Μια ιστορία σε τρεις πράξεις είναι η ζωή αυτού του συμπαθέστατου θερινού κινηματογράφου στην Άνω Γλυφάδα (ή Τερψιθέα, για πολλούς). Ξεκίνησε το 1962, στην εξοχική (όπως φαντάζεστε) περιοχή της Τερψιθέας, σε αυτόνομο κτίσμα, γωνιακό, με μια ιδιαίτερη, κυκλική πρόσοψη. Άντεξε περίπου μια δεκαετία, όταν το 1972 σταμάτησε να λειτουργεί. Πέρασαν πολλά χρόνια έτσι, με την αυλή του σινεμά έρημη, πίσω από το σπίτι που βρίσκεται στον επάνω όροφο.
Η δεύτερη πράξη παίζεται στα ’90s με μια δεύτερη απόπειρα επαναλειτουργίας που ούτε αυτή, όμως, στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία, αφού η οθόνη της Μαριλένας σβήνει ξανά το 1999. Η μεγαλοκοπέλα, όμως, της Τερψιθέας αποδείχτηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει, έτσι το 2015, ανακαινισμένη, κομψή αλλά με αναλλοίωτη την εμφάνισή της, περνά στην τρίτη φάση της ζωής της.
Η κυκλική πρόσοψη στη γωνία του οικοπέδου εξακολουθεί να εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα, καθώς πλησιάζεις περπατώντας στην ήσυχη οδό Αιγύπτου. Ιδιαίτερο νάζι τής προσδίδει και η κομψή δίχρωμη επιγραφή με τα νέον καλλιγραφικά γράμματα -μπλε το cine, κατακόκκινη η Μαριλένα. Αμιγώς σινεμά γειτονιάς, βρίσκεται ανάμεσα σε σπίτια, χωρίς κανέναν άλλο πόλο εξόδου κοντά της, αν εξαιρέσετε κάποια καφέ και εστιατόρια πιο πέρα, στην πλατεία της εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου. Στο πεζοδρόμιο ακριβώς μπροστά στην είσοδο υπάρχουν αρκετά ταμπλώ με τα “προσεχώς” και τις ταινίες που προβάλλονται, καθώς και λίγα τραπεζάκια για να πιείτε κάτι από το μπαρ, πριν ξεκινήσει η προβολή. Για το ταμείο ανεβαίνετε λίγα σκαλάκια, όπου συναντάτε ένα φιλικό, ολίγον pop coloured φουαγέ, επίσης με ταμπλώ και αφίσες ταινιών ολόγυρα.
Λίγα βήματα πιο εκεί σάς οδηγούν μέσα στο σινεμά, σε μια μεγάλη και καταπράσινη αυλή, με λευκό χαλικάκι στο πάτωμα, εκτός από τον κεντρικό τσιμεντένιο διάδρομο, ανάμεσα στα δύο μπλοκ από τις πολυθρόνες. Έχει κάτι που την κάνει ξεχωριστή η Μαριλένα: από τη μια το χαλίκι, τα πολλά φυτά και οι κλασσικές “θερινές” πολυθρόνες με την πλαστική ταινία (πολύ άνετες, ομολογουμένως) δίνουν στον χώρο μια αίσθηση vintage παλιού συνοικιακού σινεμά, ενώ το μωβ στην οθόνη δίνει άλλη μια πινελιά pop color και όλο μαζί γοητεύει.
Πολλά τραπεζάκια ανάμεσα στις θέσεις, όλα τους με γλαστράκια τοποθετημένα ανάμεσα στα πόδια τους, πολλές και οι επιλογές του μπαρ που βρίσκεται πίσω αριστερά, ενώ τα χαμηλά κτίρια ολόγυρα αφήνουν το μάτι να χαίρεται ουρανό. Με την οθόνη παίζει κάτι παράξενο, η οποία δείχνει μικρή έτσι όπως είναι τοποθετημένη στο βάθος της μεγάλης κτιστής σκηνής που την περιβάλλει. Όχι πως από μόνη της είναι πολύ μεγάλη, αλλά έτσι “χωμένη” δείχνει μικρότερη. Αυτό, όμως, είναι και το μοναδικό τεχνικό θέμα του σινεμά, αφού όταν ξεκινήσει η ταινία απολαμβάνεις όλα τα καλά που έχει να σου προσφέρει η σύγχρονη ψηφιακή προβολή: λαμπερή εικόνα, χωρίς τεχνουργήματα, και ήχος Dolby Digital 5.0 σε πολύ δυνατή ένταση, κρυστάλλινος και με ισχυρή απόδοση στα περιφερειακά.
Η Μαριλένα είναι μέλος της αλυσίδας “Θερινά Σινεμά”.
• Μαριλένα – Αιγύπτου 123, Άνω Γλυφάδα (Τερψιθέα)
