Η ζωή δε θα πάψει ποτέ να μας δίνει δυσκολίες και δοκιμασίες. Εμείς πάλι, απέναντι, θα πρέπει κάθε φορά να ανανεώνουμε τον οπλισμό μας, τις άμυνες μας, τη στρατηγική μας. Ο Θεός λέει, σου δίνει όσα μπορείς να αντέξεις – νομίζω είναι αλήθεια. Κάθε φορά λέμε “γιατί να τα τραβάω όλα αυτά” αλλά τελικά απλά κάθε φορά πρέπει από όλα αυτά να βγαίνουμε σοφότεροι. Να μας γίνονται όλα τα βιώματα μας μάθημα – οχι των άλλων, τα δικά μας.

Γιατί μόνο αν περάσουμε κάτι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να το καταλάβουμε. Γιατί κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αντιμετωπίζει τα πράγματα διαφορετικά. Γιατί τελικά όλα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό.

Δε μπορείς να είσαι αναίσθητος απέναντι στο “κακό”, στο δυσάρεστο, κάτι καλό όμως θα ξημερώσει δε μπορεί! Φτάνει να είμαστε γεροί. Θα στεναχωρηθείς θα κλάψεις, θα πληγωθείς και είναι λογικό, δεν μπορείς να μην. Είναι στη φύση σου. Δεν γίνεται να κλάψεις χωρίς δάκρυα, και δεν θα έχει καμία αξία η χαρά σου αν στη ζωή σου δεν υπάρχουν κι αυτά. Μόνο έτσι θα την εκτιμήσεις!

Είναι μια νέα περιοχή, ένα νέο σπίτι, ένα νέο ξεκίνημα & κρατάς μόνο αυτή τη χαρά. Οχι την ταλαιπωρία του να έρθουν όλα αυτά σε πέρας! 

Έχεις υποχρεώσεις, έχεις ανάγκες, πολλές φορές εκεί που όλα σου πάνε καλά και λες “τι ωραία” κάτι θα συμβεί να στο ανατρέψει όλο αυτό. Είναι απλά μια εξέλιξη όμως, δεν σου εξαφανίζει μαγικά ότι καλό είχες πριν.  Προσπάθησε να κρατήσεις την ωφέλιμη πλευρά των γεγονότων και μην μένεις στάσιμος μόνο στο τι έγινε. Σκέψου ότι θα μπορούσε να είναι χειρότερα σήκω ψηλά τι κεφάλι και δες τον ήλιο της επόμενης μέρας. Φτιαξ’την διαφορετική από εκείνη την στενάχωρη που είχες, μην την αφήνεις να μολυνθεί από την προηγούμενη.

Κάθε καλό έχει και κάτι κακό αλλά και κάθε κακό έχει και κάτι καλό πάντα μετά. Είναι αλυσίδα αυτό και πάντα έτσι θα είναι ο κύκλος της ζωής. Γιατί αν δεν σκοτεινιάσει, πως θα δεις τα αστέρια να λάμπουν