Το the prodijy είναι ταινία τρόμου της Orion σε σκηνοθεσία Νίκολας ΜακΚάρθυ, με τους Τέυλορ Σίλινγκ, Τζάκσον Ρόμπερτ Σκοτ, Πήτερ Μούνυ, Κολμ Φιόρ. Ελληνικός τίτλος: Ο χαρισματικός.
H χαρά που παίρνουν η Σάρα και ο Τζων Μπλουμ από τη γέννηση του γιου τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αφού καθώς περνούν τα χρόνια συνειδητοποιούν πως ο μικρός Μάιλς είναι ιδιοφυΐα. Γιατροί και δάσκαλοι εντυπωσιάζονται από τις πρώιμες ικανότητες αντίληψης αλλά και τις δεξιότητες που αναπτύσσει, γεγονός που καθιστά τους γονείς του όχι μόνο υπηρήφανους αλλά και έτοιμους να για ένα λαμπρό μέλλον. Όλη αυτή η αισιοδοξία όμως δείχνει να τραυματίζεται βαθύτατα, όταν ο Μάιλς κάπου εκεί στα 8 του χρόνια, αρχίζει να παρουσιάζει βίαιη συμπεριφορά και να γίνεται εξαιρετικά πιεστικός. Μολονότι οι ειδικοί στους οποίους απευθύνονται οι γονείς του εκτιμούν πως είναι “παρενέργειες” της ευφυΐας του, η μητέρα του αρχίζει να υποψιάζεται σοβαρά πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τον αγαπημένο της γιο.
Ακόμα μία ευχάριστη έκπληξη, μέσα στον ορυμαγδό μέτριων προς κακών τίτλων που βρίσκουν τον δρόμο τους για τη μεγάλη οθόνη, και οι οποίοι ποντάρουν απλά στα μπαμ-μπουμ και στο κρας τεστ των subwoofer της αίθουσας για να προκαλέσουν φόβο. Ο “Χαρισματικός” -σε αντίθεση με τον μέσο όρο της πρόσφατης παραγωγής θρίλερ- βασίζεται στον τρόμο που χτίζει η ίδια του η ιστορία, αποφεύγοντας εντέχνως όλες τις περιττές σκηνές τρομάρας και φτηνού εντυπωσιασμού. Εντάξει, δεν πρόκειται περί κορυφαίας κινηματογραφικής στιγμής, ούτε ενδεχομένως περί κάποιας ταινίας που θα μείνει στην ιστορία, σέβεται όμως απόλυτα τους κανόνες του είδους και εξυπηρετεί με προσοχή την κεντρική του ιδέα και την ιστορία του (κι ας μπάζει ολίγα νερά, πού και πού).
Πολύ καλή επιλογή ο πιτσιρίκος Τζάκσον Ρόμπερτ Σκοτ, με ύφος και φωνή που συνδυάζουν αποτελεσματικά την αθωότητα και το κακό, ενώ αν είχαν αποφευχθεί κάποιες ευκολίες στο σενάριο με τον ειδήμονα στους δαιμονισμούς, θα είχαμε ένα πολύ καλύτερο και πιο δομημένο αποτέλεσμα. Στα μεγάλα ατού της ταινίας το φινάλε που βυθίζεται σε σκοτάδια και δεν θέλει επ’ ουδενί να ικανοποιήσει τις μάζες. Ασχέτως με την ταινία αυτή καθ΄εαυτή, είναι μεγάλη χαρά να ξαναβλέπεις στην αρχή το σήμα της Orion, το παλιό, το ορθόδοξο, ύστερα από τόσα χρόνια σιγής.
