Η μέθοδος της δερματοστιξίας χρησιμοποιείται σε πολλούς τομείς πλέον. Ένας από αυτούς όμως είναι απλά μαγικός. Η ευχαρίστηση και η ψυχολογική γαλήνη που σου προσφέρει σαν tattoo artist δεν έχει προηγούμενο. Για να καταλάβεις τι εννοώ, θα πρέπει να σου πω μια ιστορία.
Η Μαίρη είναι φίλη μου. Είναι από τις φίλες, που όταν έχεις μετρήσει τους φίλους σου μετά από κάποια χρόνια και σου μένουν ίσα να τους μετρήσεις στο ένα χέρι, παραμένει εκεί. Έχει ένα μαγικό χαμόγελο, που είναι τόσο μέρος του προσώπου της, που έχει σκάψει ανεπαίσθητα σημαδάκια γύρω από το στόμα της, που την ενοχλούν. Αυτό που δεν έχει καταλάβει όμως είναι ότι είναι εκεί μόνο και μόνο για να της θυμίσουν, όταν δεν χαμογελάει, ότι δεν είναι αυτή η κανονική της στάση και ότι πρέπει γρήγορα να ξαναγεμίσει αυτά τα σημαδάκια ομορφιάς του χαρακτήρα της.
Έχει 3 υπέροχα παιδιά, ένα σπιτικό καθαρό, φωτεινό. Εδώ και τρία χρόνια είναι Vegan. Και μετά από 3 γέννες, είναι λεπτή, ΚΑΙ γυμνασμένη. (Η σιχαμένη!) Έχει την ενέργεια ενός λιονταριού και μια εκπληκτική όρεξη για ζωή. Καλά, δεν έχει βγάλει και φωτοστέφανο! Κάποτε θυμάμαι, τρώγαμε κάτι πίτσες συγυρισμένες, κάτι μακαρονάδες με λουκάνικα και αναψυκτικά με τα λίτρα…. (Αχχχ παλιές καλές εποχές…)
Όταν ο μπαμπάς της έφυγε από καρκίνο, κατάπιε όλο το Internet ψάχνοντας εναλλακτικές θεραπείες, και αποφάσισε να αλλάξει τρόπο ζωής. Και ευτυχώς.
Πέρυσι, μπήκε για μια επέμβαση ρουτίνας. Να αφαιρέσει ενα μικρό καλοήθη “γρουμπαλάκι” 4ων εκατοστών στο στήθος. Κάναμε πλάκα στο τηλέφωνο. “Άντε τελείωνε να πάμε για καφέ” της λέγαμε, “όχι δεν χρειάζεται να έρθετε μαζί μου”, μας έλεγε, “θα έχω βγει το απόγευμα” κτλ.
Όταν ξύπνησε από το χειρουργείο, της είχαν αφαιρέσει ένα στήθος, και το μισό του άλλου. Καρκίνος. Αυτή η τρισύλλαβη λέξη που την έχουν κάνει κάποιοι να ισοδυναμεί με σίγουρο θάνατο. Όταν ξύπνησε η Μαίρη, δεν είχε μόνο να αντιμετωπίσει την λέξη. Δεν είχε μόνο να αντιμετωπίσει τον θάνατο. Έπρεπε να αντιμετωπίσει την ζωή, αλλά μισή. Τι είναι μια γυναίκα χωρίς στήθος; Ότι αισθάνεται ένας άντρας χωρίς πέος; Και όμως… Μια γυναίκα χωρίς στήθος είναι κάτι. Και είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια γυναίκα με στήθος. Είναι γυναίκα που έχει παλέψει, που έχει στεναχωρηθεί, που έχει πάρει αυτό το μάθημα/παράσημο από την ζωή ή από τον θάνατο που νίκησε, αλλά είναι γυναίκα που έχει αντέξει. Και η Μαίρη είναι αυτή η γυναίκα. Όπως και άλλες γυναίκες σαν την Μαίρη. Η Μαίρη ξύπνησε, και μετά από μια ατελείωτη μέρα απόγνωσης, είπε : “ε και δεν πάνε να γαμηθούν όλα;;!!” Είχε χτυπήσει καμπανάκι.
• Μπορεί η μαστεκτομή να σώζει ζωές, οι ουλές όμως που έχει να αντιμετωπίσει η γυναίκα μετά, είναι καθημερινή υπενθύμιση του πόνου που πέρασε, ψυχικού και σωματικού. Μερικές γυναίκες θέλουν την υπενθύμιση της εμπειρίας, και θα “φοράνε” τις ούλες τους με περηφάνια. Άλλες αποφασίζουν το αντίθετο, και θα δείξουν την γενναιότητα και δύναμη τους με “ιατρικό τατουάζ”.
Εκεί λοιπόν έρχομαι εγώ. Εκεί έχουμε εμείς, κάποιοι tattoo artists, την απέραντη τύχη να πάρουμε λίγο από αυτήν την ομορφιά του χαρακτήρα, να κλέψουμε λίγο από αυτήν την δύναμη. Αυτές οι γυναίκες μας επιτρέπουν να γευτούμε για πολύ λίγο από αυτήν την νίκη στην ατελείωτη πάλη με τον θάνατο. Και δίνοντας λίγο από την τέχνη μας, και πολύ από την αγάπη μας, βάζουμε ενα μικρό λιθαράκι στην επούλωση τους. Και όταν λέω “ιατρικό” ταττοο, μην παρεξηγηθώ! Δεν μιλάω για την επούλωση της σάρκας. Εμείς δεν “γιατρεύουμε” τίποτα. Μιλάω για την επούλωση της ψυχής. Γιατί η σάρκα δεν είναι τίποτα. Ένα σκεύος είναι. Ένα στήθος δεν είναι τίποτα. Ένα χαμόγελο όμως είναι. Ένα βλέμμα. Μία στιγμή που έκατσες δίπλα σε έναν άνθρωπο, και πραγματικά τον ένιωσες, είναι κάτι. Και θέλω να ευχαριστήσω αυτές τις γυναίκες μία-μία, γι’ αυτήν την τιμή που μας κάνουν, να μοιραζόμαστε, έστω για λίγο, την εμπειρία τους, και που μας δίνουν τόσο ταπεινά και απλόχερα από την σοφία τους.
Κάθε περίπτωση όμως είναι και μοναδική, και έτσι έχουμε την ανάλογη, μοναδική λύση. Μπορεί να έχουμε απλά τομές, χωρίς όγκο, τομές με πρόσθετο στήθος, μπορεί να σώθηκε η θηλή, μπορεί όμως να μην ήταν δυνατόν. Ίσως έχουμε ένα υγιές στήθος και μαστεκτομή μόνο στο άλλο, κτλ. Το “ιατρικό τατουάζ” γίνεται με την ίδια μέθοδο με το τατουάζ στο σώμα, αλλά λίγο διαφορετική τεχνική (είναι και το δέρμα διαφορετικό πλέον), και πολύ συγκεκριμένα χρώματα.
ΘΗΛΗ : Ζωγραφίζουμε θηλή ιδίου μεγέθους με το άλλο στήθος, αν έχουμε δεύτερο υγιές στήθος, αλλιώς ζωγραφίζουμε ξανά από την αρχή και τις δυο θηλές. Επιλέγουμε μαζί το μέγεθος και το χρώμα. Μπορεί να είναι όπως ήταν το παλιό, μπορούμε να το ροζίσουμε λίγο, η να το σκουρύνουμε. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και στην θηλή του υγιούς στήθους. Μπορούμε να του αλλάξουμε χρώμα για να ταιριάξει στην καινούρια απόφαση χρώματος που πήραμε για το καινούριο στήθος.
Όσον αναφορά την θηλή, αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά πόσο καιρό θα διαρκέσει το χρώμα. Είναι πια το δέρμα εκεί διαφορετικό. Η ανάπλαση θηλής από tattoo artist γίνεται σε παραπάνω από 2 ραντεβού, που κλείνονται μια φορά το μήνα για να έχει χρόνο το δέρμα να κάνει σωστή επούλωση και τα χρώματα να φανούν. Έτσι, στο δεύτερο ραντεβού μόνο, έχουμε περίπου μια ιδέα. Θα κρατήσει από 6 μήνες μέχρι και 2 χρόνια.
ΟΥΛΕΣ : οι ουλές είναι νεκρός ιστός και έτσι δεν δέχονται το χρώμα τόσο καλά όσο το υπόλοιπο σώμα. Το “ιατρικό τατουάζ” σπάνια μπορεί να εξαφανίσει στο γυμνό μάτι μια ουλή. Έχουμε δυο περιπτώσεις : Η πρώτη είναι μία λεία ουλή και η δεύτερη, ένα ταλαιπωρημένο δέρμα που έχει κάνει αυτό που λένε “χηλοειδή” επούλωση. Εύκολα θα αλλάξουμε το χρώμα μίας λείας ουλής, που είναι ή πιο σκούρα από το υπόλοιπο δέρμα μας ή πιο ανοιχτόχρωμη. Μόλις μια ουλή έχει κάνει έστω και λίγο χηλοειδή επούλωση, ότι διακυμάνσεις χρωμάτων και να βάλουμε, η ουλή θα φαίνεται από τον όγκο της. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, μπορούμε να περάσουμε σε κανονικό τατουάζ. Πολλές γυναίκες διαλέγουν λουλούδια με την μέθοδο της water color (που λατρεύω). Λιώνουν τα χρώματα το ένα στο άλλο, και εξαφανίζονται οι ουλές! Άλλη μπορεί να θέλει δαντέλα, φτερά, mendhi designs, φύλλα…
Αυτά τα σχέδια είναι υπέροχα ακόμα και όταν οι γυναίκες δεν έχουν προβεί σε αποκατάσταση του στήθους (πλαστική κτλ). Πέφτει το μάτι σε ένα έργο τέχνης, και έχω παρατηρήσει πολλές πελάτισσες να κοιτάζονται στον καθρέφτη χαμογελώντας, παρατηρώντας το σχέδιο και όχι πια την ουλή! Άλλη μία πελάτισσα, Με υπέροχα λουλούδια στο στήθος σε αποχρώσεις του ροζ, μου εξηγούσε πως πριν το ταττοο, έπρεπε να κρυφτεί για να αλλάξει ρούχα. Τώρα, κάθονται με τις ώρες με τον άντρα της και κοιτάνε το στήθος της, θαυμάζοντας την επιλογή της.
Σήμερα, η Μαίρη είναι “cancer free” όπως λένε, και περιμένουμε πως και πως να ξεκινήσουμε μαζί να ζωγραφίσουμε τις θηλές της, και ίσως κάποια ωραία ζωγραφιά για να καλύψει τις ουλές της, αν υπάρξουν. Χαμογελάω όταν την βλέπω να ενθουσιάζεται πραγματικά με τατουάζ άλλων γυναικών που βλέπει στο Internet, λες και θα το κάνει στο μπράτσο. Πόσο την θαυμάζω όταν συζητάει μαζί μου το πως θέλει να είναι η καινούργια της θηλή, τι χρώμα και σχήμα θα έχει, χωρίς ίχνος πικρίας, στεναχώριας ή θυμού!
Δεν το θυμόμαστε αρκετά συχνά, αλλά έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα στη ζωή.
Μαίρη, σε ευχαριστώ.
