Ο Τάσος Νούσιας είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Τον έχουμε γνωρίσει μέσα από κινηματογραφικές ταινίες, επιτυχημένες θεατρικές και τηλεοπτικές παραστάσεις.

Φέτος τον συναντάμε στο θέατρο Άλφα Ιδέα, στην παράσταση Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά. Η ιστορία του αινιγματικού Άγγλου βασιλιά, που ο Σαίξπηρ την μετέτρεψε σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα.

Εμείς του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον ρόλο που ενσαρκώνει φέτος, τα μελλοντικά του σχέδια, το πως ξεκίνησε να γίνει ηθοποιός αλλά και τα σημεία της πόλης που αγαπάει περισσότερο. Με πολύ μεγάλη μας τιμή, ο Τάσος Νούσιας μιλάει στο UrbanLife.gr

 

 

Που βρίσκεστε φέτος;
Μέχρι 11 Νοεμβρη βρίσκομαι στο θέατρο Άλφα Ιδέα, με το Ριχάρδος ο 2ος – το ρέκβιεμ ενός βασιλιά και από 22 Νοεμβρη και μετά, Αντόν Τσέχοφ – Θείος Βάνιας, Αστρωβ – ο γιατρός του έργου – μέχρι και τέλη Φλεβάρη, στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά και μετά περίπου για ένα μήνα, στο Αριστοτέλειο.

Μετά ταινία. Η πρώτη ταινία που θα γίνει πάνω στην γενοκτονία των Ποντίων. Είναι η πρώτη μεγάλη παραγωγή, για αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας, που ποτέ δεν το φωτίσαμε. Δυστυχώς όμως, δεν μπορώ να πω παραπάνω.

 

Γιατί Ριχάρδος ο 2ος φέτος;
Η σύνδεση μου με τον Ριχάρδο, κρατά όλα μου τα χρόνια. Από τον καιρό που αποφάσισα να εμπλακώ με την δραματική τέχνη, δίνοντας στο κρατικό Βορείου Ελλάδος, με έναν από τους μονολόγους του, που αποτέλεσε και το κύριο θέμα των εξετάσεων. Εκεί έγινε η πρώτη μας επαφή.

Περάσανε σχεδόν 26 χρόνια και βρεθήκαμε πια γερά! Ολιγοπαιγμένο έργο άλλα σπουδαίο για όλη του την ανθρωπογεωγραφία, όλη την σκαλέτα που αφορά τον άνθρωπο. Από την πλήρη του δόξα, στην απόλυτη του πτώση και απαξίωση, μέχρι να συνδεθεί με το κομμάτι αυτό που αποφεύγει από την μέρα που γεννιέται, τον θάνατο.

Το συγκεκριμένο έργο είναι και ένα σπουδαίο πεδίο βολής για να δείξεις τις ικανότητες σου. Κάνεις ένα μονόλογο – ο οποίος δεν είναι μονόλογος! Είναι το πιο πολυπρόσωπο έργο του Σαίξπηρ – και καλείσαι να δείξεις τη δουλειά σου, μέσα από 2 δεκαετίες που έχουν προηγηθεί, μέσα από τις τάσεις, τις διαφορετικές συμπλοκές σου μέσα από σκηνοθέτες. Είναι αυτό που λέω, ότι κάθε μια δεκαετία, πρέπει να δείχνεις που βρίσκεσαι.

 

Πως είναι να συνυπάρχετε στη σκηνή, υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της συζύγου σας Marlene Kaminsky;
Γνωριστήκαμε μέσα από αυτή την δουλειά. Ενηλικιωνόμαστε, μεγαλώνουμε μαζί και σαν ζευγάρι αλλά και σαν καλλιτέχνες με κοινό αντικείμενο, παρανομαστή. Οπότε είναι εύκολο να βάλουμε τις βάσεις και να πούμε ότι δεν θα μπερδευτούμε. Θα κρατήσουμε το κομμάτι μας, στην πρόβα. Δεν πετυχαίνει πάντα, κάτι μένει και στο σπίτι να πάρουμε μαζί αλλά το καταφέρνουμε.

Ήμασταν τυχεροί γιατί ξεκινήσαμε μέσα στο καλοκαίρι και είχαμε την ευκαιρία να φύγουμε και να δουλέψουμε στην Πρέβεζα, σε ένα εργαστήριο που μας δώσανε εκεί. Πολλές ώρες πρόβας κάθε μέρα αλλά μετά είχαμε την τύχη να έχουμε έναν τρόπο διαφυγής.

 

 

Γιατί ξεκινήσατε να γίνετε ηθοποιός;
Εκεί στο σταυροδρόμι του Λυκείου που σπάει η ασφάλεια του μαθητή και λες τι κάνω στη ζωή μου, ανοίχτηκαν 3 δρόμοι που αγαπούσα το ίδιο πολύ. Είτε θα ακολουθούσα την μηχανολογία και την βιομηχανική παραγωγή γιατί τέλειωσα το Τεχνικό Λύκειο, είτε γυμναστική Ακαδημία, είτε παρουσιάστηκε η ηθοποιία, μέσο του θεατρικού εργαστηρίου Ηπείρου, που μας μάζεψε εκεί μια ομάδα παιδιών και άρχισε να μπαίνει το μικρόβιο.

Έτσι ξεκίνησε η σχέση με τα κείμενα, με τον κόσμο που άνοιγε, η αγαλλίαση που ένιωθες με την σύγκριση αυτή αλλά και με την εξομολόγηση πίσω από το πρόσωπο. Γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτή η μάσκα του ρόλου, είναι το πιο ασφαλές πεδίο να πεις πράγματα ακόμα και για τον ίδιο σου τον εαυτό.

Χωρίς να έχω καμία προγενέστερη επαφή με τίποτα, έδωσα και πέρασα στο κρατικό Βορείου Ελλάδος, στο 2ο κύκλου Εθνικού, πέρασα σε όλες τις ιδιωτικές σχολές και επέλεξα το Κρατικού Βορείου Ελλάδος.

 

Τι είναι ηθοποιός;
Ηθοποιός είναι αυτός ο φορέας, αυτό το πλάσμα, που φανερώνει την ανθρωπινή παθολογία για σένα. Μεταφέρει την εμπειρία όλων των ανθρώπων έτσι ώστε, είτε να συνδεθείς, είτε να θυμηθείς, είτε και να ψαχτείς ακόμα.

Είναι μεγάλο, είναι πολύ ευρύ για το τι είναι ηθοποιός. Είναι τεράστιος κύκλος, στην παράδοση της ανθρωπότητας η ιστορία του αφηγητή / ηθοποιού. Το ίδιο το θέατρο είναι επινόηση, για να μιλήσει η κοινωνία για τα γεννήματα της.

 

Πως γίνεται η επιλογή ενός έργου, μετά από κάποια χρόνια;
Εν αρχήν ο λόγος! Τι έχει θεματικά το έργο και πως είναι η γραφή του δραματουργικά και στην προκειμένη περίπτωση, πως είσαι εσύ, τι θες να πεις μέσα από αυτό!

 

Δράμα ή κωμωδία;
Και τα δυο!!

 

Υπάρχει μια τάση τα τελευταία χρόνια, να γυρνάμε στους Έλληνες συγγραφείς!
Αυτό είναι πολύ καλό και θα ήθελα να το βλέπαμε ακόμα περισσότερο.

 

Υπάρχει ρόλος που ακόμα δεν έχετε ¨βρεθεί¨;
Δεν έχω τέτοια φιλοδοξία πια, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν υπάρχει στοχευόμενος ρόλος που λέω, αυτό θέλω να το παίξω. Από τα μονοπάτια που έχω διαβεί και από τις διαφορετικές τάσεις και είδη θεάτρου, ανθρώπους, ομάδες που έχω συνεργαστεί και συναντήσει, είδα ότι από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, το ενδιαφέρον το προσδίδει το σύνολο της δουλειάς.

 

 

Έχετε κάνει τηλεόραση, θέατρο , κινηματογράφο! Ποιο είδος πάει πρώτο σε αυτή τη σχέση;
Δεν υπάρχει κάποιο είδος που έρχεται πρώτο. Έχω κάνει πολύ ωραία πράγματα, με εξαιρετικούς σκηνοθέτες τηλεοπτικά, κινηματογραφικά έτσι κι αλλιώς είναι το πρώτο μου ¨σινιάλο¨ για να ξεκινήσω να ασχολούμαι με την υποκριτική τέχνη αλλά έχω κάνει και υπέροχα πράγματα στο θέατρο.

Η καλή δουλειά έχει πάντα την πρώτη θέση. Όλα αυτά που λέμε είναι είδος, είναι μέσα, διαφορετικά μεταξύ τους, με διαφορετικές απαιτήσεις, διαφορετική σπουδή. Έχεις άλλη σχέση με την κάμερα, άλλη υποκριτική συνθήκη απ ότι το ζωντανό της σκηνής του θεάτρου.

 

Στο εξωτερικό οι ηθοποιοί έχουν άλλη αντιμετώπιση. Μπορούν να κάνουν σπουδαίες ταινίες, παίρνουν βραβεία, ο κόσμος τους θαυμάζει και πόσα ακόμα. Δεν είναι λίγο αδικημένοι οι Έλληνες ηθοποιοί;
Έως πολύ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει γιατί δεν μπορείς να βρεις τον ατζέντη για να βγεις έξω και να σε δουν, το πρόβλημα είναι η γλώσσα. Πέραν από την αγγλική που είναι η παγκόσμια γλώσσα και τους Λατίνους –καταλαμβάνουν τεράστιο κομμάτι στο marketing – με τα ελληνικά που να πας;

Η γλώσσα και το πόσο αποτελεσματικός είσαι στην εκφορά της, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και είναι δύσκολο.

 

Αν γινόταν μια προσφορά για εξωτερικό θα την σκεφτόσασταν;
Θα έφευγα για το διάστημα που θα έπρεπε να κάνω μια δουλειά. Για να παραμείνω δεν θα το σκεπτόμουν αλλά ποτέ μην λες ποτέ, γιατί δεν ξέρεις και τι γίνεται. Μπορεί το ένα να έφερνε το άλλο και να έπρεπε να αναγκαστείς να παραμείνεις.

 

Πόσα χρόνια μετράτε ηθοποιός;
Αν βάλεις και τα χρόνια της σχολής, στα 27.

 

Το νιώθετε επάγγελμα;
Είναι επάγγελμα. Ζω από αυτό. Δεν έχω άλλο βιοπορισμό.

 

Δεν είναι άδικο όμως;
Δεν μπορείς να το πεις και λειτούργημα. Είναι ένα επάγγελμα αυτού το αφηγητή των ζωών των ανθρώπων, ο οποίος αναλαμβάνει να κάνει το βρώμικο έργο, αυτό της κάθαρσης και να συνδέσει με έναν άλλο τρόπο την κοινωνία, μέσω της αφήγησης.

 

Μένετε κέντρο. Πως το αποφασίσατε;
Τα τελευταία 3 χρόνια και αυτό από προτροπή της Μαρλέν, η οποία λάτρεψε αυτό το κομμάτι της πόλης και κουράστηκε στην Νέα Ιωνία που έμενα εγώ. Δεν θα έφευγα αλλά με τα πολλά είπα πάμε.

Κανείς μας δεν το μετάνιωσε, αντιθέτως νιώθουμε πολύ τυχεροί που είμαστε σε αυτό το κομμάτι της Αθήνας και που βρήκαμε το σπίτι, γιατί όλα πια έχουν γίνει airbnb. Όσο λοιπόν θα μας επιτρέπει ο ιδιοκτήτης θα είμαστε εδώ.

 

 

Αγαπημένο σημείο της πόλης.
Έχω πολλά. Τι να πρωτοπιάσεις; Από την Πνύκα, τον Βράχο, το Αστεροσκοπείο, η σπουδαία βόλτα στο Θησείο, στο Μοναστηράκι. Πολλά σημεία παντού. Νέα Ιωνία που έζησα. Το κομμάτι της Φιλαδέλφειας και όλο το κομμάτι των προσφυγικών. Καισαριανή, Παγκράτι.

 

Τι σας χαλαρώνει;
Καλό παρεάκι, καλή ουσιαστική επαφή! Μια καλή παράσταση που έχουν φτιάξει φίλοι συνάδελφοι.

Χαίρομαι πάρα πολύ με τις ωραίες δουλειές των άλλων, θεωρώ ότι μας πάνε μπροστά. Έχουμε τεράστιο όφελος να βλέπουμε αισθητικά ψηλά πράγματα, να βλέπουμε φιλαράκια να καταθέτουν μια σπουδαία ερμηνεία, μια ματιά και με χαρά να μην έχεις την αμηχανία του τι θα πεις μετά.

 

Μια ευχή για τα τέλος.
Να είμαστε καλά, ανοιχτοί, να μην κουβαλάμε απωθημένα, ας είμαστε χορτάτοι με τις επιθυμίες μας. Ας μην μιζεριάζουμε γιατί κάποιος τις έκανε και όχι εμείς.