Η παγίδα του Ρομπέρ Τομά, μετάφραση: Αντώνης Γαλέος, σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας, πρωταγωνιστούν: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Τάκης Παπαματθαίου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Έφη Μουρίκη, Μαρία Αντουλινάκη, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος.
Ένας νεόνυμφος άντρας που περνά τον μήνα του μέλιτος σε ένα απομονωμένο ορεινό σαλέ, ειδοποιεί την Αστυνομία μετά την ξαφνική και αδικαιολόγητη εξαφάνιση της γυναίκας του. Ο τοπικός Επιθεωρητής, μολονότι φιλικός, δεν δείχνει να αγχώνεται ιδιαίτερα για την υπόθεση, θεωρώντας πως η κ. Κορμπάν απλά τον εγκατέλειψε μετά από ερωτικό καυγαδάκι.
Την ίδια στιγμή, εμφανίζεται στο σαλέ ένας ιερέας που ανακοινώνει με χαρά στον ανήσυχο σύζυγο πως η εξαφανισμένη γυναίκα του στέκεται στην πόρτα έτοιμη να του ζητήσει συγγνώμη για την αναστάτωση που προκάλεσε. Μόνο που όταν εκείνη διαβαίνει το κατώφλι, ξαφνιασμένος ο Ντανιέλ Κορμπάν υποστηρίζει πως η γυναίκα αυτή δεν είναι η σύζυγός του αλλά μια άγνωστη. Όμως, χωρίς κανένας να μπορεί να πιστοποιήσει τα λεγόμενά του, πρέπει να αποδείξει πως όχι μόνο λέει την αλήθεια αλλά και πως δεν έχει τρελαθεί.
Απολαυστική, διασκεδαστική και καλοκουρδισμένη παράσταση, Η παγίδα που επιστρέφει για δεύτερη σαιζόν στη σκηνή του θεάτρου “Ζίνα” αποτελεί αρμονικό συνδυασμό αστυνομικού θρίλερ και κομεντί, ιδανικό για μια ψυχαγωγική θεατρική έξοδο που θα σας ανταμείψει για την επιλογή σας. Πρόκειται για το έργο “Piège pour un homme seul” (Παγίδα για έναν άντρα μόνο), δεύτερο θεατρικό του ταλαντούχου και πολυγραφότατου γάλλου συγγραφέα, σκηνοθέτη και ηθοποιού Ρομπέρ Τομά μετά τις “8 γυναίκες”, το οποίο μάλιστα εκτίναξε τη δημοτικότητά του στα ύψη.
Γραμμένο το 1960, Η παγίδα κάνει διθυραμβική πρεμιέρα στη σκηνή του Bouffes-Parisiens για να ακολουθήσουν αμέτρητες παραγωγές σε όλον τον κόσμο μέχρι σήμερα. Και όχι αδικαιολόγητα, αφού το έξυπνο κείμενο, το απολαυστικό χιούμορ, οι διαρκείς ανατροπές και η έντονη αγωνία παγιδεύουν τον θεατή από το πρώτο κιόλας λεπτό μέχρι το απρόσμενο και τραγικό φινάλε.
Τα παραπάνω χαρίσματα του έργου του Ρομπέρ Τομά αναδεικνύονται κατά τον μέγιστο βαθμό στην “Παγίδα” του θεάτρου Ζίνα, σε μια παραγωγή που σέβεται τον θεατή από κάθε άποψη. Και επειδή, όπως πάντα, εν αρχή ην ο λόγος, εύσημα αξίζουν στη μετάφραση του Αντώνη Γαλέου που αποδίδει εξαιρετικά το έργο στα Ελληνικά, σεβόμενη απόλυτα τις συμβάσεις της γαλλικής γλώσσας, με τον απαραίτητο πληθυντικό ευγενείας αλλά και την ευρύτερη φρασεολογία που χρησιμοποιεί, γεγονός που συμβάλει αποφασιστικά στη χρονικό και γεωγραφικό πλαίσιο του έργου.
Ως προς αυτό, αντίστοιχη φροντίδα έχει δοθεί και στο εντυπωσιακό και λεπτομερές σκηνικό της Μαίρης Τσαγκάρη, που επιβάλλεται με το μέγεθός του σε θεατές και ηθοποιούς, ορίζοντας λειτουργικά τον χώρο (εσωτερικό και εξωτερικό). Τον ίδιο σεβασμό στην προέλευση και την ταυτότητα του έργου επιδεικνύει και ο Πέτρος Ζούλιας στη σκηνοθεσία του, που με επιτυχία επιμένει σε αυτό το γαλλικό ύφος, με ερμηνείες που συνάδουν απόλυτα με τον τόπο και τον χρόνο δράσης της παράστασης -έστω και με τις λίγες αλλά καλοδεχούμενες τάσεις κωμικής υπερβολής σε μια-δυο σκηνές.
Μέσα σε αυτό το χωρο-χρονικό πλαίσιο λοιπόν, δεν έχεις παρά να θαυμάσεις τον Τάκη Παπαματθαίου στον ρόλο του αστυνομικού Επιθεωρητή, η ερμηνεία του οποίου μοιάζει να βγήκε απ’ ευθείας από γαλλική ταινία των ’60s, τόσο ως προς την εμφάνιση (κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη) όσο και ως προς την εκφορά του λόγου, το ποστάρισμα του σώματος αλλά και τις υπέροχες μούτες, οι οποίες είναι φορές που θυμίζουν Φερναντέλ και Λουί ντε Φυνές.
Στον αντίποδα του εκρηκτικού από κάθε άποψη Επιθεωρητή, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης (τι καλός ηθοποιός που είναι) αποδίδει τον δύσκολο από κάθε άποψη ρόλο του Ντανιέλ Κορμπάν με εγκράτεια και συνοχή, συνδυάζοντας με τρόπο αρμονικό την αγωνία με το υπόγειο χιούμορ και τη συντριβή. Εξαιρετικός στον ρόλο του κλοσάρ-ζωγράφου ο Γιώργος Κωνσταντίνου που με την υποδειγματική ερμηνεία του δεν προδίδει λεπτό τον χαρακτήρα που υποδύεται, ενώ ως εντυπωσιακή femme-fatale η Έφη Μουρίκη οικειοποιείται απόλυτα τον γεμάτο φωνητικές μεταμορφώσεις και εκφραστικές μεταπτώσεις ρόλο της μυστηριώδους κυρίας Κορμπάν.
Γεμάτος ελιγμούς και συνεπής ο εξ ίσου μυστηριώδης ιερέας όπως τον υποδύεται ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, απολαυστική και πλήρης κωμικής έντασης η αμφιβόλου ηθικής νοσοκόμα της Μαρίας Αντουλινάκη. Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους λειτουργικούς και ατμοσφαιρικούς φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα και φυσικά στη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.
• Θέατρο Ζίνα – Λεωφόρος Αλεξάνδρας 74
Παραστάσεις: Τετάρτη στις 19:30, Πέμπτη στις 20:00, Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο στις 18:00 & 21:00, Κυριακή στις 19:30
