Ο Υποσταθμός Δ.Ε.Η. στην Γ’ Σεπτεμβρίου οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1973-1977, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κλ. Κραντονέλλη.

Κτισμένο σε ένα εξαιρετικά δύσκολο τριγωνικό οικόπεδο, με τη μορφοπλαστική πρωτοτυπία του και τη δημιουργική χρήση του εμφανούς μπετόν, θεωρείται από τα πλέον ενδιαφέροντα δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής δημοσίων κτιρίων στην Ελλάδα.

 

 

Το οικόπεδο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο και άτυπο. Είναι πάνω στην έντονη οξεία γωνία που ορίζεται από την ευθεία της οδού 3ης Σεπτεμβρίου και την καμπύλη της οδού Ρίζου. Η οδός Ρίζου είναι ένα από αυτά τα «γεωλογικά» φαινόμενα που μαρτυρούν την εξέλιξη της πόλης.

Σε αυτό λοιπόν το –τουλάχιστον– περίεργο οικόπεδο, ο Κραντονέλλης εφάρμοσε μία τόσο απλή λύση που φαντάζει μεγαλοφυής: ακολούθησε τις οικοδομικές γραμμές, έκανε ένα κτίριο με ίσια τη μία πλευρά, καμπύλη την άλλη κι έντονη οξεία γωνία. Επνιξε τον εγωισμό του δημιουργού και πολύ σοφά υποτάχθηκε στο πνεύμα της πόλης. Και το πιο ευρηματικό ήταν ότι σε αυτό το σχήμα κατάφερε να ικανοποιήσει τις πολύ δύσκολες λειτουργικές απαιτήσεις της ΔΕΗ, δηλαδή να χωρέσει τους τεράστιους πίνακες κατανομής που εξέχουν σαν ιδιαίτερα στοιχεία από την όψη του κτιρίου, προς την οδό Ρίζου, δημιουργώντας ένα μεγάλης κλίμακας αστικό γλυπτό από ανεπίχριστο σκυρόδεμα, χαλκό και αλουμίνιο.

 

• Το έργο του Κραντονέλλη – Ο Υποσταθμός Δ.Ε.Η. – έχει μείνει ζωντανό και ανέπαφο, καλά συντηρημένο από τον ιδιοκτήτη του, διαιωνίζοντας τη χαρακτηριστική του παρουσία στην πόλη.

• Ο Υποσταθμός Δ.Ε.Η. στην Γ’ Σεπτεμβρίου, σου δίνει την εντύπωση της πλώρη ενός σκαριού που πλέει στον αστικό ωκεανό, μετασχηματίζοντας τη γεωμετρία του οικοδομικού τετραγώνου σε ενστικτώδη ενέργεια και κίνηση δοσμένη λες από τις γεννήτριες του μοντέρνου λεξιλογίου.