Κάντε ένα πείραμα: Ρωτήστε τρεις-τέσσερις Αθηναίους αν είναι ωραία η πόλη τους. Εκείνους που θα απαντήσουν πως δεν είναι, ρωτήστε τους πότε ήταν η τελευταία φορά που βόλταραν στην Πλάκα, που έπιασαν τραπεζάκι για καφέ και κυριακάτικη εφημερίδα σε έναν πεζόδρομο τω Εξαρχείων, ή που σκαρφάλωσαν απόγευμα στον βράχο του Άρειου Πάγου.

Θα διαπιστώσετε ότι όλοι όσοι γκρινιάζουν για την «ασχήμια» της «τσιμεντούπολης» είναι εκείνοι που, εκτός από το σπίτι και μερικά αγαπημένα στέκια τους, βλέπουν μόνο την Κηφισίας και την Βασιλίσσης Σοφίας, μέσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου.

Όλα αυτά, βέβαια, δεν τα λέμε για να κατηγορήσουμε κανέναν: Λογικό είναι να μην σου αρέσει μια πόλη που τα ωραία της σημεία χρειάζεται να τα περπατήσεις για να τα δεις. Κι επίσης λογικό είναι να μην έχεις κάθε μέρα τον χρόνο ή/και την διάθεση να περπατήσεις. Τώρα, όμως, που γλιτώσαμε το τέλος του κόσμου, χαλαρώσαμε από τις αυξημένες υποχρεώσεις του τέλους του χρόνου, και χαμογελάσαμε λίγο χάρη στην περιρρέουσα χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, δεν έχετε καμία δικαιολογία.

 

 

Η αρχαιολογική βόλτα
Δεν είναι κρίμα μερικά από τα ωραιότερα σημεία της πόλης να τα χαίρονται μόνο οι τουρίστες γιατί εμείς… «εδώ μένουμε, κάθε μέρα μπορούμε να τα δούμε»; Απαντήστε ειλικρινά τώρα, πότε ήταν η τελευταία φορά που διασχίσατε την Αρχαία Αγορά, για να ανηφορίσετε μέχρι τον Ναό του Ηφαίστου; Μία από αυτές τις μέρες, λοιπόν (με εξαίρεση τα Χριστούγεννα, την 26η Δεκεμβρίου και την Πρωτοχρονιά, που οι αρχαιολογικοί χώροι παραμένουν κλειστοί) ξυπνάμε νωρίς, γιατί το χειμερινό ωράριο επιβάλλει το κλείσιμο των αρχαιολογικών χώρων στις 15.00, παίρνουμε το μετρό για Γκάζι και περνάμε απέναντι την Πειραιώς, για να ξεκινήσουμε την αρχαιολογική μας βόλτα από τον Κεραμεικό. Η ανασκαφή στα αριστερά του πεζόδρομου της Ερμού, γνωστή στους περισσότερους ως το αρχαίο νεκροταφείο της Αθήνας, αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μικρό κομμάτι του αρχαίου δήμου Κεραμέων, που φιλοξενούσε τις κατοικίες, τα εργαστήρια και τα καταστήματα των αγγειοπλαστών και αγγειογράφων που έφτιαχναν και σχεδίαζαν τα περίφημα αττικά αγγεία. Καθότι ο Ηριδανός, που διέσχιζε την περιοχή, πλημμύριζε συχνά, ο δήμος σταδιακά εγκαταλείφθηκε, και άρχισε να χρησιμοποιείται ως χώρος ταφής, φτάνοντας να αποτελεί το σημαντικότερο νεκροταφείο της Αθήνας.

→Σήμερα, εκτός από τα περίτεχνα μνημεία με τα αγάλματα και τις σκαλιστές αναπαραστάσεις στις μαρμάρινες πλάκες, ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει τμήμα των τειχών του Θεμιστοκλή, αλλά και τις δύο κύριες εισόδους της πόλης, το Δίπυλο και την Ιερά Πύλη, από την οποία εισερχόταν στην πόλη η πομπή των Ελευσινίων, που διέσχιζε την Ιερά Οδό. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο λειτουργεί και το Μουσείο Κεραμεικού, με εκθέματα σχεδόν αποκλειστικά ταφικού χαρακτήρα, από τις ανασκαφές που έγιναν στο χώρο.

 

Συνεχίζετε την πεζοδρομημένη Ερμού προς το Θησείο, στρίβετε αριστερά στον σταθμό του Ηλεκτρικού, και εν συνεχεία ακολουθείτε τα πλήθη και τη μυρωδιά από τα incense sticks στον πεζόδρομο της Αδριανού, μέχρι να βρείτε στο δεξί σας χέρι την είσοδο της Αρχαίας Αγοράς. Εδώ θα διασχίσετε τα χωμάτινα μονοπάτια της, για να χαζέψετε την αναστηλωμένη Στοά του Αττάλου, που στεγάζει και το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς, και η οποία αποτελούσε το δώρο του Βασιλιά της Περγάμου Αττάλου στην πόλη των Αθηνών τον 2ο π.Χ. αιώνα.

Το εμπορικό κέντρο της εποχής εκτεινόταν σε μήκος 116 μέτρων, σε δύο ορόφους, οι οποίοι στηρίζονταν σε δωρικούς, ιωνικούς και περγαμηνού τύπου κίονες, και αποτελούσε σημείο συνάντησης και περιπάτου. Το highlight, όμως, της Αγοράς είναι ο περίφημος Ναός του Ηφαίστου, το γνωστό Θησείο, από τους καλύτερα διατηρημένους αρχαίους ναούς, που χρονολογείται από τον 5ο π.Χ. αιώνα.

→Τη βόλτα στην Αρχαία Αγορά συμπληρώνουν τα ερείπια της Μεσαίας Στοάς και του Ωδείου και Τα μικρότερα, επιμέρους κτίσματα που ξεφυτρώνουν στα πόδια σου εκεί που περπατάς ανάμεσα σε δέντρα και θάμνους ή τα πιάνει ξαφνικά το μάτι σου την ώρα που κάθεσαι σε ένα ξύλινο παγκάκι.

 

Η cult βόλτα
Το ότι το Μεταξουργείο το αγαπάμε (σας το έχουμε ξαναπεί). Αν δεν σας έχουμε πείσει να το αγαπήσετε κι εσείς, είναι γιατί δεν το έχετε περπατήσει ποτέ μέρα, για να χαζέψετε τους πεζόδρομούς του, τα όμορφα νεοκλασικά του –που είναι πολύ πιο «γήινα» από εκείνα της Πλάκας– και τα ενδιαφέροντα graffiti στους τοίχους του, να απολαύσετε την ησυχία του αραχτοί σε κάποια πλατεία, και να ανακαλύψετε τα δικά σας αγαπημένα μυστικά στέκια –δεν έχει πολλές γειτονιές η Αθήνα που να μας παρέχουν αυτό το προνόμιο.

→Ξεκινήστε από την Πλατεία Αυδή, που φιλοξενεί στο κάτω τμήμα της το κτίριο που δάνεισε το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή: Το παλιό εργοστάσιο μεταξιού σήμερα στεγάζει την Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, η είσοδος στην οποία είναι πάντα ελεύθερη. Αφού περιπλανηθείτε για λίγο στις εκθέσεις της, συνεχίστε προς τα κάθετα στην πλατεία δρομάκια. Οι πεζόδρομοι της της Γερμανικού, της Κυναγείρου, της Παραμυθίας, της Πηλέως και της Σαλαμίνος διεκδικούν επάξια το βραβείο των ωραιότερων νεοκλασικών, αλλά μην μείνετε σε αυτές: κρυφές πλατεΐτσες, όπως η πλατεία Δουρούτη, στη διασταύρωση των οδών Λεωνίδου και Μυλλέρου, μυστικά στενάκια και κρυφά περάσματα περιμένουν να τα ανακαλύψετε.

 

Η βόλτα που έχει Πλάκα
Ό,τι και αν λέμε για την υπόλοιπη Αθήνα, και τις υπόλοιπες αγαπημένες μας γειτονιές, η Πλάκα θα είναι πάντα η Πλάκα –και θα παραμένει πάντα μακράν η ωραιότερη αθηναϊκή γωνιά. Αν είναι, λοιπόν, να κάνετε μόνο μία μεγάλη βόλτα αυτές τις μέρες, αυτή θα είναι αδιαμφισβήτητα η Πλάκα.Θα ξεκινήσετε από τον φολκλόρ πεζόδρομο της Κυδαθηναίων, όπου μπορείτε και να καθίσετε για τον πρώτο καφέ της ημέρας στο χαριτωμένο Καφενείο Κυδαθηναίων, στην πλατεΐτσα απέναντι από το θερινό Cine Paris, και θα συνεχίσετε προς την Τριπόδων, όπου βρίσκεται το περίφημο Φανάρι του Διογένη –ορθότερα γνωστό και ως Μνημείο του Λυσικράτη.

→Ένας από τους πολλούς τρίποδες που κατέκλυζαν κατά την αρχαιότητα την ομώνυμη οδό, η οποία καταλήγει στην Αρχαία Αγορά, το μνημείο είναι το… Όσκαρ της εποχής: το βραβείο που κέρδιζε ο χορηγός (παραγωγός, με σημερινούς όρους) της καλύτερης παράστασης των Μεγάλων Διονυσίων.
Το μνημείο σώζεται σε άριστη κατάσταση –παραδόξως, αν αναλογιστεί κανείς πως είναι το μοναδικό που σώθηκε. Ρίξτε μια ματιά στο τριώροφο νεοκλασικό πίσω του και θα παρατηρήσετε αγάλματα αρχαίων θεών σε φυσικό μέγεθος (!) να στέκονται αγέρωχα στο ψηλότερο σημείο του. Συνεχίστε στην Τριπόδων, μέχρι να στρίψει και να μετονομαστεί σε Λυσίου, και ανεβείτε τα σκαλάκια της Μνησικλέους, μέχρι να συναντήσετε το μικρούλι, χρωματιστό Γιασεμί στο αριστερό σας χέρι –αν θέλετε σταματάτε για ζεστό καφεδάκι με ωραίες μουσικές, αν όχι συνεχίζετε προς την οδό Θεωρίας, όπου βρίσκεται το πρώτο πανεπιστήμιο του ελληνικού κράτους, η Οικία Κλεάνθους, ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα δείγματα της αποκαλούμενης προ-οθωνικής αρχιτεκτονικής στην πόλη. Το εντυπωσιακό κτίριο στεγάζει σήμερα το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο φιλοξενούνται, μεταξύ άλλων, χειρόγραφα και σπάνια βιβλία, διπλώματα και προσωπογραφίες των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και το Λάβαρο του Πανεπιστημίου, το οποίο σχεδίασε ο Ν. Γύζης για την επέτειο των πενήντα χρόνων.

→ Από αυτό το σημείο, αν δεν ακολουθήσετε τον δρόμο προς την Αρχαία Αγορά, αλλά στρίψετε στο δρομάκι που δεν έχει όνομα, προς την αντίθετη κατεύθυνση, τα βήματά σας θα σας φέρουν στα ασβεστωμένα σοκάκια και τις λουλουδιαστές αυλές των Αναφιώτικων.

 

Η εξαρχειώτικη βόλτα
Αν ακούτε Εξάρχεια και το σκέφτεστε, μάλλον έχετε πολύ, πολύ καιρό να τα επισκεφθείτε. Κι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να το κάνετε, γιατί η πιάτσα τους έχει πλέον αρκετές επιλογές για κάθε γούστο, οι πεζόδρομοι και οι μποέμ γειτονιές είναι ιδανικές αφορμές για εξερευνήσεις – οι οποίες ποικίλλουν, από πολύωρες ανακαλύψεις παλιών βιβλίων στα αμέτρητα βιβλιοπωλεία της περιοχής, μέχρι φωτογράφηση των πλέον ευφάνταστων graffiti της Αθήνας. Φυσικά, τα υπέροχα μικρά café, διασκορπισμένα από την Ναυαρίνου μέχρι τον λόφο του Στρέφη δεν θα αφήσουν κανέναν παραπονεμένο, προσφέροντας ένα ζεστό καταφύγιο (και το αντίστοιχο ζεστό ρόφημα) για να ολοκληρωθεί η βόλτα.

→Αξίζει να ξεκινήσετε με μια περιπατητική «οδύσσεια» στους μικρούς όμορφους πεζόδρομους που απλώνονται γύρω από την πλατεία Εξαρχείων και μέχρι την οδό Τρικούπη – η Θεμιστοκλέους, η Βαλτετσίου, η Ερεσσού, η Μεθώνης, η Καλλικράτους και η Μεσολογγίου θα σας θυμίσουν παλιές ένδοξες φοιτητικές σας εποχές, ενώ ο λόφος του Στρέφη, αν το θερμόμετρο δεν απειλεί με κρυοπαγήματα, θα σας προσφέρει πανοραμική θέα σε όλο το λεκανοπέδιο, που είχατε ξεχάσει ότι μπορείτε να απολαύσετε από το κέντρο της πόλης. Άλλωστε, λίγη ανάβαση θα «ανάψει τα αίματα» και θα σας ζεστάνει λίγο, προτού συνεχίσετε την βόλτα σας.

Αν τύχει να επισκεφθείτε τα Εξάρχεια κάποιο Σάββατο, μην παραλείψετε μια βόλτα από την μεγαλύτερη λαϊκή αγορά της Αθήνας, που στήνεται στην οδό Καλλιδρομίου και μας υπενθυμίζει γιατί τα Εξάρχεια είναι τόσο «γήινη», τόσο οικεία γειτονιά.

 

Η βόλτα στον χρόνο
Ή αλλιώς ο περίπατος στα δρομάκια των παλαιοπωλών στο Μοναστηράκι, στα παζάρια με τις αντίκες και τις παλιές αναμνήσεις στα πέριξ του Ψυρρή, και στα νέα στέκια της πιο ζωντανής περιοχής του κέντρου. Σας φαίνεται τετριμμένη μια τέτοια βόλτα; Σκεφτείτε πόσος καιρός πέρασε από τότε που περάσατε χωρίς άγχος μέσα από την συγκεκριμένη περιοχή, απλώς με έναν καφέ και μια εφημερίδα στο χέρι, για να χαζέψετε… όμορφες παλιατζούρες.

→Ξεκινήστε από την πλατεία Αβησσυνίας, όπου πέρα από τα καθιερωμένα παλαιοπωλεία, τα σαββατοκύριακα στήνεται από το πρωί ως το μεσημέρι ένα παζάρι με ό,τι μπορείτε να φανταστείτε και συνεχίστε μέσα από την υπαίθρια αγορά του Μοναστηρακίου, στην οδού Ηφαίστου, στις μικρές στοές του οποίου θα ανακαλύψετε μαγαζάκια-χρονομηχανές, χωμένα πλάι σε ξεχασμένα κεφενεδάκια και αυλές. Αντίστοιχο σκηνικό θα συναντήσετε και στα δαιδαλώδη στενάκια από την άλλη πλευρά της Ερμού και κάτω από την οδό Αθηνάς. Παλιοί δίσκοι, μεταχειρισμένα έπιπλα, vintage διαφημίσεις και μικρές πινελιές μοντέρνου design ξεπηδούν από κάθε γωνιά, σε μια περιοχή που παρά τον τουρισμό καταφέρνει ακόμη να παραδίδει κρυφά μαθήματα νοσταλγίας.

 

Η βόλτα της όμορφης πλευράς της Αθήνας
Ναι, το Θησείο αποτελεί μια εν πολλοίς παραγνωρισμένη πιάτσα, μια γειτονιά που έχασε την θέση της στους προορισμούς των Αθηναίων που δεν το περιλαμβάνουν πια στις αυθόρμητες απαντήσεις στην ερώτηση «πού να πεταχτούμε μια βόλτα σήμερα;», χάρη στο τουριστικό και το φοιτητικό hype της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η περιοχή του Θησείου παύει να αποτελεί μία από τις πιο όμορφες της πόλης, ακόμη και στους πιο πολυπερπατημένους δρόμους της.

Παλτό, κασκόλ, και οικογενειακή βόλτα, με σημείο εκκίνησης τον πεζόδρομου της Αποστόλου Παύλου – η οποία φέτος ντύνεται στα καλύτερά της, αφού στο εξής εδώ θα γίνεται η επίσημη αλλαγή της χρόνιας από τον δήμο της Αθήνας. Χάζι στους πλανόδιους και τους υπαίθριους πάγκους στο πλακόστρωτο, και ψώνια χριστουγεννιάτικων στολιδιών, χειροποίητων κοσμημάτων και έργων ζωγραφικής… επιτόπου. Ανήφορος μέχρι να αντικρίσετε Παρθενώνα, εξερευνήσεις των «εναλλακτικών γειτονιών» της περιοχής  Οι μικρές απολαύσεις του Θησείου δεν έχουν τέλος, αλλά αυτή είναι μια καλή αρχή.

→Συνεχίστε με μια επίσκεψη στο Μουσείο Ηρακλειδών (Ηρακλειδών 16), που πάντα μας εκπλήσσει με τις ενδιαφέρουσες εκθέσεις και τα εργαστήριά του, αλλά και με μια μίνι εξόρμηση στον λόφο του Φιλοπάππου, ξεκινώντας από την Πνύκα, όπου θα πάρετε ανάσα καθαρού αέρα με αρχαιολογική θέα. Περάστε μέσα από τα κατάφυτα μονοπάτια της στον λόφο του Φιλοπάππου, ακολουθώντας τις διαδρομές που χάραξε ο Δημήτρης Πικιώνης προ δεκαετιών, για να οδηγεί τα βήματά μας στις ωραιότερες πλευρές της περιοχής ακόμη και σήμερα. Εδώ είναι μια καλή στιγμή να σας υπενθυμίσουμε να φορέσετε αθλητικά παπούτσια.

 

H φυσιολατρική βόλτα στον Εθνικό Κήπο και το Ζάππειο
All time classic μέρος για βόλτα μέσα στην φύση στο πιο κέντρο δεν γίνεται της Αθήνας, τα Σαββατοκύριακα, τις αργίες, ακόμα και τις καθημερινές.

Οι πάλαι ποτέ κήποι των βασιλικών ανακτόρων, έμπνευση της Αμαλίας και δημιουργία του Γερμανού κηπουρού της, Friedrich Schmidt, έχουν περάσει από το 1839, οπότε και δημιουργήθηκαν, μέχρι σήμερα διαδοχικά από τα στάδια της ανάπτυξης, της εγκατάλειψης, του hot spot, ξανά της εγκατάλειψης και πάει λέγοντας.

Όμως μια βόλτα σήμερα στον Εθνικό Κήπο σε αποζημιώνει. Μεγάλος και καταπράσινος, εκτείνεται σε 155 στρέμματα – ή 285, αν προσθέσουμε και τα στρέμματα του Κήπου του Ζαππείου, με τον οποίο επικοινωνεί– και φιλοξενεί έναν μίνι ζωολογικό κήπο, παιδική χαρά, δύο λιμνούλες, και το café Ο Κήπος, που σερβίρει μεταξύ άλλων (τσιμπημένες) ουζοποικιλίες στη σκιά των δέντρων.

→Το πραγματικό αξιοθέατο, όμως, εδώ είναι τα πλακόστρωτα μονοπάτια, που περνούν κάτω από θεόρατους κορμούς δέντρων και πλάι σε καταπράσινα ξέφωτα, όπου οικογένειες και παρέες στρώνουν (καιρού επιτρέποντος) τις κουβερτούλες του πικνίκ. Διάσπαρτες αρχαιότητες, αρχαίες κολώνες, κίονες, σε εμφανή ή μη εμφανή σημεία και εντυπωσιακά σιντριβάνια και μαρμάρινες προτομές, μεταξύ άλλων, του Καποδίστρια, του Σολωμού και του Βαλαωρίτη, συμπληρώνουν την εικόνα και διανθίζουν την βόλτα σας με μπόλικο ιστορικό ενδιαφέρον.

Στον Εθνικό Κήπο θα βρείτε επίσης το Βοτανικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται σε ένα διατηρητέο λιθόκτιστο κτίριο, έργο του αρχιτέκτονα Κλεάνθη, ένα φυτώριο, θερμοκήπια και την Παιδική Βιβλιοθήκη.

 

#Urbanlifegoesdowntown #amazingAthens #explore #more