Φέτος το καλοκαίρι μου έκανε πολύ καλή παρέα ο Χάρης Κόκκινος, από το βιβλίο ¨Στο πίσω κάθισμα¨ της Ευτυχίας Γιαννάκη από τις εκδόσεις Ίκαρός. Ένα βιβλίο με ωραία γλώσσα πολύ σασπένς ανατροπές και τοποθετημένο στο σήμερα. Ενθουσιάστηκα τόσο που αποφάσισα ότι θέλω να μάθω περισσότερα για τη δημιουργό του. Σαν θαυμάστρια λοιπόν και όχι σαν δημοσιογράφος έκανα μαζί της την παρακάτω κουβέντα.

 

Ποιος είναι ο Χάρης Κόκκινος;
Ο Χάρης Κόκκινος είναι ο κεντρικός χαρακτήρας στο πρώτο μου αστυνομικό μυθιστόρημα με τον τίτλο «Στο Πίσω Κάθισμα». Πρόκειται για έναν σαρανταπεντάρη Αστυνόμο ο οποίος θα χρειαστεί να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός θεατρικού σκηνοθέτη που βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο θέατρό του στην Πλάκα. Το παρελθόν, η κακοποίηση, η βία, τα κοινά μυστικά και τα κλειστά στόματα θα δημιουργήσουν εμπόδια τόσο στον ίδιο όσο και στην ομάδα του που καλούνται να ξετυλίξουν το κουβάρι στην καρδιά της σημερινής Αθήνας. Παράλληλα ο αστυνόμος θα βρεθεί αντιμέτωπος με προσωπικά ζητήματα που θα τον φέρουν μπροστά στο δικό του παρελθόν. Σε μια κοινωνία ενόχων ο καθένας θα πληρώσει το τίμημά του, μεταξύ αυτών και ο Χάρης Κόκκινος.

 

Ο Χάρης Κόκκινος έρχεται αντιμέτωπος με κάποια ταμπού της ελληνικής κοινωνίας και παράλληλα έχει και ο ίδιος ταμπού όταν εμφανίζεται το προσωπικό του πρόβλημα. Πόσο έχουν επηρεάσει τα ταμπού τη ζωή σου;
Τα ταμπού αποτελούν κοινωνικές κατασκευές που επιχειρούν να εκφράσουν την ηθική της εκάστοτε εποχής ή συγκεκριμένων ομάδων που ζουν σε μια συγκεκριμένη εποχή και κοινωνία. Συνεπώς τα αντιμετωπίζω πάντα ως κατασκευές που εξυπηρετούν τους δημιουργούς τους, αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητά τους για τους ίδιους, αλλά αδυνατώ να τα ενστερνιστώ.

 

Από που αντλείς έμπνευση για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα;
Από την καθημερινότητά μου, από τις ιστορίες που αφηγούνται οι άνθρωποι γύρω μου, από την πόλη, από έναν στίχο ή έναν πίνακα, από μια γωνία όπου στοιβάζονται σκουπίδια. Αναζητώ τα φτηνά υλικά γύρω μου, αυτά που τα βρίσκεις παντού.

 

Ποια είναι ή διαδικασία και πόσο εύκολο είναι να εκδόσεις ένα βιβλίο στις μέρες μας;
Ο δρόμος για την έκδοση ενός μυθιστορήματος αποτελείται από δύο τμήματα. Το πιο δύσβατο, αλλά και πιο περιπετειώδες είναι αυτό που διανύει ο συγγραφέας μόνος του, επιχειρώντας να βρει την φωνή, το λογοτεχνικό ύφος, την ταυτότητά του. Το δεύτερο τμήμα είναι αυτό που θα διανύσει μαζί με τον εκδότη. Όσο πιο σκληρά έχει δουλέψει κανείς στο πρώτο τμήμα, τόσο πιο εύκολο θα αποδειχτεί στο δεύτερο.

 

Στο παρελθόν όπως λέει και στο βιβλίο έχει εκδοθεί άλλο ένα μυθιστόρημά σου (με ψευδώνυμο) με τον τίτλο Χάρντκορ το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία. Να περιμένουμε κάτι καινούριο και σε αυτό τον τομέα;
Κινηματογραφικά σχέδια δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως θεατρικά. Αυτόν τον καιρό συνεργάζομαι με μια ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών προκειμένου να ανέβει τον Δεκέμβρη ένα θεατρικό έργο που έχω γράψει με τον τίτλο «Υπέροχος Πόλεμος». Πρόκειται για ένα κείμενο που διατηρεί μια νουάρ ατμόσφαιρα και παίρνει ομοίως φτηνά υλικά της καθημερινότητας, στερεότυπα και βεβαιότητες προκειμένου να τα αλέσει και να τα ανατρέψει αξιοποιώντας μια ενδιαφέρουσα φόρμα σε ένα μονόπρακτο που σπάει τον χώρο και τον χρόνο.

 

Στο βιογραφικό σου διάβασα ότι έχεις σπουδάσει πληροφορική. Πως αισθάνεσαι για τα τυπωμένα βιβλία σε σχέση με ένα ebook?
Η βιβλιοθήκη μου είναι μεγάλη. Αγαπώ τα χαρτί και τη μυρωδιά του βιβλίου. Τα τελευταία χρόνια όμως έχω εξελιχθεί σε αναγνώστρια και των δύο μορφών. Ειδικά για βιβλία που κυκλοφορούν στο εξωτερικό συχνά ανυπομονώ να έρθουν στα χέρια μου οπότε τα κατεβάζω σε ηλεκτρονική μορφή. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι αν κάποιο μου αρέσει πολύ, το παραγγέλνω κατόπιν σε έντυπη μορφή. Ο W. Benjamin προσπαθώντας να εξηγήσει τι καθιστά διαφορετικό έναν πίνακα στο πρωτότυπο, από τις αναπαραγωγές του και γιατί νιώθουμε δέος μπροστά σε αυτόν και όχι μπροστά στο αντίγραφό του είχε μιλήσει για την «αύρα» του έργου τέχνης. Φαίνεται ότι και το βιβλίο κουβαλάει μια τέτοια «αύρα» την οποία δεν φέρει η ψηφιακή αναπαραγωγή του κι έχει φυσικά να κάνει με την υλικότητά του, το εδώ και το τώρα στα χέρια του αναγνώστη.

 

Το τυπωμένο βιβλίο και η υλικότητα που το συνοδεύει προσδίδουν μια επιπλέον απόλαυση στον αναγνώστη και γι’ αυτό ίσως, σε αντίθεση με τη μουσική, αντιστέκεται πιο σθεναρά στην ψηφιακή επέλαση.

 

Σε μία τριλογία όπως θα είναι οι περιπέτειες του συγκεκριμένου αστυνόμου έχεις ήδη από την αρχή στο μυαλό σου τις ιστορίες και των τριών βιβλίων;
Έχω ένα γενικό περίγραμμα των ιστοριών, ας πούμε το κεντρικό ζήτημα με το οποίο θέλω να αναμετρηθώ, όπως και την ατμόσφαιρα και τους χαρακτήρες. Η πλοκή ωστόσο ξεδιπλώνεται όσο γράφω τη συγκεκριμένη ιστορία.

 

Με τι άλλο ασχολείσαι εκτός από τη συγγραφή;
Δεν ασχολούμαι σοβαρά με τίποτε άλλο αυτόν τον καιρό.

 

Τι να περιμένουμε στο επόμενο βιβλίο σου από το Χάρη Κόκκινο;
Την εξέλιξη της προσωπικής ιστορίας του Αστυνόμου, αλλά και των χαρακτήρων που κινούνται γύρω του, παράλληλα με την εξιχνίαση ενός εγκλήματος στην Αθήνα και αυτή τη φορά. Πάντα λέω ότι αν δεν υπήρχε η πόλη, δεν θα υπήρχαν αυτές οι ιστορίες.

 

Το αγαπημένο σου μέρος στην Αθήνα;
Ο λόφος του Φιλοπάππου. Σου προσφέρει σημεία με την καλύτερη θέα στην πόλη και την χαρά να μπλέκεσαι σε μονοπάτια που νομίζεις ότι δεν έχει διαβεί κανείς άλλος. Φυσικά, αυτό δεν ισχύει, αλλά είναι ωραίο να το πιστεύεις.

           

http://www.giannaki.com

Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου στις 20:30,
οι εκδόσεις Ίκαρος και το βιβλιοπωλείο IANOS, σας προσκαλούν στην
παρουσίαση του αστυνομικού μυθιστορήματος της Ευτυχίας Γιαννάκη Στο πίσω κάθισμα.