Φίλη μου, έλα γρήγορα να δεις!

Κοίτα έναν κούκλο που με έκανε add στο Facebook!  

Χριστέ μου,τί τεκνό! Μα πού με βρήκε;  

Δεν έχουμε καθόλου κοινούς φίλους. Εσύ τί λες; Εγώ λέω να τον δεχτώ.  Όχι,όχι,δεν είμαι απεγνωσμένη, μα ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί αυτός ο τύπος να είναι ο άντρας της ζωής μου. Για σκέψου το. Όπως η  Meg Ryan με τον Tom Hanks στο You’ve got mail. Άραγε ποιες φωτογραφίες μου βλέπει; Ελπίζω αυτές που είμαι άνθρωπος και όχι τις Θου Κύριε! Πού ΄σαι; Τον δέχτηκα κάτσε να δω λίγο τις φωτογραφίες του και τις πληροφορίες του, να ξέρουμε πού βαδίζουμε.  

Στους περισσότερους από μας έχει συμβεί το αντίστοιχο γεγονός. Κάποιος-κάποια άγνωστη να μας προσθέτει στους φίλους της κοινωνικής πλατφόρμας(κυρίως στο Facebook), είτε γιατί κάτι είδε στην φωτογραφία του προφίλ μας που του κέντρισε το ενδιαφέρον, είτε απλά για λόγους επαγγελματικής δικτύωσης. Εντάξει λοιπόν, τον δεχτήκαμε στους φίλους μας και τώρα αρχίζουν τα όργανα! Ξεκινάει με χαριτωμενιές σε μήνυμα, του τύπου χαμογελαστά φατσάκια και αναρωτιέται τί κάνεις. Εσύ το παίζεις χαμηλοβλεπούσα και πετάς έξυπνες ατάκες, για να του δείξεις ότι εκτός από εμφάνιση κάτι κρύβεται μέσα στο κεφάλι σου. Αρχίζετε ένα πολύωρο chat ,τσικι-τσικι όλη την ώρα, που ενώ εσύ βαριέσαι, περιμένεις πότε θα ζητήσει το τηλέφωνό σου. Από τη μια σκέφτεσαι ” τί κατάντια΄΄ και από την άλλη λες so what? Μπορεί να μην είναι τόσο ζαβό από κοντά και να είναι το κάρμα μου. Συνεχίζετε το παραλήρημα ολημερίς κι ολονυχτίς. Το έχετε ξεκινήσει σεμνά και ταπεινά, σαν δυο παλιόφιλοι από τον στρατό. Αναμένεις εναγωνίως τη συνέχεια. Στην ΄΄πέφτει΄΄ με το γάντι-ευτυχώς- και δεν δείχνει να είναι κανένα ξελιγωμένο υποανάπτυκτο ον.  Πλάθεις  ιστορίες στο μυαλό σου ,γιατί νομίζεις ότι όταν θα συναντηθείτε θα ανταμώσεις τον Richard Gere στο Pretty Woman. Του κάνεις γλύκες και ενδιαφέροντα σχόλια. Έχετε αρχίσει να παραγνωρίζεστε. Τηλέφωνο δεν σου έχει ζητήσει ακόμη πάντως. Αναρωτιέσαι, δεν θέλει επιτέλους να με δει; Μήπως το έχει βρεί σκοινί-κορδόνι το θέμα και ξαλεγράρει και με άλλες; Ξαφνικά έχεις βρεθεί στη θέσει να ζηλεύεις έναν διαδικτυακό τύπο με τον οποίο νομίζεις ότι τα έχετε κιόλας. Ε,τί να κάνουμε; Αυτός μας βρέθηκε εύκαιρος.

 Σου κάνει τσαλίμια κι εσύ ιντερνετικά κουνήματα. Σε ρωτάει αν έχεις Skype ή έστω κάμερα για να σε βλέπει την ώρα της συζήτησης. Εσύ ψυλλιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά και του λες ότι δεν έχεις. Εεεεε όχι δα,ακόμα δεν τον είδες από κοντά. Ξεκινάτε ένα περίεργο ειδυλλιακό chat που καταλήγει σε sex-text .Σκέφτεσαι ότι για να τα γράφει καλά και να με απογειώνει, φαντάσου tête-à-tête. Επιτέλους, σου ζητάει το τηλέφωνό σου, γιατί τώρα πλέον θέλει ν’ ακούσει την αισθησιακή φωνή σου. Δεν τον είδες ποτέ. Τέλεια! Μόλις απέκτησες CYBER BOYFRIEND.  Ήμαρτον! Είπαμε όλοι έχουμε ανάγκη από συντροφιά και ερωτισμό. Αυτό όμως είναι too much για την κοινωνική πραγματικότητα. Έχουμε χάσει το ενδιαφέρον του φλερτ και του λοξοκοιτάγματος. Όση μοναξιά και να νιώθουμε οι διαδικτυακές σχέσεις δεν είναι σε καμιά περίπτωση σχέσεις μεταξύ ανθρώπων. Φυσικά είναι ένα μέσο συνοικεσίου αν φτάσει στη γνωριμία. Αν όχι όμως, δεν παύει να είναι μια πύλη για να περνάει η ώρα. Να χαζολογάμε έχοντας κατά νου πόσο θελκτικοί είμαστε. Μπορεί να ελλοχεύει κινδύνους, εφόσον δεν γνωρίζουμε στην πραγματικότητα τον συνομιλητή μας. Καταλήγουμε να αναλωνόμαστε στο cyber sex, αντί για μια φυσιολογική ερωτική συνεύρεση. Αποξενωνόμαστε από τον συνάνθρωπο. Η πρόταση λοιπόν είναι υπαρκτές σχέσεις με ουσία, δίχως ιντερνετικά καμώματα και περιττές φλυαρίες που δεν οδηγούν πουθενά