to top

Είδαμε την παράσταση | Σκυλίσια ζωή

Είδαμε την παράσταση | Σκυλίσια ζωή

“Σκυλίσια ζωή” της Μάρτα Μπουτσάκα, μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ, σκηνοθεσία: Αννέτα Παπαθανασίου, πρωταγωνιστούν: Γιώργος Τσαπόγας, Εύη Γιαννακοπούλου.

Δυο αδέλφια, μια ζωή, έντεκα σκηνές και πάρα πολλές αποφάσεις. Κόντρες, αγάπες που έφυγαν, αγάπες που έμειναν, οι δεσμοί της οικογένειας, οι μικροί και μεγάλοι αποχωρισμοί, ο θάνατος και ο αποχαιρετισμός ως λύτρωση ξεδιπλώνονται μέσα από αφοπλιστικά στιγμιότυπα της ζωής τους που η Αννέτα Παπαθανασίου σκηνοθετεί με ρεαλισμό και αφαίρεση.

 

 

Πολυγραφότατη η καταλανή συγγραφέας Μάρτα Μπουτσάκα, γνωστή και στα μέρη μας (Τα κορίτσια δεν πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο), με τη “Σκυλίσια Ζωή” καταπιάνεται με τα αγαπημένα της, μικρά, απλά, καθημερινά θέματα για να σχολιάσει τα άλλα, τα μεγάλα, τα ανείπωτα. Στην περίπτωσή μας, ο Αντώνης κα η Στέλλα, τα δύο αγαπημένα αδέλφια που στέκουν πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον, παρά τις κόντρες και τα ελαττώματά τους, συνομιλούν για τον έρωτα, τη μαμά τους τη Ρίτα (όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος του έργου), που βρίσκεται σε γηροκομείο, τη σκυλίτσα της κόρης του Αντώνη (που επίσης τη λένε Ρίτα), γκόμενους και συζύγους που έφυγαν, γκόμενους που ήρθαν, επαγγελματική ηθική, θάρρος, δειλία και ευθανασία.

Άλλα λέγονται, κάποια άλλα υπαινίσσονται, σοβαρά πράγματα ακούγονται μ•ε χιούμορ και σαρκασμό ενόσω μέσα από τα λόγια τους περνούν κι άλλοι ήρωες, βασικοί ή απλά περαστικοί, που κατέχουν κι εκείνοι τη θέση τους στο έργο, έστω και αόρατοι.

Ο Γιώργος Τσαπόγας και η Εύη Γιαννακοπούλου, με ταιριαστή επί σκηνής χημεία, υποδύονται με άνεση τα δύο αδέλφια σε κάθε έκφανση και στιγμή, με πλήρη αντίληψη του κειμένου, στην εξαιρετική απόδοση (και προσαρμογή) στα Ελληνικά με την υπογραφή της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, χαρίζοντας στην παράσταση ρυθμό, ρεαλισμό και όλες τις απαραίτητες δόσεις χιούμορ που απαιτούνται, χωρίς να χάνουν το μέτρο της κάθε φράσης και υποστηρίζοντας το κλιμακούμενο τέμπο του έργου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται την αληθοφάνεια εντός ενός πλήρως αφαιρετικού και χωρίς αντικείμενα περιβάλλοντος, προτάσσοντας λόγο και έκφραση ως τα αδιαφιλονίκητα ατού της παράστασης, με την οποία κάνουμε ποδαρικό στη νέα θεατρική σαιζόν, εδώ στο Cinemano. Αν αφεθείτε πίσω από τα λόγια και την πρώτη ανάγνωση, ενδέχεται να βυθιστείτε και στη σκοτεινιά των αποφάσεων που φαινομενικά δεν ελήφθησαν ποτέ και μια ηθικής που διαρκώς αμφισβητείται.

 

• Θέατρο Eliart – Κωνσταντινουπόλεως 127, Γκάζι
Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21:15, Σάββατο στις 18:15 & 21:15, Κυριακή στις 18:15.

Μάνος Θηραίος

Δεν ξέρω αν φταίει το ότι γύρω από τα Κάτω Πατήσια όπου γεννήθηκα και ζω υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι, το ότι είμαι μοναχοπαίδι ή ότι οι γονείς μου είχαν πάρει είδηση πως τους άφηνα στην ησυχία τους όταν έβλεπα ταινία. Κάπου εκεί πάντως έγινε η ζημιά, στα σίγουρα. Κι όσο, μεγαλώνοντας, ανακάλυπτα πως το σινεμά ήταν κάτι περισσότερο από περιπέτειες, κωμωδίες, από την Αλίκη ή την Έλενα Ναθαναήλ εκείνο το καλοκαίρι, τόσο μεγάλωνε και το ταξίδι. Πάντα γούσταρα να βλέπω ταινίες κι ύστερα να τις αφηγούμαι στους δικούς μου ανθρώπους. Κι ας μην τους γνώριζα όλους με το όνομά τους.

A
A
 Photos
A
 Followers
A
 Following