to top

Είδαμε την σειρά | Σχεδόν ενήλικες

Σχεδόν ενήλικες

Σχεδόν ενήλικες, είναι κωμική, δραματική σειρά της Foss γυρισμένη για το Mega, δημιουργία της Μυρτώς Κοντοβά, με τους Μάκη Παπαδημητρίου, Γιάννη Στάνκογλου, Θεοδώρα Τζήμου, Γιώργο Παπαγεωργίου, Χρήστο Κοντογεώργη, Νάνσυ Μπούκλη, Βάσω Καβαλιεράτου, Φωτεινή Αθερίδου, Ελίζα Σκολίδη.

Ο Αποστόλης, ο Θωμάς, η Νικόλ και ο Αλέξης είναι τέσσερις φίλοι που έχουν δημιουργήσει τη δική τους, άτυπη φαμίλια στην Αθήνα του σήμερα, προσπαθώντας να ορθοποδήσουν σε μια εποχή που τα πάντα δείχνουν να καταρρέουν και να αμφισβητούνται. Απολυμένος ο ένας, χωρίς να το έχει πει στη γυναίκα του, πουλάει παράνομο καπνό Αγρινίου για να φέρει λεφτά στο σπίτι του που κινδυνεύει με κατάσχεση, πρώην επιτυχημένος δημιουργικός διευθυντής ο άλλος που πλέον δουλεύει σε site αγορών και γράφει κειμενάκια προσφορών, υπαίθριος μουσικός ο τρίτος που ονειρεύεται τη ρομαντική, μεγάλη καριέρα και εν εν μέσω όλων αυτών η όσα-πάνε-κι-όσα-έρθουν Νικόλ που από μια απάτη του καλού της βρίσκεται να χρωστά κάπου μισό εκατομμύριο στην εφορία ενώ αδίστακτοι εγκληματίες την καταδιώκουν για να της αποσπάσουν κάτι σημαντικό.

 

 

Η Μυρτώ Κοντοβά έχει αποδείξει εμπράκτως πως γνωρίζει άριστα πώς στήνονται οι παρέες και πως οι παρέες γράφουν ιστορία. Έτσι κι εδώ, αυτή η παρέα των “σχεδόν ενηλίκων” είναι στην πραγματικότητα κάτι πολύ περισσότερο από μια ομάδα φίλων… είναι οικογένεια κατ’ επιλογήν, ακόμα κι αν τη νύφη την πληρώνει μονίμως ο Θωμάς (Μάκης Παπαδημητρίου) που μονίμως γίνεται το “δουλάκι” όλων, αφού σε αυτόν προστρέχουν πάντα και για τα πάντα. Είτε ο Αποστόλης (Γιάννης Στάνκογλου) για να του φυλάξει τον παράνομο καπνό, είτε ο Αλέξης (Γιώργος Παπαγεωργίου) για να ξεσπάσει τα συναισθηματικά του είτε η ανοικονόμητη Νικόλ (Θεοδώρα Τζήμου) όπου η κατάστασή της αρχίζει να γίνεται κυριολεκτικά επικίνδυνη.

Αυτός ο έρημος την ησυχία του θέλει, την αυτοεκτίμησή του και το κορίτσι που αγαπά, αλλά μονίμως μπλέκει στις καταστάσεις των άλλων. Υπάρχει αγάπη όμως, ακόμα κι όταν του κάνουν τον βίο αβίωτο, υπάρχει συναίσθημα, καρδιά και ψυχούλα κι αυτά είναι τα βασικά προτερήματα της σειράς Σχεδόν ενήλικες, όπως πάντα τα σκιαγραφεί η πένα της Κοντοβά.

Στη σειρά Σχεδόν ενήλικες όμως, αυτό το “σχεδόν” του τίτλου μοιάζει να χαρακτηρίζει και το σύνολο της ιστορίας, αφού -αναποφάσιστη καθώς στέκει ώρες ώρες- μοιάζει με σχεδόν κωμωδία, σχεδόν δράμα και σχεδόν αστυνομική περιπέτεια. Προφανώς θα μπορούσε να είναι άριστα όλα τα παραπάνω, με την προϋπόθεση όμως ότι το ύφος της θα είναι ένα και καθοριστικό για την εξέλιξη. Η μοναδική σταθερά που έχουν οι “Σχεδόν ενήλικες” είναι το χιούμορ και η λογική του buddy story, από εκεί και μετά όμως οι ιστορίες -και μαζί τους οι χαρακτήρες- δεν αναπτύσσονται ισομερώς, με αυτήν της Νικόλ να συμπαρασύρει τα πάντα προς το είδος της αστυνομικής -και μάλιστα βίαιης- αστυνομικής κομεντί, την ίδια στιγμή που οι άλλοι ήρωες δεν έχουν την ευκαιρία να αρθρώσουν ουσιαστικό λόγο στη δική τους ιστορία.

Όσο όμως κι αν η ιστορία της Νικόλ μοιάζει να βγαίνει στο προσκήνιο, ο πλέον καλογραμμένος χαρακτήρας είναι αυτός του Θωμά, υποστηριζόμενος από έναν εξαιρετικό Παπαδημητρίου. Οι παράλληλες ιστορίες είναι πιο αδύναμες και πολλές φορές μοιάζουν απλά με γεμίσματα, ενώ κάπου νιώθεις πως τα πράγματα κρεμάνε.

 

Στον αντίποδα βέβαια των όποιων αδυναμιών υπάρχει το εξαιρετικό καστ των ηθοποιών που έχει ενστερνιστεί τους ρόλους και τους αποδίδει πιστά και με συνέπεια, υπάρχουν κάποιες εξαιρετικές ατάκες σπιρτόζικες και καυστικές, υπάρχει η Αθήνα – σήμα κατατεθέν της Κοντοβά – ως πρωταγωνίστρια, υπάρχει το σήμερα με την ευρύτερη έννοια και πάνω από όλα υπάρχει αγάπη, καρδιά και ψυχούλα.

Θέλω να σταθώ σε τρεις από τους β’ ρόλους που πραγματικά με έχουν κερδίσει, πρωτίστως για το ανεπιτήδευτο της ερμηνείας των ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν: την τέως του Αλέξη, τη Δάφνη (Νάνσυ Μπούκλη), με αυτό το υπέροχο βλέμμα και την εύθραυστη φωνή που όμως κρύβει αποφασιστικότητα, τη νυν του Αλέξη, τη Μεταξία (Ελίζα Σκολίδη), θαρραλέο θηλυκό και αερικό ταυτόχρονα, και τέλος το αφεντικό του Θωμά (Χρήστο Κοντογεώργη) που κατορθώνει με ένα του βλέμμα και μία του κίνηση να αποδώσει τα άπαντα για το εγωπαθές, κακομαθημένο τσογλάνι που υποδύεται.

Μάνος Θηραίος

Δεν ξέρω αν φταίει το ότι γύρω από τα Κάτω Πατήσια όπου γεννήθηκα και ζω υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι, το ότι είμαι μοναχοπαίδι ή ότι οι γονείς μου είχαν πάρει είδηση πως τους άφηνα στην ησυχία τους όταν έβλεπα ταινία. Κάπου εκεί πάντως έγινε η ζημιά, στα σίγουρα. Κι όσο, μεγαλώνοντας, ανακάλυπτα πως το σινεμά ήταν κάτι περισσότερο από περιπέτειες, κωμωδίες, από την Αλίκη ή την Έλενα Ναθαναήλ εκείνο το καλοκαίρι, τόσο μεγάλωνε και το ταξίδι. Πάντα γούσταρα να βλέπω ταινίες κι ύστερα να τις αφηγούμαι στους δικούς μου ανθρώπους. Κι ας μην τους γνώριζα όλους με το όνομά τους.

Invalid username, no pictures, or instagram servers not found
Invalid username, no pictures, or instagram servers not found