Στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα στο νησί της Σύρου φέτος το καλοκαίρι, ένα διαφορετικό event, το Stray Art Festival, ήρθε να κάνει δυναμικά την παρουσία του γνωστή – μιας και είναι κάτι που υπάρχει αρκετά χρόνια σε μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδος και σίγουρα σε πάρα πολλές περισσότερες του εξωτερικού. 

Eνα event που οραματίστηκε ο Πάρις Ξυνταριανός-Τσιροπινάς και η ομάδα του “Really?” team, αποτελούμενη από την Ιουλία Μακρή και τον Μιχάλη Κοπριτέλη, τρία νέα παιδιά από την Χίο τα αγόρια, από τη Θεσσαλονίκη το κορίτσι, με εξαιρετικό ταλέντο πάνω σε αυτό που κάνουν.

 

→ Είχα την χαρά και την τιμή να μιλήσω με τον Πάρι και να μου εξηγήσει τι αφορά όλο αυτό.

 

 

Αρχικά να σε ρωτήσω αν μπορούμε να αναφερθούμε κανονικά σε ονόματα μιας και γενικά υπάρχει ίσως ακόμα μια «προκατάληψη» γύρω από αυτό που κάνετε.
Φυσικά και λέμε ονόματα. Εγώ είμαι ο Πάρις, την ομάδα μου στην «σύστησα» ήδη. Δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε και είμαστε αρκετά διαφορετικοί θεματικά, από τα παιδιά που κάνουν graffiti. To graffiti είναι η αποτύπωση ενός ονόματος, ενός Nickname ή μιας υπογραφής σε διάφορα σημεία με χρώματα κλπ.

→ Αυτό που κάνουμε εμείς είναι “street art”, τοιχογραφίες δρόμου, που απεικονίζουν πρόσωπα ζώα κλπ. Από την άλλη εμείς εργαζόμαστε με ανάθεση. Έχουμε διακοσμήσει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας τοίχους κτιρίων, σπίτια, σχολεία ακόμα και μαγαζιά όπως ας πούμε επιμελήθηκα κομμάτι από τοίχο καφετέριας στην παραλία της Σύρου.

 

Πώς γεννήθηκε μέσα σου όλο αυτό, πως αποφάσισες ότι αυτό το «δρόμο» θέλεις να ακολουθήσεις;
Ζωγραφίζω από μικρό παιδί. Τώρα είμαι 29 αλλά νιώθω ακόμα 15. Ίσως φταίνε οι ¨ζωγραφιές¨. Ξεκίνησα να σπουδάζω στη Σύρο το 2005 πάνω στην εικονογράφηση και τα comics,τελειώνοντας πήγα στη Βαρκελώνη και βρίσκομαι εδώ σήμερα, στο 3ο έτος του διδακτορικού μου.

 

Το Stray Art Festival στην Σύρο πως σας προέκυψε? Εφόσον και η καταγωγή σας δεν είναι από εδώ και συνήθως όταν έχεις ένα «όραμα» έχει πολλές φορές να κάνει με τον τόπο σου.
Ήταν ένα σχέδιο που είχαμε για το καλοκαίρι του 2016 με μια ομάδα φοιτητών. η Σύρος έχει ομορφιά και προσόντα να στηρίξει πολλά και ποικίλα γεγονότα και εκδηλώσεις και μπορεί να προβληθεί πολύ μέσα από αυτά. Δεν καταφέραμε να το κάνουμε, δεν μας βγήκε χρονικά. Φέτος λοιπόν το βάλαμε σκοπό.

→ Σε συνεργασία λοιπόν με το δήμο της Σύρου, την περιφέρεια, την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Ούριος άνεμος» και την action εστί, αλλά και τη μεγάλη ομάδα φοιτητών μεταξύ των οποίων η Ευαγγελία Γουβά και η Μαρία Μπαλιού των οποίων η βοήθεια ήταν πραγματικά πολύτιμη και δούλεψαν αφιλοκερδώς, άρχισε όλο αυτό να παίρνει σάρκα και οστά.

→ Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη και καλλιτέχνες από πολλά σημεία της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, συμμετείχαν με χαρά! Achilles,Alex Martinez, Apset, Simpleg,Pupet, Same84,AtekDem και Spent1 ήταν μερικά από τα ονόματα που μας πλαισίωσαν στο κομμάτι του graffiti.

→ Ο δήμος επιμελήθηκε την επισκευή του τοίχου, το urban act μας παραχώρησε όλα τα απαραίτητα υλικά, βγήκε πιστεύουμε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα και επιθυμία μας θα ήταν να υπάρξει μια επιμέλεια κ κάποιος τρόπος όσον αφορά την προστασία όλου αυτού του έργου από οποιαδήποτε πιθανή καταστροφή των έργων.

 

Τα σχέδια του Stray Art Festival είναι πολλά, ποικίλλουν θεματικά, λίγο-πολύ «οικεία» θα έλεγα σε αυτό που θα φανταζόμασταν σαν τοιχογραφία δρόμου, το δικό σου ωστόσο ξεχώρισε πολύ δημιουργώντας αντιδράσεις και πολύ θετικές αλλά και κάποιες αρνητικές. Δεν είσαι Συριανός, τι σε έκανε να επιλέξεις τον Βαμβακάρη;
Όντως δημιουργήθηκαν αντιδράσεις, το περιμέναμε εν μέρει, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να γίνουν ως και δημοσίευμα. Αρχικά να διευκρινίσω κάτι. Όλο αυτό έγινε πραγματικά με πολλή αγάπη τόσο για το νησί όσο και για ένα τόσο μεγάλο σύμβολο του όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης. Τον επέλεξα για τρεις λόγους.

→ Πρώτον γιατί πιστεύω πως είναι μια αντιπροσωπευτικότατη μορφή στην πολιτιστική ιστορία του νησιού η οποία ίσως δεν έχει δεχτεί την αγάπη που πραγματικά αξίζει. Ναι όλοι μιλούν με περηφάνια και αγάπη για το πρόσωπο του, για την καταγωγή του, η ανάμνηση του όμως ίσως θα έπρεπε να είναι λίγο πιο έντονη. Δεν είμαι εδώ για να υποδείξω τους χειρισμούς τους οποίους θα πρέπει να κάνει ένας τόπος για τα σύμβολα του, είμαι ευχαρίστως διατεθειμένος όμως να βοηθήσω με κάθε τρόπο.

→ Θεώρησα λοιπόν πως στο μεγαλύτερο σημείο του τοίχου, και στην καλύτερη θέση, ώστε να φαίνεται πρώτο και από τις περισσότερες μεριές, δεν θα μπορούσε να είναι καμία άλλη μορφή πέραν αυτής του Μάρκου.

 

Οι αντιδράσεις που ακούστηκαν δεν ήταν όμως για τον ίδιο το Μάρκο, αλλά για την αποτύπωση της μορφής του με τα τατουάζ.
Ναι. Κι εδώ ερχόμαστε στον δεύτερο λόγο που επέλεξα όλο αυτό που βλέπετε στον τοίχο. Τον Μάρκο δε τον ζωγράφισα με τατουάζ από προσωπική προσέγγιση ότι πλέον παντού υπάρχουν tattoo κλπ και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να φανεί ως ασέβεια προς το πρόσωπο του.

→ Αγαπώ το ρεμπέτικο και παίζω χρόνια μπουζούκι. Διάλεξα αυτή την εκδοχή γιατί ήθελα να υπάρξει ένα πάντρεμα της νεολαίας με το κλασσικό, τους θεσμούς και τις παραδόσεις.

→ Θέλω τα νέα παιδιά να μπούνε στη διαδικασία να ψάξουν και τους παλιότερους καλλιτέχνες που άφησαν εποχή με το έργο τους και ο Μάρκος πιστεύω είναι ο καταλληλότερος για κάτι τέτοιο όσον αφορά το νησί αλλά γιατί όχι και την προβολή του γενικά. Να μην ξεχαστεί, να γίνει ασχολία των νεότερων το έργο του. Και αυτός ήταν και ο τρίτος και ίσως πιο βασικός λόγος που το επέλεξα όλο αυτό.

 

Πως βλέπεις μελλοντικά την εξέλιξη του Stray Art Festival;  Πως θα θέλατε σαν εμπνευστές αν μου επιτρέπεται ο όρος να αναπτυχθεί κάτι τέτοιο;
Στόχος και όνειρο μας είναι να μην μείνει ένα απλό event που θα αναφέρεται ότι έλαβε χώρα ένα καλοκαίρι σε κάποιο νησί και θα ξεθωριάσει αλλά να υπάρχει σαν επαναλαμβανόμενο – γιατί όχι ένα επετειακό γεγονός στο νησί της Σύρου. Να υφίσταται σαν «περιπλανώμενη» γιορτή αν μπορούμε να το πούμε έτσι, με σταθερή έδρα όμως την Σύρο ώστε να υπάρχει κίνητρο και αφορμή να έρχεται και κόσμος να βλέπει την εξέλιξη και τις αλλαγές που θα γίνονται στα έργα.

→ Μια νέα εποχή τουρισμού με πιο πιστούς επισκέπτες, με το νησί σημείο αναφοράς αλλά πάντα με σεβασμό στην ιστορικότητα και το κλασσικό που του δίνει αυτή τη μοναδικότητα που έχει στις Κυκλάδες. Εξάλλου όλα τα έσοδα του φετινού strayart θα διατεθούν για την οργάνωση του επόμενου και ελπίζουμε όλο αυτό να έχει μια καλή συνέχεια γιατί πραγματικά αγκαλιάστηκε από τους ανθρώπους του νησιού και είχε πολύ καλή αντιμετώπιση.

 

 

Ευχή όλων μας λοιπόν να γίνει το όνειρο και η προσδοκία σας πραγματικότητα γιατί ομολογουμένως έχετε κάνει μια εξαιρετική και δύσκολη δουλειά!

Social media:
Facebook:  εδώ
Instagram: εδώ

e-mail:
[email protected]