Το Σικιαρίδειο μέγαρο θεαμάτων, περισσότερο γνωστό ως Rex, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1935 και 1937.

Eίναι το 1930 όταν οι αδελφοί Σικιαρίδη, επέστρεψαν απο την Νέα Υορκη γεμάτοι ιδέες για τον κόσμο του θεάματος και τα νέα, υπερσύγχρονα μέγαρα ψυχαγωγίας που στην Αμερική άλλαζαν ριζικά το τοπίο. Οι νέες ιδέες αλλά και το δαιμόνιο πνεύμα των αδελφών Σικιαρίδη βρίσκονται πίσω από τη δημιουργία του Rex στην καρδιά της Αθήνας.

Χρόνια μετά τα εγκαίνιά του, το Ρεξ είναι συνυφασμένο με αναμνήσεις γενεών αλλά και με το καλλιτεχνικό παρόν, καθώς το Εθνικό Θέατρο το κρατά ζωντανό και ακμαίο.

Πριν από 80 χρόνια δεν ήταν καθόλου αυτονόητη η κατασκευή ενός τόσο υπερσύγχρονου κτιρίου πολυθεαμάτων, με κινηματογράφο στο ισόγειο (Rex, «ο πολυτελέστερος και τελειότερος της Ευρώπης»), θέατρο (Κοτοπούλη, 1.400 θέσεων) ακριβώς από πάνω και «Σινεάκ», 700 θέσεων στο υπόγειο. Ελεγαν τότε οι διαφημίσεις: «Το καμαρώνουν οι Αθηναίοι και οι ξένοι το ζηλεύουν».

 

 

Η προπολεμική Αθήνα πληροφορούνταν με θαυμασμό τα «νούμερα» που δημιούργησαν αυτό τον κολοσσό: 10.000.000 εργατοώρες για να ολοκληρωθεί, 30.000 μέτρα σύρμα για την ηλεκτρική εγκατάσταση, 2 χρόνια για την ανέγερσή του, 30 κινητήρες των 460 ίππων ο καθένας, 2.000 καθίσματα στην αίθουσα του κινηματογράφου, 18 μέτρα το βάθος του υπογείου και 1.500 πήχεις το οικόπεδο που το φιλοξενούσε.

Το Rex είχε συνολική χωρητικότητα 4.000 θέσεων και το υπόγειο πήγαινε σε βάθος 18 μέτρων. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ευρείς διάδρομοι, αθόρυβο δάπεδο, άπλετος και κρυφός φωτισμός, μηχανήματα εξαερισμού και προβολής και εξαιρετική ακουστική. Ως ο πρώτος μοντέρνος κινηματογράφος της Αθήνας με χολιγουντιανές προδιαγραφές. Έτσι εξηγούνται τόσο η αμερικάνικης τεχνοτροπίας πρόσοψή του, όσο τα πολλά στοιχεία Art Deco που διαθέτει.

Η αίθουσα χορού στο υπόγειο τελικά λειτούργησε ως κινηματογράφος επίκαιρων και παιδικών έργων, με την γνωστή επωνυμία «Σινεάκ» -τα οποία επί Μεταξά επιδοτούνταν από το κράτος- με «καθαρώς μορφωτικήν αποστολήν». Στο ισόγειο δημιουργήθηκε ένας κινηματογράφος Rex, την εκμετάλλευση του οποίου είχε ο επιχειρηματίας Σκούρας που εκμεταλλευόταν και το «Αττικόν», ενώ στον επάνω όροφο ήταν το νέο θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη.

Η εναρκτήρια προβολή έγινε με επιτυχημένη ταινία, με τον αγαπημένο τενόρο του κοινού, τον Ζαν Κιεπούρα.

 

→ Μαύρη χρονιά στην ιστορία του το 1982 που κάηκε. Από τη φωτιά που ξέσπασε στο κτίριο το 1982 διασώθηκαν ο κινηματογράφος «Ρεξ 1» και το «Σινεάκ».

Τελικά δεν μεταμορφώθηκε σε πολυκατάστημα, καθ’ ότι τον Σεπτέμβριο 1983 εκδίδεται το διάταγμα του Αντώνη Τρίτση με το οποίο χαρακτηρίζονται διατηρητέα 13 κτίρια της πλατείας Ομονοίας και 20 της λεωφόρου Πανεπιστημίου. Δεν θα μπορούσε να λείπει το Rex, το οποίο φροντίζει η Μελίνα Μερκούρη να περιέλθει στο Δημόσιο -επ’ ονόματι του Εθνικού Θεάτρου – καταβάλλοντας 650.000.000 δραχμές.