Η πολυκατοικία είναι κτίριο με πάνω από 2-3 ορόφους το οποίο χρησιμεύει για κατοικία περισσοτέρων από μια οικογενειών (πολύ-κατοικία).

• Στην Ελλάδα, οι πολυκατοικίες έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς μετά την δεκαετία του 1960, παρέχοντας στους οικοπεδούχους καλή εκμετάλλευση του οικοπέδου τους (σύστημα αντιπαροχής), στους εργολάβους / κατασκευαστές σημαντικά κέρδη και στους κατοίκους μια σχετικά οικονομική λύση για κατοικίες σε αστικά κέντρα, με σύστημα κεντρικής θέρμανσης.

 

→Μειονεκτήματα των πολυκατοικιών είναι η έλλειψη ιδιωτικής ζωής λόγω προβλημάτων ηχομόνωσης, δυσκολία στην συντήρηση οικιακών ζώων και γενικά έλλειψη αυτονομίας ιδίως στα θέματα των κοινοχρήστων.

Σημαντικά μέρη των πολυκατοικιών εκτός των διαμερισμάτων είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, οι θέσεις στάθμευσης, οι αποθήκες, το υπόγειο, η πιλοτή, το ρετιρέ, το δώμα, ο ανελκυστήρας και το σύστημα κεντρικής θέρμανσης.

 

 

Η Αθήνα, αν και σχεδιάστηκε στα χρόνια του Όθωνα να είναι όμορφη και λειτουργική μετά από περίπου 120 χρόνια ζωής, ισοπεδώθηκε για τις στεγαστικές ανάγκες που αυξήθηκαν τρομακτικά από την αστυφιλία….

→Το 1834 εγκρίθηκε το πολεοδομικό σχέδιο του Κλέντσε που τροποποίησε δυσμενέστερα το αρχικό σχέδιο των δύο αρχιτεκτόνων, Κλεάνθη και Σάουμπερτ, που έδιναν μια εκπληκτική εικόνα της Αθήνας με φαρδείς δρόμους, κήπους, πλατείες και εμβληματικά δημόσια κτίρια. Παρά τις συνεχείς τροποποιήσεις του πολεοδομικού σχεδίου (1837, 1843, 1847, 1856, 1860, 1862, 1864, 1919) η Αθήνα κατάφερνε να γοητεύει σε πείσμα των οικονομικών συμφερόντων και της πολιτικής σκοπιμότητας. Η αντιπαροχή όμως τη «δολοφόνησε»….

→Μετά τον Εμφύλιο, ο κόσμος εγκαταλείπει την επαρχία και η ζήτηση για στέγαση στην πρωτεύουσα αυξάνεται ραγδαία. Η Αθήνα αναπτύσσεται απότομα και ταχύτατα, χωρίς όμως πολεοδομικό σχεδιασμό. Στη δεκαετίες του ’50 και του ’60 σημειώνεται η έκρηξη του φαινομένου της πολυκατοικίας.

 

Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόγραμμα εργατικής κατοικίας, το σύστημα της αντιπαροχής είναι ένα κατάλληλο εργαλείο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης κατοικίας. Το κράτος ουσιαστικά αφήνει τη δυνατότητα στους πολίτες να χτίσουν μόνοι τους τα σπίτια. Χάνει σε χρήματα, αλλά έχει λύσει το πρόβλημα παραγωγής στέγης. Το καθεστώς της αντιπαροχής επίσης δίνει ώθηση στην οικονομία. Μην ξεχνάμε ότι η οικοδόμηση είναι από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας μέχρι και πριν από το ξέσπασμα της κρίσης

 

 

→Στην Αθήνα, η πολυκατοικία αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους κυρίαρχους τύπους κτιρίου κατοικίας, που αναπτύχθηκε μάλιστα μέσα σε μικρή χρονική περίοδο. Η αντιπαροχή έγινε σχεδόν η αποκλειστική συνθήκη κατασκευής πολυώροφων κτιρίων με διαμερίσματα, αφού δημιουργήθηκε γι’ αυτήν ένα προνομιακό φορολογικό και διαδικαστικό καθεστώς, με αποτέλεσμα από τις περίπου 1.000 πολυκατοικίες το 1950, η Αθήνα να φτάσει να έχει 35.000 το 1980.