Το θέατρο Ακροπόλ είναι ιστορικό θέατρο της Αθήνας, ταυτισμένο με την ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης.

Στο θεατρικό του σανίδι ανέβηκαν και μεσουράνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 έως τη δεκαετία του ’90 «ιερά τέρατα» της επιθεώρησης,  Βασίλης Αυλωνίτης, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Σπεράντζα Βρανά, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Νίκος Σταυρίδης, η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Νίκος Ρίζος, ο Θανάσης Βέγγος, ο Χρόνης Εξαρχάκος και πολλοί άλλοι.

Το Θέατρο Ακροπόλ  ξεκινάει το 1934, όταν η παλιά καρβουναποθήκη της οδού Ιπποκράτους μετατράπηκε σε θεατρικό χώρο και φιλοξενούσε ιταλικά βαριετέ και περιπλανώμενους θιάσους. Το 1941 μετατράπηκε σε θερινό θέατρο. Το Ακροπόλ έγινε συνώνυµο του οικογενειακού λαϊκού θεάµατος, ιδιαίτερα όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ανέλαβε τη διεύθυνση ο θεατρικός επιχειρηματίας, Βασίλης Μπουρνέλλης.

Ο Μπουρνέλλης, με μια σειρά αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων έδωσε στο θέατρο τη σημερινή του μορφή, µε τις εξωτερικές εισόδους από δύο στοές, ενώ στο εσωτερικό προσέθεσε την ράμπα (γέφυρα πάνω από το χώρο της ορχήστρας), δημιούργησε θεωρεία και εξώστη, και ευρύχωρα παρασκήνια. Αλλά, εκτός από τις αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, του προσέδωσε ένα ιδιαίτερο θεατρικό προφίλ, επιμένοντας στο ανέβασμα θεαματικών επιθεωρήσεων με εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, µεγάλες ορχήστρες, φαντασμαγορικά µπαλέτα και προπαντός στην επιλογή σπουδαίων και ταλαντούχων θεατρίνων και συγγραφέων.