Νίκος Χριστοφάκης – Μια καλη φωτογραφία σίγουρα δεν έχει να κάνει απο την φωτογραφική μηχανή
Ο Νίκος Χριστοφάκης είναι ένας από τους σπουδαιότερους φωτογράφους της νέας γενιάς. Με βραβεία και διακρίσεις στο εξωτερικό – η Φώτο του αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο ευρωκοινοβούλιο το 2014 – παραμένει στην πρώτη γραμμή, είτε σε διαδηλώσεις στην Αθήνα, είτε σε αποστολή στα ακριτικά νησιά μας, είτε στο εξωτερικό.
Μπορεί μια φωτογραφία να αντικαταστήσει 1000 λέξεις;
Η φωτογραφία δεν έχει ήχο, ούτε κίνηση αλλά έχει τη δυνατότητα να σου μεταφέρει ένα καρέ από μια κατάσταση που παρακολουθεί ο φωτογράφος. Αυτό το καρέ ο καθένας μπορεί να το μεταφράσει όπως θέλει και όσο πιο πολύ το δουν τόσο πιο πολλές οι ερμηνείες. Που ξέρεις ίσως και χίλιες!!
Ιnstagram! Τumblr! Flickr! Γίναμε όλοι φωτογράφοι! Βοηθάει όλο αυτό; ή απαξίωσε την τέχνη της φωτογραφίας, δίνοντας στον καθένα την ιδέα, ότι είναι φωτογράφος;
Τα social media και οι φωτογραφικές σελίδες δίνουν απλά το βήμα να παρουσιάσεις μια φωτογραφία. Πολλοί γνωστοί και καταξιωμένοι φωτογράφοι δεν έχουν σπουδάσει πάνω σε αυτό. Ίσως λοιπόν για κάποιον να είναι η αρχή να ανακαλύψει τον κόσμος της φωτογραφίας και ο κόσμος να ανακαλύψει εκείνον.
Βοηθάει το διαδίκτυο τη δουλειά ενός φωτογράφου;
Το διαδίκτυο είναι ο ταχύτερος δρόμος παρουσίασης της δουλειάς του κάθε φωτογράφου καθώς και ο τρόπος προώθησης του. Πιστεύω ότι μόνο καλό μπορεί να κάνει.
Ένα καρέ που δεν θα ξεχάσεις ποτέ!
Τον περασμένο Μάιο στην Κω σε αποστολή για το μεταναστευτικό . Θυμάμαι είχε άσχημο καιρό και περιμέναμε μια βάρκα γεμάτη μετανάστες που ερχόταν από Τουρκία. Καθώς κάλυπτα το γεγονός φωτογράφισα ένα μωρό στον αέρα. Κατεβάζοντας την φωτογραφική μου μηχανή συνειδητοποιώ ότι η μητέρα του το κρατούσε στον αέρα προσπαθώντας να το δώσει σε εμένα. Ομολογώ ότι πάγωσα βλέποντας αυτή την εικόνα.
Πόσο επικίνδυνο είναι να είσαι φωτογράφος σε πεδίο μάχης; σε εμπόλεμη περιοχή;
Όταν καλείσαι να καλύψεις τέτοια γεγονότα πάντα κοιτάς να προσεχείς την κάθε σου κίνηση. Η επικινδυνότητα αυξάνεται όσο πλησιάζεις στην εστία των γεγονότων.
Έχεις φοβηθεί για τη ζωή σου;
Έχουν υπάρξει στιγμές που όντως έχω φοβηθεί και είμαι σίγουρος οτι θα υπάρξουν και άλλες.
Μια χώρα με πορείες, διαμαρτυρίες, επεισόδια, ευνοεί έναν φωτογράφο δρόμου;
Ως φωτορεπόρτερ θεωρώ ότι όσο πιο πολλά είναι τα θέματα που έχεις να καλύψεις τόσο πιο πολλές οι ευκαιρίες για μια καλή φωτογραφία.
Μια καλή φωτογραφία έχει να κάνει με την φωτογραφική μηχανή ή με την ματιά; πιο από τα δυο μαθαίνετε;
Μια καλη φωτογραφία σίγουρα δεν έχει να κάνει απο την φωτογραφική μηχανή. Όλοι μας ξεκινήσαμε με μια απλή κάμερα. Μεγαλύτερο ρόλο παίζει η μάτια η οποία όσο την ασκείς τόσο καλύτερος γίνεσαι και στο τέλος κοιτάς να βελτιώσεις τον εξοπλισμό σου.
Στην Ελλάδα ο φωτογράφος είναι συνυφασμένος με γάμους και βαφτίσεις! Υπάρχει “τέχνη” της φωτογραφίας εκεί;
Η φωτογραφία έχει πολλά είδη. Σαφώς και υπάρχει τέχνη και σε αυτό. Ο καθένας διαλέγει πιο είναι αυτό που τον εκφράζει και το ακολουθεί.
Μπορεί κάποιος να βιοποριστεί μέσα απο την τέχνη της φωτογραφίας στην Ελλάδα;
Όπως ολα τα επαγγέλματα στην Ελλάδα έτσι και η δουλειά του φωτογράφου δεν πληρώνεται όπως θα έπρεπε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια οτι δεν υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα από αυτό το επάγγελμα ικανοποιείς αλλα κομμάτια της ζωής σου.
Είναι η φωτογραφία τέχνη; Μπορεί να σταθεί ισάξια απέναντι σ ένα πίνακα ζωγραφικής, σ ένα γλυπτό ή φαντάζει μικρότερη;
Θεωρώ ότι όπως διαλέγεις ένα έργο τέχνης κάποιου δημιουργού για να το διακοσμήσεις το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με μια εικόνα ενός φωτογράφου.
Πόσο η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο σε μια φωτογραφία δρόμου;
Όταν βγαίνεις στο δρόμο να φωτογραφίσεις κάτι σε κίνηση τίποτα δεν είναι προγραμματισμένο και τίποτα δεν είναι το ίδιο. Άρα στηρίζεσαι και στην τύχη.
Όλη μέρα με μια κάμερα! Στις διακοπές σου, βγάζεις φωτογραφίες;
Η αλήθεια είναι ότι όλη μέρα είμαι με μια φωτογραφική μηχανή και ποτέ δεν την ένιωσα ως βάρος όποτε καταλαβαίνεις οτι το ίδιο ισχύει και στις διακοπές μου. Γιατί εκτός από επάγγελμα ειναι και χόμπι.
Αγαπημένο σημείο της πόλης!
Όλα τα σημεία της πόλης είναι αγαπημένα γιατί το καθένα έχει κάτι το διαφορετικό. Εγώ διαλέγω συνήθως αυτά που έχουν κόσμο.