Ένα από τα παλιότερα και πιο αριστοκρατικά σινεμά των Αμπελοκήπων υπήρξε η Άνεσις, με ιστορία μεγάλη και πολλές διαφορετικές μορφές μέσα στα χρόνια. Όπως και πολλοί άλλοι κινηματογράφοι, η Άνεσις ξεκίνησε ως θερινή αυλή το 1943. Διαβάζω πως το όνομά της το πήρε από παρακείμενο διάσημο ζυθεστιατόριο, κοντά στο σημερινό Αθήναιον. Άλλοι υποστηρίζουν πως το ομώνυμο εστιατόριο Άνεσις υπήρχε εκεί όπου χτίστηκε το αρχικό θερινό.
Όπως και έχουν τα πράγματα, η Άνεσις λειτούργησε για πολλά καλοκαίρια, εκεί στις παρυφές των Αθηνών, μέχρι και το 1958, όταν το οικόπεδο αγοράστηκε με σκοπό να οικοδομηθεί. Το 1959, στη θέση της παλιάς αυλής βρίσκεται ένα μοντέρνο και αρκούντως πολυτελές κτίριο, το οποίο φιλοξενεί τον ολοκαίνουργιο χειμερινό κινηματογράφο Άνεσις και έναν θερινό στην ταράτσα.
Το νέο κτίριο εντυπωσίαζε με το ύψος, το ύφος και την αρχιτεκτονική του, μάλιστα σε μια εποχή όπου οι Αμπελόκηποι είχαν να επιδείξουν μόνο το γειτονικό Άστρον, στην απέναντι πλευρά της Κηφισίας. Η χειμερινή αίθουσα κυριάρχησε με το πέρασμα των χρόνων σε μια πιάτσα που μεγαλούργησε, ενώ σταδιακά αναβαθμιζόταν και ανακαινιζόταν. Μεγάλη σχετικά και με εξώστη, η χειμερινή Άνεσις ακολουθούσε την εποχή της και μάλιστα στα τελευταία της χρόνια είχε κάνει ένα ριζικό lifting με νέες πολυθρόνες και εξαιρετικό σύστημα ήχου DTS. Την ίδια περίοδο εντάσσεται και στην αλυσίδα της Odeon, όμως οι εξελίξεις δεν είναι και οι καλύτερες για τον συμπαθέστατο κινηματογράφο.
Το 2003 το κτίριο αλλάζει χέρια και αποφασίζεται να αλλάξει μορφή και χρήση. Η εντυπωσιακή πρόσοψη με τα ταμεία και το φουαγέ μετατρέπονται σε χώρους εμπορικής χρήσης, ενώ το χειμερινό σινεμά μετατρέπεται σε θέατρο. Η αίθουσα μικραίνει αισθητά, τόσο για να καλύψει τις ανάγκες των καταστημάτων μπροστά, όσο και για να δημιουργηθούν οι νέοι χώροι πρόσβασης, η σκηνή και τα παρασκήνια. Βασική αλλαγή αποτελεί και η νέα λογοτύπηση στην πρόσοψη του κτιρίου, αφού το παλιό, κατακόκκινο και μέσα σε κύκλο “Α”, δίνει τη θέση του στη νέα γραφή του ονόματος Άνεσις. Το θέατρο πρωτολειτουργεί το 2004 και μολονότι ουσιαστικά στέρησε από την πόλη έναν ιστορικό και όμορφο κινηματογράφο, έδωσε την ευκαιρία στον φτωχό, θερινό συγγενή της ταράτσας να αναδειχθεί.
Η αλήθεια είναι πως όσο πολυτελές ήταν το χειμερινό Άνεσις, τόσο αδιάφορο ήταν το θερινό. Άνοιγε το καλοκαίρι, έπαιζε ό,τι ήταν να παίξει, έκλεινε τον Σεπτέμβριο και αυτό ήταν. Ουδείς ασχολείτο ιδιαίτερα μαζί του και ουδείς φαίνεται να θυμάται κάτι συνταρακτικό, γεγονός απόλυτα αναμενόμενο, αφού σε γενικές γραμμές ζούσαμε τη φάση του αγιοκλήματος και των γιασεμιών, τα θερινά κατείχαν μια φολκλόρ θέση και διάθεση και ελάχιστοι -μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών- ήταν οι αιθουσάρχες που επένδυαν σε αυτά. Η μετατροπή, όμως, του σινεμά Άνεσις σε θέατρο και μια νέα επικρατούσα τάση εκείνα τα χρόνια που ήθελαν ορισμένα θερινά να αναβαθμίζονται σε ουσιαστικούς χώρους τέχνης και ψυχαγωγίας, δίνει σε κάποιους τη δυνατότητα να αδράξουν την ευκαιρία και να ασχοληθούν ουσιαστικά με την παλιά ταράτσα που έμενε ανεκμετάλλευτη, παρά την αναμόρφωση του κτιρίου.
Έτσι, το καλοκαίρι του 2008 το χαρακτηρισμένο ούτως ή άλλως ως διατηρητέο θερινό Άνεσις ξεκινά τη νέα του ζωή. Αγνώριστο σε σχέση με το παρελθόν και απίστευτης αισθητικής -ειδικά για τα χρόνια εκείνα- το νέο Άνεσις φωτίζει πάλι την οθόνη του τον Ιούλιο του 2008, μετά από 4 καλοκαίρια σιωπής. Με ξύλινα αμφιθεατρικά deck στο πάτωμα, μεγάλη οθόνη, Dolby Stereo SR ήχο και ένα μεγάλο μπαρ στην πίσω πλευρά που πρόσφερε μεγάλη ποικιλία από ποτά, γλυκά και νοστιμιές, κάνει τη διαφορά. Στα πρώτα του χρόνια το συνόδευε μάλιστα η νεοσύστατη τότε εταιρεία Seven, που μετά τα video club έκανε τα πρώτα της βήματα και στον κινηματογράφο, εξ ου η σηματοποίηση του σινεμά. Μέχρι και το καλοκαίρι του 2016, λειτουργούσε υπό τη σκέπη της αλυσίδας “Θερινά Σινεμά”, φιλοξενώντας στην κομψή του ταράτσα ταινίες πάντοτε πρώτης προβολής ή και επίσημες επανεκδόσεις.
Και ξαφνικά, το καλοκαίρι του 2017, σιγή. Η Άνεσις δεν ανοίγει ποτέ. Προβλήματα μεταξύ της εταιρείας διαχείρισης και του ιδιοκτήτη αναγκάζουν την πρώτη να αποχωρήσει και την Αθήνα να μείνει με έναν κινηματογράφο λιγότερο. Ευτυχώς, όμως, το δυσάρεστο αυτό διάλειμμα κράτησε μόνο για ένα καλοκαίρι, αφού λειτούργησαν τα αντανακλαστικά της εταιρείας διανομής Feelgood Entertainment που παίρνει το σινεμά στα χέρια της, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή τόσο για την ταράτσα, όσο και για την ίδια την εταιρεία, καθώς πέραν του distribution μπαίνει δυναμικά και στον χώρο του exhibition.
Αφού, λοιπόν, φτάσετε μπροστά από το εντυπωσιακό κτίριο του Άνεσις, επί της λεωφόρου Κηφισίας, δυο βήματα μόλις από τη συμβολή της με την Αλεξάνδρας, θα βρείτε την είσοδο στη δεξιά πλευρά, αμέσως μόλις ανεβείτε τα σκαλάκια από το πεζοδρόμιο. Μεγάλα banner ταινιών στην πρόσοψη, κομψή σηματοποίηση δίπλα στα σκαλιά, οι αφίσες των ταινιών που παίζονται επάνω από την είσοδο και φυσικά τα απαραίτητα “προσεχώς” σάς υποδέχονται κατά την άφιξή σας, ενώ μπροστά σας, μόλις περάσετε την πόρτα της εισόδου, θα βρείτε το ασανσέρ και τις σκάλες που σας οδηγούν στην ταράτσα. Κι εκεί σας περιμένουν όμορφες εκπλήξεις. Το πρώτο που σας υποδέχεται είναι ένα κομψό και πλήρως κλιματιζόμενο εσωτερικό μπαρ, με καναπέδες και σκαμπώ, έτοιμο να σας κρατήσει συντροφιά μέχρι να ξεκινήσει η προβολή της ταινίας σας, ιδίως αν πηγαίνετε στην προβολή των 11 και η προηγούμενη δεν έχει τελειώσει ακόμα. Σε χρωματική κόντρα λευκού-μαύρου, ο χώρος φιλοξενεί στο βάθος του και μια αίθουσα αναμονής αποκλειστικά για παιδιά, με χαμηλά, κοκκινόλευκα τραπέζια και καρέκλες.
Όπως μπαίνετε στο μπαρ, η πρόσβαση στο σινεμά γίνεται από τα δεξιά σας, για να περάσετε στο πίσω μέρος της αίθουσας, όπου βρίσκεται το μεγάλο εξωτερικό μπαρ που διακρίνεται -πέραν των αναμενόμενων- για την ποικιλία ποτών και κοκτέιλ, καθώς και παγωτών. Το δάπεδο εξακολουθεί να είναι ξύλινο deck, με μικρά σκαλοπάτια ανά λίγες σειρές που εξασφαλίζουν μια κατηφορική “αμφιθεατρική” αίσθηση. Το λευκό κυριαρχεί στον χώρο, τόσο χάρη στη μεγάλη σινεμασκόπ οθόνη όσο και τις ολόλευκες πολυθρόνες, σε τρία μπλοκ με δύο κάθετους διαδρόμους. Λευκές είναι και οι επιφάνειες στα πλαϊνά, με τα φυτά που έχουν τοποθετηθεί έτοιμα να τις καλύψουν όσο περνάει ο καιρός. Υπάρχουν πολλά τραπεζάκια, κάποια με γλαστράκια με βασιλικό, όλα όμως με σουβέρ, λεπτομέρεια που βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα. Καναπεδάκια στο πίσω μέρος κοντά στο μπαρ, και σαιζ λονγκ μπροστά από την οθόνη διευρύνουν τις επιλογές σας, ενώ επάνω από το μπαρ υπάρχει και εξώστης, αν θέλετε να δείτε την ταινία αφ’ υψηλού.
Όμορφες είναι και κάποιες άλλες λεπτομέρειες ολόγυρα στον χώρο, όπως τα αυτοκόλλητα που λένε διάφορα χαριτωμένα για τα κουνούπια και τον Εξολοθρευτή ή τα κοκτέιλ και τον Τομ Κρουζ. Φαναράκια στο πάτωμα βρίσκονται στα δεξια του μπαρ, ενώ στα αριστερά του κρέμεται μια συστάδα από παλιές, κλασσικές λάμπες, που θυμίζουν εξοχή. Η σκηνή που βρίσκεται κάτω από την οθόνη έχει έναν ιδιαίτερο κρυφό φωτισμό, η επιγραφή “Only E.T. can phone home” επάνω από την οθόνη προσπαθεί να αποτρέψει τη χρήση κινητών, ενώ νόστιμη πινελιά είναι η κόκκινη νέον ταμπέλα “order here” επάνω από το μπαρ.
Ενημέρωση: Το καλοκαίρι του 2020 η Άνεσις αλλάζει ακόμη μία φορά χέρια, καθώς πλέον νέοι αιθουσάρχες είναι οι άνθρωποι του κινηματογράφου “Δαναός”. Με ελάχιστες παρεμβάσεις στην ήδη κομψή αισθητική του (δεν υπάρχει το εξωτερικό μπαρ, καταργήθηκαν κάποια καναπεδάκια, ενώ άλλαξαν κάποια διακοσμητικά στοιχεία ολόγυρα), οι νέοι επιχειρηματίες επένδυσαν ουσιαστικά έναν χρόνο αργότερα και στις τεχνικές προδιαγραφές του κινηματογράφου, αναβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο την ποιότητα προβολής με την εγκατάσταση ενός νέου 4Κ προτζέκτορα. Η εξαιρετικής ποιότητας Dolby ψηφιακή προβολή με ολόλαμπρη εικόνα (που πλέον είναι ακόμα καλύτερη) και ο Dolby Digital 5.1 ήχος που ακούγεται κρυστάλλινος, βαθύς και με ισχυρή απόδοση στα περιφερειακά, κατατάσσουν το νέο Άνεσις σε ένα από τα κορυφαία σινεμά της πόλης.
• Άνεσις – Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι
