Μου αρέσεις!!
Γι’αυτό δεν θέλω να είμαστε μαζί!
Εεεεεελα μου????? Για στάκα βρε παιδί μου. Να το αναλύσουμε λίγο μπας και καταλάβω κι εγώ τι εννοείς! Όταν κάποιος σου αρέσει, έτσι δεν βγαίνει το πρώτο κίνητρο για να κάνεις μια σχέση? Τόσα χρόνια στραβά τα μάθαινα?

Οκ. Να μου εξηγήσεις. Μόνο κάθισε λίγο πιο πέρα σε παρακαλώ, γιατί στη χημεία γίνονται εκρήξεις και εμείς την έχουμε αυτή τη ρημάδα τη χημεία και θα γίνει καμία έκρηξη και δε θα προλάβεις να μου εξηγήσεις το λόγο που δε θες να τα ανατινάξουμε όλα!

Μοιάζουμε ναι!
Έχουμε μια ένταση, μια υπερβολή, θέλουμε την υπέρβαση.
Κακό είναι αυτό? Εγώ ξέρω πως έτσι δεν βαριέσαι ποτέ. Είναι το γκάζι σου. Όσο πιο άδειος είναι ο δρόμος, τόσο πιο πολύ θα το ανοίξεις! Ναι, κάπως έτσι είναι αυτό που λέμε «ολέθρια σχέση»
Σε συγκλονίζει, σε συνεπαίρνει, φέρνει τον τυφώνα στη ζωή σου γιατί εσύ δεν έχεις γεννηθεί για τα μελτέμια.

Δεν ακούς τη μουσική αν δε σου τρυπάει το τύμπανο, δεν μπορείς να δεις ταινία με ρομαντικό δακρύβρεχτο σενάριο και φυσικά είσαι λάτρης ιδιαίτερων γαστρονομικών δημιουργιών.
Γίνεται λοιπόν να κανονίσεις να πας για φαγητό με κάποιον που θέλει να φάει κάτι απλό και ανάλατο?
Ή μήπως…….μήπως αυτό που φοβάσαι, είναι «εσύ»?

Μήπως απέναντι σου έχεις ένα σχεδόν πιστό αντίγραφο σου, που διαφοροποιείται μόνο εμφανισιακά και αυτό πάλι σε ό,τι έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά σου και μόνο, γιατί ακόμα και στα ρούχα βλέπεις ότι κι εσύ «αυτό θα φορούσες»?

Εδώ φοβόμαστε να κάνουμε αυτοκριτική, θα κάνουμε σχέση με … «εμάς»?
Θα έρθουμε αντιμέτωποι με όσα ποθούμε, με τις αδυναμίες μας αλλά και με τα θέλω μας στο σώμα κάποιου άλλου?
Κάποιοι μπορούν να το κάνουν.
Κάποιοι δεν το αντέχουν όμως.

Είναι αυτό που λέμε «μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν», απλά εδώ, αφορά την καθημερινότητα μας και δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό μέσα σε αυτό.
Όλο αυτό λοιπόν, τελικά, δεν είναι θέμα συμβιβασμού, είναι θέμα αντοχής.

Αντέχεις το απόλυτο?
Δεν θα πάρεις εγγύηση εφ όρου ζωής, σίγουρα όμως θα είναι η once in a lifetime εμπειρία σου.
Δε θα μετανιώσεις ποτέ που μπήκες σε αυτή τη διαδικασία της «δίδυμης σχέσης» να το πω, αλλά φίλε μου δεν ξέρεις πως θα βγείς από όλο αυτό.
Γίνεσαι μεταλλωρύχος.
Σκάβεις, σπας, ανατινάζεις, κρατάς στα χέρια σου βαριά εργαλεία και καμιά φορά δυναμίτη. Όμως σκάβεις για βαριά μέταλλα φίλε μου.
Θέλεις τον χρυσό.
Δε μπορείς να τον έχεις έτσι εύκολα κι αυτό ίσως φοβάσαι. Δε θες να τραυματιστείς, δεν θες να εγκλωβιστείς και φοβάσαι πως όλο αυτό το «εσύ», θα σε σκοτώσει!

«Μου αρέσεις αλλά δεν μπορώ να είμαστε μαζί»
Μα φυσικά!
Και το είδωλο μας στον καθρέπτη μας αρέσει όταν το βλέπουμε.
Αλλά πόση ώρα θαρρείς μπορούμε να κάτσουμε να το κοιτάμε?….