μυστήριο συνενοχής και αποτροπιαστικής σύλησης της ζωής της ίδιας. Με τη μάνα να αναζητά απαντήσεις όπου μπορεί να σκεφτεί, τον δολοφόνο να βγαίνει στα κανάλια “συντετριμμένος” ικετεύοντας για πληροφορίες αλλά σπιλώνοντας έντεχνα την κοπέλα του και τον Αποστόλη με τη γυναίκα του να βυθίζονται διαρκώς στο χώμα που τους πετούν οι Ερινύες, ένα άψυχο σώμα, θαμμένο πρόχειρα, διψά για λύτρωση.
Ο συνεργός του Γιώργου Χριστοδούλου ξεδιπλώνει το δράμα με ρυθμούς που κλιμακώνονται σταδιακά, σκιαγραφώντας με ακρίβεια τους χαρακτήρες με λόγο που χαρακτηρίζεται από σαφήνεια, ένταση και ροή. Την ίδια στιγμή, επιλέγει για τη σκηνοθεσία του έναν ρεαλισμό ωμό και άμεσο που σοκάρει με την αλήθεια του ενώ επιτρέπει στους τέσσερις πολύ καλούς ηθοποιούς της παράστασης να κινηθούν στο κόντρα ρεύμα όλων αυτών των συναισθηματικών και ψυχικών διακυμάνσεων, που εν τέλει τους παρασύρει όλους.
Ο Χρήστος Κοντογεώργης ως “συνεργός”, βυθίζεται εντυπωσιακά στο μνήμα που ο ίδιος κυριολεκτικά έσκαψε, με ποστάρισμα επιβλητικό και ηχόχρωμα που αντηχεί εύγλωττα τον έρωτα, την τρυφερότητα, τον φόβο, τον πόνο και τελικά τη συντριβή. Άντρας προστάτης αλλά και χαμένος στα “πρέπει” του, σύντροφος τρυφερός με καλά κρυμμένα μυστικά και φίλος έμπιστος κόντρα στην ηθική του, γίνεται συνεργός στην οδύνη των γύρω του, προσφέροντας μια ερμηνεία ολοκληρωμένη, επιβλητική και συγκινητική.
Δικό του στήριγμα, φωνή της λογικής αλλά εν τέλει κι εκείνη συνεργός από την αγάπη της για εκείνον, η Μαρία Προϊστάκη στον ρόλο της Τασούλας κρατά τα προσχήματα χωρίς να φοβάται τις χαμηλόφωνες εκρήξεις, αδύναμη κι εκείνη να αντέξει το βάρος της ευθύνης και τις ρωγμές που πληγώνουν την ύπαρξή της. Αμήχανη και φοβισμένη στο επίκεντρο ενός κόσμου γεμάτου αντρικά θανάσιμα παιχνίδια, αποκαλύπτει τον πραγματικό της διαλυμένο εαυτό μόνο όταν μιλά στη μητέρα του θύματος, μια υπέροχη Φανή Παναγιωτίδου, παραδομένη στην απελπισία της αρχικά, έως ότου ορθώσει ανάστημα, πάντοτε μάνα, ακόμα με όσους την πλήγωσαν και την κορόιδεψαν.
Συγκλονιστικός ο Γιώργος Τριανταφυλλίδης στον ρόλο του γυναικοκτόνου Θάνου, ζει το ψέμα που έπλασε, απολαμβάνει την επιτυχία του, βεβηλώνοντας με την αυταρέσκειά του τις ζωές των άλλων και τη μνήμη της νεκρής. Ρόλος που φλερτάρει με την υπερβολή, στα χέρια του ο Θάνος αποκτά υπόσταση, καθώς τον διαχειρίζεται με υποκριτική αντίληψη και μέτρο, ενστερνιζόμενος τη μάσκα του πονεμένου συντρόφου, την ίδια στιγμή που γίνεται ανήθικα χειριστικός και τρομακτικά απειλητικός στο βίαιο ξέσπασμά του.
Στα συν της παράστασης, τα βίντεο της Δομνίκης Μητροπούλου και του Αλέξη Ορφανίδη, οι ατμοσφαιρικοί στο εκτυφλωτικό, λευκό φωτισμοί της Ναυσικάς Χριστοδουλάκου και η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Λατουσάκη.
• Επί Κολωνώ – Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
