Και να που έφτασε το φθινόπωρο! Μπορεί ο καιρός ακόμα να θυμίζει κάπου κάπου νησάκι, θαλασσίτσα και κοκτειλάρα, αλλά αν τα βάλεις κάτω ο Οκτώβρης – και όχι Οκτώμβρης – είναι καταγεγραμμένος ως μήνας του φθινοπώρου.
Είναι η εποχή εκείνη του χρόνου που λες άντε να φτάσουν τα Χριστούγεννα, να κανονίσω και καμιά χειμερινή εξόρμηση, να δούμε και πως θα φάμε το δώρο των Χριστουγέννων – αν ανήκεις στους τυχερούς που ακόμη παίρνουν. Είναι η εποχή που σταματάς να σκέφτεσαι τις προηγηθείσες διακοπές και το μόνο που σε νοιάζει είναι να κατεβάσεις τα κουβερτάκια σου από το πατάρι και να ξεκινήσεις τους μαραθώνιους σειρών και ταινιών αγκαλιά με τον… Ε, ΣΟΡΡΥ ΞΕΧΑΣΑ : δεν έχεις κάποιον να πάρεις αγκαλιά εκτός κι αν βολεύεσαι με τον λούτρινο αρκούδο που σου ειχε χαρίσει Αυτός και έχει περάσει τα πάνδεινα στα χέρια σου και έχει ακούσει τα χίλια μύρια όσα σαν να ήταν Αυτός. Ήξερε τι έκανε όταν στον χάριζε! Το καημένο το λούτρινο μόνο στην τρίχα του μοιάζει, αλλά κι αυτό όπως πάει θα πέσει στην παγίδα της αποτρίχωσης – θέμα που δεν είναι της παρούσης.
Τι λέγαμε; Α, ναι για τον γκόμενο που δεν έχεις. Και που κάθε φθινόπωρο βρίζεις την τύχη σου που δεν είχες την υπομονή να αντέξεις εκείνο το καλο παιδι που σου κόλλαγε στο facebook messenger, γιατί σου έστελνε αντίχειρες-λάικ κάθε φορά που συμφωνούσε μαζί σου. Ναι, οκ είναι εξαιρετικά εκνευριστικό το δάχτυλο (το διαδικτυακό, Σατανά!), αλλά δεν είναι λόγος να τον γειώσεις αυτός. Και όμορφος ήταν και χιούμορ είχε και τα προβλήματά του σου είχε εκθέσει ειλικρινέστατα ο άνθρωπος, ότι ας πούμε δεν μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς άμεσα ασφάλεια δίπλα του, γιατί περνάει μια δύσκολη περίοδο, θέλει όμως να σε γνωρίσει και να το προσπαθήσετε. Του άρεσαν και οι σειρές και θα μπορούσε να σου ζεστάνει τα πόδια κάτω από την πικέ κουβερτούλα στον καναπέ-γωνία που χρυσοπλήρωσες, ενώ θα παρακολουθούσατε κάτι που ΕΣΥ θα είχες διαλέξει. Κι άντε ψάξε τώρα – Οκτώβρη μήνα – σχέση του καναπέ. Αστεία ορολογία ε; Κι όμως έτσι λέγεται η φθινοπωρινή γνωριμία που λαμβάνει άδοξα τέλος στις αρχές του επόμενου καλοκαιριού. Ναι, γέλα με τα χάλια σου. Εντάξει, ο άνθρωπος προσφέρεται να σου κρατάει παρέα στα σινεμά, στους καναπέδες-γωνία και στις φιλικές συναθροίσεις στο σπίτι των κουμπάρων σου. Μην τον αποπαίρνεις έτσι! Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι όμορφο και ιδανικό, αν και οι σχέσεις του καναπέ κατά κύριο λόγο μέσα Μαΐου κατεβάζουν ρολά και “Ραντεβού τον Οκτώβρη”. Αλλά δοκίμασε το. Θα κάνεις καλό και στους δυο. Ίσως περισσότερο σε σένα και ίσως του χρόνου τέτοια εποχή να μην βρίζεις την τύχη σου την γεροντοκόρη.
Είναι δύσκολες οι κρύες νύχτες του χειμώνα. Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια δεν είναι το καλύτερο γιατρικό στη μοναξιά σου, ούτε εκείνη η ξεπέτα με τον κούκλο από το dating app είναι σχέση – όσο κι αν εκείνος σε παραμύθιαζε όλο τον καιρό ότι σε θέλει. Κάνει το ίδιο συχνά για να πάρει λαϊκς και σχόλια, φευ – η ματαιοδοξία της μοναξιάς.
Δεν θα βγει ο χειμώνας έτσι, μωρό μου. Ούτε η ζωή ολόκληρη. Μάθε να ξεχωρίζεις τους αληθινούς ανθρώπους από το πως θα σε αντιμετωπίσουν σε μια στραβή ή όταν τους πετύχεις τυχαία στο δρόμο χωρίς το καλό σου τζην και τα καινούργια αθλητικά και οχι από τα facebook reactions που θα κάνουν. Ούτε από τα κοπλιμέντα στο Instagram : χασταγκ μπιούτι, χασταγκ φαν, χασταγκ νόου-φίλτερ. Καλάααααα.
Μπορεί να νομίζεις πως είναι επιλογή σου, αλλά μάλλον το “Περνώ και μόνη μου καλά” έχει γινει τρόπος ζωής και ανούσιαφεμινιστική παντιέρα (σόρρυ Δέσποινα!).
Και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, όταν δεν θα έχει megabytes να σου κάνει ένα ακόμα λάικ.
ΥΓ: Το χασταγκ αλόοουν μην ξεχάσεις.
