Το Σινέ Λιλά είναι θερινή αίθουσα – σημείο αναφοράς της ευρύτερης γειτονιάς του Αγίου Λουκά στα Πατήσια, και ο μοναδικός επί σειρά ετών εν λειτουργία κινηματογράφος της περιοχής. Χωρίς καμία διακοπή από το 1969, στην οθόνη του έχει φιλοξενήσει αναρίθμητες ταινίες και έχει γαλουχήσει γενιές κινηματογραφόφιλων.
Στα πρώτα του χρόνια κι όταν ήμουν παιδί, δεν ήταν από τους κορυφαίους κινηματογράφους της περιοχής που είχε πολύ καλύτερους, ούτε από τους πλέον εμπορικούς, καθώς οι επιλογές του είχαν μια άλλη κατεύθυνση, πιο καλλιτεχνική ας πούμε και δεν ακολουθούσε την εύκολη πεπατημένη της εποχής, να παίζει σε επανάληψη τις επιτυχίες του χειμώνα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι θερινοί (και οι χειμερινοί) της περιοχής έκλειναν ο ένας μετά τον άλλον και η Λιλά (μαζί με το χειμερινό της αδελφάκι, το Όσκαρ, στα Κάτω Πατήσια) ήταν πάντα εκεί. Φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξή μου, όταν μετά από πάρα πολλά χρόνια, την επισκέφθηκα ξανά και συνάντησα ένα σινεμά που πραγματικά εντυπωσιάζει.
Σφηνωμένο ανάμεσα σε πολυκατοικίες, στην οδό Νάξου, δυο βήματα από την Πατησίων και τη Λεωφόρο Γαλατσίου, το Σινέ Λιλά σε υποδέχεται όμορφα φωτισμένο και με πολλές φωτογραφίες και αφίσες από την ταινία που προβάλλει και από τα “προσεχώς”. Όμως, αυτό που σε κερδίζει είναι η αίθουσα, τόσο φροντισμένη, τόσο κομψή, τόσο “χειροποίητα” προσεγμένη και τόσο φιλόξενη, που κάνεις τα πρώτα σου βήματα χαμογελώντας. Με μια πολύ κομψή διχρωμία του μπεζ και του μπορντώ που της προσδίδει αίγλη χειμωνιάτικης αίθουσας, η Λιλά είναι καταπράσινη και μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μεγάλη αναλογικά οθόνη της που καλύπτει όλο τον ωφέλιμο χώρο. Αναρριχώμενα φυτά στους πλαϊνούς τοίχους, λευκό χαλικάκι, γλάστρες στους διαδρόμους, αλλά και γλαστράκια με βασιλικό σε κάθε ένα από τα (πολλά) τραπεζάκια της, φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα κήπου, μακριά από τη γεωγραφική της θέση, έτσι ώστε να ξεχνάς τους όγκους των πολυκατοικιών που σε περιστοιχίζουν.
Το μπαρ της είναι μια χαρά εξοπλισμένο με ό,τι χρειάζεται να έχει ένα μπαρ σε σινεμά, ενώ το φιλικότατο προσωπικό της φροντίζει να είναι πάντα πεντακάθαρη από τη μια προβολή στην άλλη. Το καλοκαίρι του 2018 οι μπορντώ πολυθρόνες αντικαταστάθηκαν από νέες, μπεζ χρώματος, στην ίδια πάντα διάταξη των δύο μπλοκ με τρεις κάθετους διαδρόμους μεταξύ τους.
Μεγάλη έκπληξη και η προβολή της, που εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα οφέλη της ψηφιακής εποχής: λαμπερή εικόνα χωρίς τεχνουργήματα και πολυκάναλος ψηφιακός ήχος Dolby, ναι μεν σε μια ένταση που δεν ενοχλεί τα διαμερίσματα, αλλά ικανοποιητικότατη για τη θέαση της ταινίας και μάλιστα με βαθύ, καθαρό μπάσο. Η πλάκα είναι πως τα φυτά στους τοίχους καλύπτουν ολοκληρωτικά τα περιφερειακά ηχεία με αποτέλεσμα ο ήχος να σε κυκλώνει χωρίς να τον “βλέπεις”.
• Σινέ Λιλά – Νάξου 115, Άγιος Λουκάς, Πατήσια
