Μια βρώμα τα σκουπίδια άμα τα ξεχάσεις 2 μέρες; Πιφφ! Άμα δε, έχει και κοτόπουλο μέσα! Βρωμάει πτώμα – ψοφίμι!!

Να πεις ότι δεν το ήξερα ότι θα βρωμίσουν; Eγώ τα έβαλα! Εγώ τα έδεσα!| Εγώ τα κρέμασα! Ίσως να βαριόμουνα λίγο. Ίσως να μην ήθελα να τα δω! Ίσως να με ενόχλησε η μυρωδιά από την πρώτη ώρα αλλά να το έπαιξα αδιάφορος!!

Σαν τους ξαφνικούς χωρισμούς!
– δεν είχα καταλάβει τίποτα!
– δεν το πίστευα ποτέ!
– όλα πήγαιναν μια χαρά!

Όχι αγάπη! Κάτι είχε στραβώσει από καιρό και εσύ ενώ το είδες, το έπαιξες “αδιάφορος”! Κάποιος άφησε μια σακουλίτσα σε μια γωνιά, εσύ απλά δεν της έδωσες τη σημασία που έπρεπε.

Σε ενόχλησε η μυρωδιά, ακόμα και η παρουσία της “σακούλας” αλλά φαντάστηκες οτι ή που θα εξαφανιστεί δια μαγείας ή που θα την πάρει κάποιος άλλος! Λάθος!

 

Είναι μεγάλη αφέλεια να πιστεύεις ότι γίνεται κάτι εν αγνοία σου! Είναι σωστό να πιστεύεις ότι κάτι γίνεται χωρίς την έγκριση σου! Γιατί αυτή δεν την έδωσες ποτέ – ούτε τουλάχιστον θα ήθελες!

Αλλά ξέρεις κάτι, το γνώριζες ότι κάπου έκανες το λάθος, κάτι πήγε πίσω! Το είδες! Το αισθάνθηκες! Το γεύτηκες! Το λιγότερο χάδι στον έρωτα! Το παγωμένο φιλί! Η μισή αγκαλιά! Τι νόμιζες; Ότι απλά είναι σημεία των καιρών; Ότι κάτι θα αλλάξει;

Και εσύ; Που ήσουν εσύ μετά; Καθόσουν και κοιτούσες την “σακούλα” στην άκρη της κουζίνας και δεν αποφάσισες ότι κάτι πρέπει να κάνεις ΕΣΥ!

Αφού κάτι σου βρωμάει! Κάτι δεν σου κάθεται καλά! Κάνε κάτι..
– βρε Λίνα; Πάρε και τα σκουπίδια φεύγοντας!!