Γνωρίσαμε τον Ρίνο μέσα από την παράσταση Ορλάντο, στο θέατρο Αγγέλων Βήμα. Αυτό που μπορεί να διακρίνει κανείς, είναι έναν νέο ταλαντούχο ηθοποιό, με απίστευτη ενέργεια, χαμόγελο και όρεξη για να δώσει πολλά  & ακόμα περισσότερα στο μέλλον..

 

Τελειώνεις την δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου! Που και πως σε βρίσκει η επομένη μέρα, μια που ένα μεγάλο ¨όνειρο¨ τέλειωσε & αρχίζει ταυτόχρονα…
Τελειώνοντας τη δραματική του εθνικού ή επόμενη μέρα με βρίσκει στη Ρόδο να κάνω διακοπές νωρίτερα από κάθε άλλη φορά. Γεμάτος από αντικρουόμενα συναισθήματα. Από τη μία ή ανάγκη μου να ξεφύγω και να αναπληρώσω το κενό της ζωής που έχασα ενώ σπούδαζα και από την άλλη η ανάγκη να  δω πως θα πορευτώ στην αγορά εργασίας. Τελικά κ οι δυο ανάγκες εκπληρώθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.

 

Είναι προτιμότερο να κάνεις υποχωρήσεις ( σαν νέος ηθοποιός ) για να υπάρχεις μέσα στα πράγματα ή να επιμείνεις σε αυτό που έχεις αποφασίσει;
Πιστεύω ότι το να παραμένεις πιστός στις αξίες σου είναι ο δρόμος προς το στόχο σου. Για μένα δεν τίθεται θέμα υποχώρησης. Το ζητούμενο είναι οτιδήποτε κάνεις να το κάνεις αξιοπρεπώς.

 

Πρώτη φορά που παρακολούθησαν οι δικοί σου, παράσταση στην οποία συμμετείχες.
Πρώτη φορά που ήρθαν οι δικοί μου να με δουν ήταν στη πρώτη γυμνασίου. Στην ερασιτεχνική παράσταση του σχολείου. Ανεβάσαμε το Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός του Σαίξπηρ. Και γω έδινα πόνο στη τελευταία σκηνή, όπου ο θίασος, παίζει μπροστά στο βασιλιά το δράμα του έρωτα του Πύραμου κ τις Θίσβης. Εγώ έκανα τη Θίσβη!!

 

 

Αγγέλων Βήμα, Θεατρική παράσταση Ορλάντο. Πες μας δυο λόγια για την παράσταση.
Ορλάντο τις Βιρτζίνια Γουλφ σε διασκευή Σάρα Ρούλ. Ένα έργο που μιλάει για την εσωτερική ενηλικίωση ,την ωριμότητα, τον έρωτα ,τα πάθη, την αγάπη ,τις φιλοδοξίες ,την απογοήτευση την ματαιοδοξία, το θέλω, το δεν θέλω. Ή θεατρική μεταφορά που επιχειρήσαμε στηρίζεται πολύ στο γραπτό ύφος που έχει δώσει η συγγραφέας. Έτσι δημιουργήσαμε έναν κώδικα παιχνιδιάρικο ο οποίος αναδεικνύει το έργο και τα θέματα που θίγει. Στην παράσταση ο θεατής βιώνει αρκετά συναισθήματα παρακολουθώντας την αφήγηση της ιστορίας. Ξεκινώντας από την Ελισαβετιανή εποχή κ καταλήγοντας στον 20ο αιώνα τίθενται πολλά ερωτήματα σε σχέση με τον άνθρωπο, την θέση που έχει και την κοινωνική του εξέλιξη. Για μένα η παράσταση είναι απόλαυση αφού καλούμαι να παίξω τόσο διαφορετικούς ρόλους. Αυτό από μόνο του είναι πρόκληση.

 

Likes:
Φαγητό: Μπασμάτι με σάλτσα μουστάρδα λεμόνι και κοτόπουλο μιαμμμ!!!
Παράσταση: Ερρίκος ο Δ! του Πιραντέλο στο εθνικό με τον Καραθάνο.
Τηλεοπτική Σειρά: έχω αγαπήσει το house of cards
Ποτό: famous με πάγο κ λίγο νερο.
Ταινία: Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού
Περιοχή: ΠΕΤΡΑΛΩΝΑΑΑΑΑ
Τραγούδι: Όμορφη πόλη

 

Πρώτο πράγμα που κάνεις με το που ξυπνάς;
Καφεεεεεεεεεεες κ πλύσιμο πιάτων

 

Τι είναι ο έρωτας;
Έλα ντε..μία κατάσταση χωρίς λόγικη.

 

Τι σε φοβίζει πραγματικά;
Αυτό που με φοβίζει είναι το άγνωστο αλλά για να μην φοβάμαι, φροντίζω να γνωρίζω ότι άγνωστο με φοβίζει..

 

Αγαπημένο σημείο στην πόλη & διαδρομή.
Το κομμάτι της Ερμού από Πειραιώς έως Ασώματων είναι αγαπημένο μου σημείο στη πόλη. Σαν διαδρομή, το κομμάτι από Σύνταγμα ως Θησείο

 

Τι είναι ηθοποιός;.
Ηθοποιός είναι τρόπος ζωής, τρόπος αντίληψης, τρόπος ύπαρξης. Είναι θέση ζωής, θέση αντίληψης, θέση ύπαρξης. Ηθοποιός για μένα είναι ένα μείγμα μοναχού κ αθλητή ,ενός γέρου κ ενός παιδιού, ενός άντρα κ μιας γυναίκας. Ηθοποιός είναι εκείνος που με τη φαντασία του καταφέρνει να συν-αισθάνεται. Και κάπου εδώ θα επικαλεστώ τον Μάνο Χατζιδάκι. “Ηθοποιός, είτε μωρός ,είτε σοφός είμαι κι εγώ , καθώς κι εσύ είσαι παιδί, που καρτερεί κάτι να δει. Πιες το κρασί, στάλα χρυσή απ’ την ψυχή ως την ψυχή.”

 

 

photo by Leonidas Vassilopoulos