Το τατουάζ (& το μόνιμο μακιγιάζ) είναι μια τέχνη που έχει όλο και περισσότερους fans.
Ναι είμαστε σέξυ, και όποιος αντέξει! Να πω ψέματα; Είναι cool να είσαι τατουατζού.

 

Και είναι σαν να σε ακούω :“ Άσε που δεν θεωρείται καν δουλειά. Τι εννοείς είναι δουλειά; Tο ότι ζωγραφίζεις όλη μέρα και παίρνεις λεφτά είναι δουλειά;;; Έλα σε παρακαλώ!” Και τώρα που λέμε για λεφτά, νταξ… ας μην κρυβόμαστε, είναι και μια χαρά λεφτά.  Διασκεδάζεις με τους πελάτες σου και ζωγραφίζεις όλη μέρα! Γι’ αυτό θέλω να γίνω tattoo artist. Θα το ξύνω, θα τα παίρνω, θα είμαι γαμάτος! (Άσε τις γκόμενες…)”

 

Μμμμ…. ενώ φαίνεται ότι δεν απέχεις και πολύ απο την αλήθεια, έχω να σου πω ένα-δυο μυστικά πίσω από το επάγγελμα, και μετά τα λέμε πάλι. Αυτό που κρύβεται πίσω απο έναν καλό tattoo artist είναι λίγο παραπάνω απο αυτά που σκέφτεσαι. Μια μέρα, όπως και εσύ σήμερα, αποφάσισε να μάθει την τέχνη. Όσο καλύτερα ζωγράφιζε, τόσο πιο ωραία σχέδια έκανε. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε και πιο διάσημος ή είχε περισσότερη πελατεία. Το επάγγελμα του tattoo artist είναι ένα σύνολο και θέλει σκληρή καθημερινή δουλειά, τεχνικά και ψυχικά.

 

Παρακολουθούμε σεμινάρια κάθε χρόνο, και μας βλέπει ο Μασέρ/ Χειροπράκτης και όποιος άλλος μπορέσει να ισιώσει τη μέση και το σβέρκο μας από την κακή στάση για ατέλειωτες ώρες, κάθε βδομάδα.

Μαθαίνουμε να είμαστε ψυχολόγοι, γιατί το tattoo είναι για πάντα και ο ρόλος μας είναι να φύγει ο πελάτης μας ευτυχισμένος. Αυτό σημαίνει ότι με το που μπαίνει στο χώρο μας, δεν βλέπουμε πελάτη. Βλέπουμε την αδελφή μας, τον πατέρα μας, την γυναίκα μας. Και αυτής της τάξεως υπηρεσία θα πάρει. Αν σου έλεγε η αδελφή σου μετά απο χωρισμό “θέλω tattoo ένα δράκο απο τον αστράγαλο μέχρι τον αυχένα, γιατί η σιχαμένη που μου έκλεψε τον γκόμενο αυτό είχε” θα της το κάνεις;; (True story by the way, μόνο που ο δράκος ήταν καρδιά στα οπίσθια). Η θα της πεις “ηρέμισε κοριτσάκι μου, και όταν συνέλθεις κάνουμε ότι θες. Δεν είναι η ώρα τώρα για κάτι τόσο …δεσμευτικό”; Και αν επιμένει, δεν είναι ο ρόλος σου να πεις ότι δεν έχεις χρόνο, κάηκε το μηχάνημα σου, ξαφνικά σ ‘έπιασε κόψιμο, και να την συζητήσεις λίγο ακόμα; Θα μου πεις, “μα χάνω λεφτά αν διώξω την πελάτισσα!” Αν αυτό σε ενδιαφέρει, τράβα στην έρημο να βρεις καμία πετρελαιοπηγή. Δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά. “Μα θα το κάνει σε άλλο studio τότε!”

 

Ε, να πάει. Αυτό είναι δική της απόφαση και ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει. Η δίκη σου απόφαση και στάση θα καθορίσει τι άνθρωπος θέλεις να είσαι, και τι όνομα θα κάνεις ως tattoo artist. Και σε αυτό το επάγγελμα, είσαι ΚΑΙ ψυχολόγος. Ότι είναι ο μπάρμαν στον πελάτη την νύχτα, είναι ο τατουατζής στον πελάτη την μέρα. Αλλά αυτό προϋποθέτει υπομονή, γερά νεύρα, να μάθεις να ακούς, να μάθεις να μην κρίνεις, να μπορείς να βάζεις το καλό κάποιου άλλου πάνω απο το δικό σου, να έχεις σεβασμό, να μην δίνεις κάτω απο καμία προϋπόθεση συμβουλή, και τεράστιο τακτ. Αυτό μαθαίνεται στο σχολείο της ζωής. Σε κανένα σεμινάριο. Σε κανένα σχολείο. Είναι ΚΑΙ αυτό κάτι που θα σε κάνει καλό tattoo artist.

 

Και για να μην ξεχνιόμαστε … είμαστε και πολύ καλοί λογιστές. Οφείλουμε να είμαστε. Στην Ελλάδα σήμερα, ένας tattoo artist, μετά τους φόρους και το ΦΠΑ, αν υποθέσουμε ότι χρεώνει 100€, βάζει στην τσέπη του 28€. Τι έλεγες για τα καλά λεφτά πάλι;;;

 

Είμαστε νοσοκόμοι και υποχόνδριοι. Το μικρόβιο είναι στο στόχαστρο μας καθημερινά, και όσες φορές τυχαίνει να μας τρυπάει μια βελόνα κατά λάθος, τρέχουμε πανικόβλητοι λες και θα πεθάνουμε απο AIDS μέσα στο επόμενο μισάωρο. Είμαστε οι καλύτερες νοικοκυρές και αγαπημένα στέκια του Dr Monk. Σκουπίζουμε καθημερινά όλα τα πατώματα πάνω από μια φορά. Πέρα απο αυτό όμως, ότι πέσει κάτω ΜΕΝΕΙ ΚΑΤΩ. Όλες οι επιφάνειες περνιούνται με Dettol και σαπούνι πριν και μετά από κάθε πελάτη. Τα περισσότερα υλικά είναι μιας χρήσης αλλά πάντα θα υπάρξει κάπου ένας κλίβανος. Αυτό μας κάνει και λίγο σιχασιάρηδες γκόμενους και φίλους.

 

Κανένας παραπάνω απο μας δεν θα προσέξει την σωματική σου υγιεινή.

Αυτό όμως μπορεί να είναι και ένα καλό tip για να μας προσεγγίσεις! Το χειρότερο που μπορείς να μας κάνεις ως πελάτης -ever όμως-, είναι να μας πεις να χρησιμοποιήσεις την ίδια βελόνα με τον αδελφό/ γκόμενο/ φίλο, από αγάπη. Όποιος είναι πρόθυμος να το ξεστομίσει, να έχει το αμάξι αναμμένο έξω από το studio. Το ίδιο αμάξι να έχει αναμμένο και ο μπιχλιάρης που δεν είχε το σεβασμό να κάνει ένα ντους πριν έρθει να κάνει tattoo κάτω απο την μασχάλη η να αλλάξει κάλτσες μετά απο μια μέρα τρέξιμο.

 

Είμαστε συνέχεια σε εγρήγορση για καινούργιες τάσεις, χρώματα, προϊόντα, και κινήσεις μάρκετινγκ. Το τι λεφτά ξοδεύουμε σε καινούργια προϊόντα και μηχανήματα που καταλήγουν τελικά στα σκουπίδια ή ράφια δεν περιγράφεται. Αλλά είναι μέρος του συνεχές μαραθωνίου προς την τελειότητα. Α! Το ανέφερα; είμαστε κι τελειομανείς. Άλλο ένα καταπληκτικό -μόνο για εμάς φυσικά- χάρισμα. Όταν -μη κομπλεξικοί- tattoo artists θα βρεθούν να ανταλλάξουν τις γνώσεις και απόψεις τους, μπορεί να μιλήσουν ώώώρες για μια πινελιά σε ένα tattoo που έπιασε μια πλάτη σε μέγεθος. Ώρες όμως. Γιατί αυτή η πινελιά είναι όλο το θέμα. Γιατί αυτή η πινελιά είναι η υπογραφή τους. Γιατί εκεί ακριβώς παίρνει μορφή όλο το σχέδιο. Γιατί ο καλλιτέχνης δεν κοιμόταν 3 νύχτες μέχρι να σκεφτεί πως θα έκανε αυτά τα 2cm ενός tattoo 40x40cm. Και γιατί οι άλλοι θα το έκαναν αλλιώς και η κουβέντα είναι τόσο υπέροχη γιατί έχουν όλοι και κανένας δίκιο! Τελειομανία. Αγαπώ.

 

Είμαστε one man show, και ενώ είμαστε μέσα στον κόσμο όλη μέρα, είμαστε και πολύ μοναχικοί και το γουστάρουμε. Εμείς και το σχέδιο μας, και μέχρι να τελειώσει παύει ο χρόνος. Μπαίνουμε στην δική μας φυσαλίδα, χωρίς ήχους, χωρίς ώρα, χωρίς κόσμο, με μόνη παρέα τον εαυτό μας, που άλλες φορές του μιλάμε, άλλες φορές απλά καθόμαστε δίπλα δίπλα σε σιωπή. Και περνάμε τη μέρα μας απο φυσαλίδα σε φυσαλίδα, γιατί εκεί μαζεύουμε τον εαυτό μας από τον κάθε πελάτη μας. Γιατί του τα δίνουμε όλα. Κάνουμε το θέμα του δικό μας θέμα. Γιατί μας αρέσει. Και αφού καταλήξουμε στο σχέδιο του, την ώρα που τραβάμε την πρώτη “βελονιά” πάνω στο δέρμα του, έρχεται η γαλήνη. Η τελική φάση. Αδειάζουμε εμείς την τέχνη μας πάνω στο δέρμα του και παίρνουμε σε αντάλλαγμα το καλύτερο δώρο του. Την εμπιστοσύνη του. Και αυτό, το παίρνουμε μόνοι μας. Είναι δίκη μας επιτυχία. Και είναι όλη, μόνο δική μας. Είναι ένας απόηχος του “Μπράβο” η του “Σ ‘αγαπώ” που μας έλεγαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικροί, και εμείς ή δεν το ακούγαμε ή δεν το θυμόμαστε. Εκεί είναι όλη η ουσία της δουλειάς μας. Και γι’ αυτό δεν την κάνουμε για τα λεφτά. Γιατί το κάνουμε λοιπόν; μα γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς! Το tattoo είναι μέσα στο πετσί μας και στην ζωή μας. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα και κανένας. Εμείς ένα κομμάτι δέρμα θέλουμε κάτω απο τα δάχτυλα μας, ένα ωραίο σχέδιο να βλέπουμε, τον συγκεκριμένο ήχο στ’ αυτιά μας, Dettol στην μύτη μας, μια γεύση περιπέτειας στο στόμα μας.

 

Και οι πέντε αισθήσεις μας είναι καλυμμένες! Υπάρχει κάτι καλύτερο;
Εσύ λοιπόν που θέλεις να γίνεις tattoo artist, θα σε καλωσορίσουμε στην αγέλη μας αν δούμε όλο αυτό τον σεβασμό και μεράκι απο σένα. Θα σε ταλαιπωρήσουμε λίγο βέβαια μέχρι να μοιραστούμε τα μυστικά μας, γιατί δεν μας δόθηκε και εμάς τίποτα απλόχερα, και η πίτα αρχίζει και μικραίνει. Αλλά κυρίως γιατί όταν κερδίζεις κάτι με το σπαθί σου είναι τόσο γλυκό. Όταν θα είσαι έτοιμος για καθημερινό πόνο σε μέση, ημικρανίες, να ακούς με αληθινό ενδιαφέρον την κάθε ιστορία ζωής δεμένη με το κάθε tattoo, να δίνεις τα λεφτά σου σε σεμινάρια, προϊόντα που θα πετάξεις, να κάνεις συνέταιρο σου το κράτος και να είσαι κάθε μέρα με μια σφουγγαρίστρα στο χέρι, αυτή θα είναι μόνο η “διαβολοβδομάδα” σου. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις για να ξεκινήσεις είναι να φύγεις εξωτερικό. Βρες έναν tattooartist που σου αρέσει, και στέλνε του 390 mail την ημέρα μέχρι να σε δεχτεί στο studio του, ακόμα και αν πρέπει να κάνεις την λάντζα για 6 μήνες.

 

Πες ναι σε ότι σου πει. Σεβασμός πάνω απο όλα. Θυμήσου Μιγιάγκι : “Wax on, wax off”. Αλλά δείχνε του σε κάθε ευκαιρία ποσό καλός είσαι, πρόθυμος να γίνεις καλύτερος, σχέδια και tattoo σου. Ακόμα και αν σε κοιτάει αφ’ υψηλού, μην σταματάς. Κοίτα γύρω σου. Αποθήκευσε κάθε μυρουδιά, κάθε χρώμα, κάθε περίπτωση πελάτη, κάθε βελονιά, κάθε λάθος και σωστό. Κάνουν την δουλειά τους, κάνεις και εσύ την δίκη σου όμως. Αν δεν μπορείς να πας έξω για τόσο διάστημα, πήγαινε για ένα σεμινάριο. Υπάρχουν. Αν δεν μπορείς να πας καθόλου εξωτερικό, αλλά έχεις χρόνο, κάνε το ίδιο με tattoo studio στην Ελλάδα. Υπάρχουν συγκλονιστικοί καλλιτέχνες εδώ, και πολύ καλά παιδιά. Αν πάλι δεν έχεις χρόνο, τότε βρες καλλιτέχνη που σου αρέσει εδώ και παρακάλεσε τον να σου παραδώσει μικρό σεμινάριο. Κάποιος να σου δείξει τα βασικά, και μετά η εμπειρία και η τριβή θα κάνει τα υπόλοιπα.

Αλλά κάποιος να σου δείξει τα βασικά. Έχεις να κάνεις με ανθρώπους και βελόνες. Το λιγότερο που χρειάζεσαι πριν ξεκινήσεις αυτή την δουλειά είναι συνειδητοποίηση του τι πας να κάνεις.

 

Αν δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις τίποτα από τα παραπάνω, δεν είσαι φτιαγμένος για αυτή την καριέρα. Απλά.
Αν έχεις το θράσος να τα πάρεις κρανίο με την προηγούμενη μου παράγραφο, ίσως γίνεις απο τους καλύτερους.Υπάρχει θέση για όλους μας, αρκεί να το θέλουμε πολύ, και να σεβόμαστε αυτό που κάνουμε.