Οι περισσότερες περιοχές της Αθήνας έχουν ονόματα που δηλώνουν μια μικρή ιστορία πίσω τους. Τα Πατήσια ακούν σε έναν μεθυσμένο, το Θησείο έπρεπε να είχε άλλο όνομα, το Κολωνάκι υπάρχει στην πλατεία του Κολωνακίου και η περιοχή Μετς παλιότερα, ονομαζόταν παντρεμενάδικα. 

 

→Τα Πετράλωνα είχαν κυριολεκτική σημασία, αφού πήραν το όνομα τους από αλάνες που γέμισαν με πέτρες, όταν γινόταν εξομάλυνση του δύσβατου εδάφους. Τα κομμάτια της πέτρας πετάχτηκαν και έτσι οι δημιουργήθηκαν πέτρινα αλώνια, τα οποία έδωσαν το όνομά τους στην περιοχή.

→Τα Πατήσια βαφτίστηκαν έτσι από την έκφραση «παπά πάτα ίσια», που συνήθιζαν να λένε τα παιδιά της περιοχής σε έναν Τούρκο Αγά, που ήταν συνέχεια μεθυσμένος. Τα παιδιά τον έβλεπαν να παραπατάει από το ποτό και του φώναζαν «παπά πάτα ίσια», με αποτέλεσμα να ονομαστεί η περιοχή Πατήσια.

→Το Θησείο πήρε το όνομα του από ένα λάθος. Στην περιοχή και συγκεκριμένα στο λόφο της αρχαίας αγοράς βρίσκεται ο ναός του Ηφαίστου, ο οποίος έχει ανάγλυφες παραστάσεις στις μετώπες του. Η αρχική ερμηνεία ήταν πως στις μετώπες αναπαρίσταντο άθλοι του Θησέα και έτσι η περιοχή συσχετίστηκε με τον μυθικό ήρωα και πήρε το όνομά του. Αργότερα, οι έρευνες των αρχαιολόγων απέδειξαν πως η ερμηνεία ήταν λάθος, αλλά το όνομα διατηρήθηκε.

→Το Χαλάνδρι ήταν μια εύφορη περιοχή με μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Γι’ αυτό παλιότερα η ευρύτερη περιοχή ονομαζόταν «Δήμος Φλύας» από το ρήμα φλεί, που σημαίνει ευδοκιμώ. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων πέρασε στα χέρια ενός τσιφλικά που λεγόταν Χαλάς. Έτσι η περιοχή ονομάστηκε Χαλάνδρι.

→Εξάρχεια: Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον παντοπώλη από την Ήπειρο, Έξαρχο, ο οποίος στα τέλη του 19ου αιώνα διατηρούσε μεγάλο κατάστημα στη διασταύρωση των οδών Θεμιστοκλέους και Σολωμού.

→Κουκάκι: Η ονομασία του προέρχεται από τον εργοστασιάρχη Γεώργιο Κουκάκη. Ο Κουκάκης στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν ένας από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής ο οποίος δραστηριοποιήθηκε και επαγγελματικά στην περιοχή διατηρώντας βιοτεχνία σιδερένιων κρεβατιών.

→Μεταξουργείο: Από το 1835 υπήρχε στην περιοχή ένα εργοστάσιο κατασκευής μεταξωτών υφασμάτων που έδρευε στην ημιτελή κατοικία του Πρίγκιπα Κατακουζηνού, οικία που διατηρείται ακόμα και σήμερα στις οδούς Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μυλλέρου και Γιατράκου.

→Σεπόλια: Στην αρχαιότητα ήταν γνωστά ως “Μύλοι των Αθηνών” γιατί εκεί οι Αθηναίοι άλεθαν το σιτάρι. Το τωρινό όνομά της περιοχής προέρχεται από τη λέξη “εξωπόλια” χαρακτηρισμός που δινόταν σε πόλεις που βρίσκονταν εκτός σχεδίου πόλεως και δεν είχαν ασφαλτόστρωση.

→Πλάκα: Η επικρατέστερη ερμηνεία για το όνομα “Πλάκα” είναι αυτή που τη συνδέει με την αρβανίτικη λέξη “πλάκα= πλάκου, παλιό, αρχαίο”. Κατά τον 16ο αιώνα Αρβανίτες κατοίκησαν την περιοχή που είχε εγκαταλειφθεί και ερημωθεί και ονόμασαν την περιοχή Πλακ΄Αθήνα. Φεύγοντας από την περιοχή οι νέοι κάτοικοι κράτησαν την επωνυμία Πλάκα.

→Κολωνάκι: Η αριστοκρατική περιοχή πήρε το όνομά της από ένα “κολωνάκι” ύψους περίπου δυόμιση μέτρων που είχε τοποθετηθεί στην πλατεία κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, για προληπτικούς λόγους.

→Μετς: Στην επωνυμία της μπυραρίας “Μετς”, που άνοιξε ο γιος του ιδρυτή της ζυθοποιίας Φιξ, οφείλει η περιοχή το όνομά της. Παλαιότερα η περιοχή ονομαζόταν και “παντρεμενάδικα”.

→Ψυχικό: Λέγεται ότι πήρε το όνομά του επειδή εκεί άφησε την τελευταία του πνοή ο μαραθωνομάχος Φειδιππίδης που ήρθε τρέχοντας να αναγγείλει τη νίκη των Αθηναίων έναντι των Περσών. Μία δεύτερη εκδοχή θέλει την Οσία Φιλοθέη που είχε εκτάσεις γης στην περιοχή, να ανοίγει πηγάδι για να ξεδιψούν οι περαστικοί και οι αγρότες. Πράξη που χαρακτηρίστηκε ως ψυχικό εκ μέρους της και για τον λόγο αυτό την τίμησαν δίνοντας στην περιοχή αυτήν την ονομασία.

→Ψυρή: Οφείλει το όνομά της σε ένα νησιώτη από τα Ψαρά ο οποίος έφτασε στην περιοχή και έκτισε και μία εκκλησία που σήμερα δεν υπάρχει πια. Αυτός μετονομάστηκε σε Ψυρής που σημαίνει Ψαριανός και μετέπειτα πήρε και η περιοχή Ψυρή το όνομά της. Ψυρή όμως με ένα ρ και όχι με δύο όπως έχουμε συνηθίσει.