Η Νένα Φλωράκη είναι ένα κορίτσι που ακολούθησε την καρδιά του και έκανε τα όνειρα του πραγματικότητα. Τρανό παράδειγμα πως όταν θέλεις πολύ κάτι, τότε θα βρεις τον τρόπο να κάνεις το όραμα σου να πάρει σάρκα και οστά.

 

 

Πως ξεκίνησε να μετρά ο χρόνος αντίστροφα..
Όταν, λοιπόν, η τράπεζα ανακοίνωσε πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης, το μικρόβιο της αποκέντρωσης και την νέας αρχής μπήκε μέσα μου για τα καλά.  Μέχρι να το πάρω απόφαση, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν τα πάντα! Την αλλαγή στην καθημερινότητα μου, στη δουλειά μου, την οικονομική ανασφάλεια του ελεύθερου επαγγέλματος, τους φίλους μου που άφηνα πίσω, όλα. Το αντικείμενο ήταν προφανές και το μέρος αποφάσισα να είναι η Σύρος, την οποία γνώριζα από παλιά και η οποία είναι το μόνο νησί των Κυκλάδων, το οποίο σου προσφέρει τα πάντα και τον χειμώνα.

 

Για να ακολουθήσει κάποιος το όνειρο του, πρέπει…
Αρχικά, αυτό το όνειρο να είναι σαφές. Να έχει πλάνο, σχέδιο και Plan B σε περίπτωση αποτυχίας. Για να μην είμαστε όμως, τόσο αυστηροί μόνο, σίγουρα θέλει και αρκετή δόση τρέλας, θάρρους και εμπιστοσύνης στον εαυτό σου και στις ικανότητες σου.  Οι συνθήκες δεν είναι ποτέ ιδανικές, εμείς τις φέρνουμε στα μέτρα μας.

 

Οι πρώτες μέρες σ ‘έναν “ξένο” τόπο κρύβουν..
Τα έχουν όλα: τη φρεσκάδα του καινούργιου, τη χαρά της ανακάλυψης του νέου σου περιβάλλοντος, τα όνειρα για την καινούργια σου ζωή, τη μοναξιά, τον φόβο για το άγνωστο, ακόμα και τα κουτσομπολιά των ντόπιων για το ποιά είμαι και τι ήρθα να κάνω στο νησί!

 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που αποφάσισα να παραιτηθώ από την παλιά μου δουλειά και να φύγω από την Αθήνα.  Δούλευα στην Τράπεζα Κύπρου για 11 χρόνια και θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να κάνει χιούμορ με τους φίλους μου: “θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω καφετζού σ’ ένα νησί! Τελικά έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα και άνοιξα ένα παραδοσιακό καφενείο στην Ερμούπολη. Έναν χώρο που έχει κάτι από την ψυχή μου και δε μετανιώνω στιγμή για αυτή μου την απόφαση.

 

 

Οι ντόπιοι με υποδέχτηκαν..
Με τους ντόπιους τα πήγα και εξακολουθώ να τα πάω μια χαρά.  Το συγκεκριμένο νησί της Σύρου, λόγω του μεγέθους του, του μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων που απασχολεί και του πολιτισμού του, έχει αρκετά μεγάλη εξοικείωση με μη Συριανούς οι οποίοι ζουν και εργάζονται στο νησί, οπότε δεν σε βλέπουν ως κάτι παράξενο.  Σίγουρα, υπάρχει η αρχική περιέργεια για το ποιος είσαι, τι ήρθες να κάνεις στον νησί και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της ελληνικής επαρχίας, αλλά, σε γενικές γραμμές, με αντιμετώπισαν, ( και τους αντιμετώπισα να σημειώσουμε) έντιμα και φιλόξενα.

 

Στην αρχή δύναμη μου έπαιρνα από..  
Αρχικώς, δύναμη μου έδωσαν οι φίλοι μου από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ( από όπου κατάγομαι και ζούσα μέχρι το 2010).  Με στήριξαν πολύ ψυχολογικά σ ‘αυτή μου την απόφαση και αυτό με έκανε να πιστεύω πιο πολύ στο εγχείρημά μου.  Επίσης η αποδοχή που είχε το καφέ μου από τον κόσμο της Σύρου, δικαίωσε τα άγχη και τους φόβους μου.

 

Δε μετανιώνω…
σε καμία περίπτωση για την επιλογή μου να φύγω από την Αθήνα.  Είναι όμορφη η ζωή στο νησί. Πιο ήρεμη και ανθρώπινη. Σίγουρα, με την εμπειρία που απέκτησα τα τελευταία 3 χρόνια στο χώρο της εστίασης, θα έκανα κάποια πράγματα διαφορετικά αν ξανά ξεκινούσα τώρα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν προσπαθώ και τώρα να τα προσαρμόσω.

 

Θα προτιμούσα να μην…
Ξαναγυρίσω στην παλιά μου ζωή.  Μου αρέσει η τωρινή μου. Αν, βέβαια, οι συνθήκες το απαιτούσαν, θα το έκανα, αλλά γενικά νομίζω πως έγινα νησιώτισσα πια!

 

Σε κάποιον που θα σκεφτόταν να μετοικίσει και να ανοίξει κάποια επιχείρηση, θα τον συμβούλευα να…
Είναι προσεκτικός και μετρημένος.  Το να μετακομίσεις εκτός μεγάλων πόλεων είναι πάρα πολύ ωραίο και ανθρώπινο, αλλά, δυστυχώς οι καιροί είναι δύσκολοι και οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται κατόπιν σκέψης.  Δε λέω να θυσιάσουμε τα όνειρα μας και να ζούμε ζωές που δεν μας κάνουν ευτυχισμένους, απλά λέω να είμαστε λίγο προσεκτικοί με τις επιλογές μας.

 

Δυστυχώς στην Ελλάδα του 2016, το επιχειρείν είναι…
Αμαρτία.  Το κράτος, όχι μόνο δεν είναι σύμμαχός σου, αλλά φέρεται σχεδόν πάντα σαν εχθρός σου. Δυστυχώς, ό,τι καταφέρνει ο καθένας από μας, το καταφέρνει μόνος του, χωρίς καμία αρωγή από κανένα κρατικό φορέα. Τα προγράμματα ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας και της αποκέντρωσης είναι ελάχιστα σε σύγκριση με την ανάγκη που υπάρχει και τελικά στηριζόμαστε όλοι στην σκληρή προσωπική μας εργασία και μόνον.

 

Ο χώρος της εστίασης είναι…
Ταυτόχρονα μαγικός και δύσκολος.  Δεν έχεις αργίες και Σαββατοκύριακα, όταν οι άλλοι γλεντάνε, εμείς δουλεύουμε και τα χρήματα που καρπωνόμαστε πια δεν έχουν καμία σχέση με αυτά του παρελθόντος.  Είναι όμως ωραία να δουλεύεις με κόσμο, σε ένα χαλαρό εργασιακό περιβάλλον (σε σύγκριση με τη μουντάδα ενός γραφείου πολυεθνικής), και να βλέπεις τελικά ότι, κάποιοι άνθρωποι σήμερα πέρασαν καλά εξαιτίας σου. Θέλει κότσια και υπομονή το να έχεις μαγαζί εστίασης στην Ελλάδα της κρίσης και δεν είναι πάντα εύκολο ή εφικτό να μη σε πάρει από κάτω.  

 

Εγώ, προσωπικά, ως γνήσιος Δίδυμος, παίρνω μια βαθιά ανάσα, πίνω μια γουλιά τζιν κοιτάζοντας το γαλάζιο του ευλογημένου Αιγαίου από το μπαλκόνι μου και συνεχίζω να κάνω όνειρα….

 

 

To Κάλλιστον, Ερμούπολη, Σύρος.

https://www.facebook.com/kalliston.syros/?fref=ts

https://www.youtube.com/watch?v=8IJzYAda1wA