“Η εκατομμυριούχος” του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, διασκευή: Βασίλης Τσιγκριστάρης, Γιάννης Κακλέας, στίχοι: Σάννυ Μπαλτζή, μουσική: Βάιος Πράπας, σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας, πρωταγωνιστούν: Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Νίκος Κουρής, Βασίλης Κούκουρας, Ιβάν Σβιτάιλο, Μαριλού Κατσαφάδου, Βασίλης Τσιγκριστάρης, Ροζαμάλια Κυρίου, Στράτος Λύκος, Κατερίνα Σούσουλα.
Η πολυεκατομμυριούχος κληρονόμος Επιφάνια ντι Πάρεργα, απογοητευμένη από τον μποξέρ σύζυγό της από τον οποίο επιθυμεί να χωρίσει, συγκλονίζεται όταν εκείνος της λέει πως δεν ξέρει να κάνει έναν άντρα ευτυχισμένο. Χωρίς να καταλαβαίνει απαραίτητα τι σημαίνει να κάνει κάποιον ευτυχισμένο, από πείσμα και μόνο αποφασίζει να το διερευνήσει με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου που όμως της πουλάει γοητεία έναντι ενός ενδεχόμενου γάμου μαζί της. Με αυτά και με εκείνα όμως, ο ψυχολόγος βρίσκεται σε ένα κανάλι του Τάμεση, ενώ η Επιφάνια γνωρίζει από το πουθενά έναν γιατρό που περιποιείται αμισθί τους μη έχοντες και αποφασίζει να τον παντρευτεί.
Η ντελιριακή αισθηματική κωμωδία του 1936 μεταφέρεται στη σκηνή του Παλλάς σε μια εντυπωσιακή μουσικοχορευτική διασκευή που εμπνέεται από τα μεγάλα μιούζικαλ του Μπρόντγουέυ και του Γουέστ Εντ, χωρίς μάλιστα να έχει να ζηλέψει και πολλά. Ο Βασίλης Τσιγκριστάρης και ο Γιάννης Κακλέας ξαναδιαβάζουν το αγαπημένο έργο του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, διατηρούν στο έπακρο το ύφος, τους χαρακτήρες, τον τόπο και τον χρόνο δράσης, ενώ ταυτόχρονα αφήνουν χώρο στα εξαιρετικά μουσικοχορευτικά νούμερα να εμπλουτίσουν την αφήγηση ως αναπόσπαστο κομμάτι της.
Είναι πράγματι πολύ σπουδαία και ελπιδοφόρα η δουλειά που γίνεται στα Made in Greece μιούζικαλ κατά την πρόσφατη περίοδο, με την “Εκατομμυριούχο” όχι απλά να λειτουργεί ως υπόδειγμα του είδους αλλά να απογειώνεται μάλιστα σε επίπεδα πραγματικής υπερπαραγωγής. Η μουσική του Βάιου Πράππα και οι στίχοι της Σάννυς Μπαλτζή προσφέρουν απλόχερα στιγμές μελωδικού μεγαλείου, προάγοντας το χιούμορ, τη συγκίνηση αλλά και την ίδια την ιστορία, ενώ η σκηνογραφία του Μανόλη Παντελιδάκη, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις video ψευδαισθήσεις του Παντελή Μάκκα, οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου και οι χορογραφίες της Στεφανίας Σωτηροπούλου μεταμορφώνουν τη σκηνή του Παλλάς σε τόπο θαυμάτων, ο οποίος όμως δεν πνίγει την ίδια την παράσταση, αλλά γίνεται ένα με αυτήν σε απόλυτη σύμπνοια με τους ανθρώπους και το κείμενο. Το τέμπο στην “Εκατομμυριούχο” ακολουθεί μια κλιμακωτά ανοδική πορεία, τόσο στην πρόζα όσο και στα μουσικοχορευτικά μέρη, χωρίς ποτέ το ένα να γίνεται δεκανίκι του άλλου αλλά να λειτουργούν σε απόλυτη σύμπνοια, αναπόσπαστα δεμένα μεταξύ τους.
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα βέβαια είναι αυτή που καθορίζει την “Εκατομμυριούχο” έτσι όπως αντιλαμβάνεται και υλοποιεί την κάθε σκηνή, αποσπώντας τον ιδεατό εαυτό από όλους τους συνεργάτες του, τόσο σε επίπεδο ερμηνειών όσο και σκηνικού μεγαλείου, χάρη σε αυτή την ξεχωριστή δημιουργική τρέλα του, που όμως σπάνια χάνει το μέτρο.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη ενδύεται με απίστευτη άνεση και υποκριτική μαεστρία μια απολαυστική Επιφάνια ντι Πάρεργα σε αυτήν εδώ την πρώτη της θεατρική απόπειρα, λες και το κάνει χρόνια. Το πραγματικά ουσιώδες στην περίπτωση της Ελεωνόρας Ζουγανέλη είναι πως δεν αρκείται στην ούτως ή άλλως εξαιρετική φωνή της που απογειώνει τα μουσικά μέρη, αλλά πως έχει δουλέψει σκληρά την πρόζα, καθώς ούτε τον εαυτό της υποδύεται ούτε απλά “τα λέει” περιμένοντας το επόμενο τραγούδι. Η κίνηση, το βλέμμα, η φωνή, το νάζι, η αίσθηση του κωμικού χρονισμού είναι αυτά μιας έμπειρης θεατρικής ντίβας με προϋπηρεσία ετών σε μεγάλες σκηνές. Πραγματικά ξεχνάς πως είναι τραγουδίστρια και την απολαμβάνεις.
Εκεί μάλιστα που την απολαμβάνεις ακόμα περισσότερο είναι από τη στιγμή που γνωρίζεται με τον ιδεαλιστή γιατρό του Νίκου Κουρή, οπότε στην παράσταση ανάβουν σπίθες. Αφελής, αφοσιωμένος μα και τρομαγμένος σαν τρυφερό καρτούν από τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που του γεννά η πεισματάρα αυτή γυναίκα, ο Νίκος Κουρής μεταμορφώνεται σε έναν εκκεντρικό και αξιαγάπητο άντρα που διχάζεται ανάμεσα στο καθήκον που του επιβάλλει το λειτούργημά του και στον έρωτα που νιώθει για τη γυναίκα που ούτε τολμά να φανταστεί πως τον ερωτεύθηκε. Παίζοντας με φωνή και σώμα, «ραπάροντας» τα συναισθήματά του και με βλέμμα που χάνεται κάπου ανάμεσα στον πανικό και στον έρωτα, ο Νίκος Κουρής προσθέτει έναν ακόμα υπέροχο ρόλο στο τεράστιο βιογραφικό του.
Υπέροχος είναι και ο Βασίλης Τσιγκριστάρης στο γυμναστήριο, την ώρα που η Επιφάνεια του ανακοινώνει το διαζύγιο, ενόσω αυτός “προπονείται” με την ερωμένη του. Με χιουμοριστικό θράσος και σκηνική άνεση στην πρόζα και στο τραγούδι, γίνεται ένας αξέχαστος τέως σύζυγος σε μια σκηνή που ξεσηκώνει με τον ρυθμό της και το γέλιο της.
Ο Ιβάν Σβιτάιλο μεταμορφωμένος στον λαϊκό επιχειρηματία του υφασματάδικου δίνει πνοή σε αυτόν τον χοντροκομμένο εκμεταλλευτή λονδρέζο στις φτωχικές συνοικίες της πόλης, ο Βασίλης Κούκουρας διατηρεί τη φλεγματική αλαζονεία του μπαγαπόντη διαχειριστή της περιουσίας της Επιφάνια και ο Στράτος Λύκος χαρίζει άπλετο γέλιο στον ρόλο του προικοθήρα ψυχολόγου.
Οι περισσότεροι βέβαια μοιράζονται και άλλους ρόλους σε κάποιες από τις σκηνές που ακολουθούν, πάντοτε με ερμηνευτικές εναλλαγές, όπως και οι άλλες τρεις κυρίες της παράστασης (Μαριλού Κατσαφάδου, Ροζαμάλια Κυρίου και Κατερίνα Σούσουλα), όλες τους προσηλωμένες στο κάθε στιγμιότυπο και στην κάθε τους μεταμόρφωση, απλόχερα διασκεδαστικές.
Εξαιρετικός και ο “χορός” κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο οποίος αναδεικνύει το κάθε μουσικό μέρος και την κάθε σκηνή πλήθους, με υπέροχο συντονισμό και αξιοζήλευτη κίνηση. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην αναφερθώ στα ονόματά τους, αφού χωρίς αυτούς η παράσταση δεν θα ήταν η ίδια: Άγγελος Αποστολίδης, Αναστασία Βαλσαμάκη, Μαριτίνα Κατσιμπράκη, Ηρώ Κόντη, Άιντι Ορμένι, Δάφνη Σταθάτου, Μάρω Σταυρινού, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μάριος Χατζηαντώνης και Νικόλας Χατζηβασιλειάδης.
Δύο υστερόγραφα προτού σας αφήσω: Πρώτον, βρήκα ευρηματική τη χρήση του λόγου στην “Εκατομμυριούχο” καθώς και εντός βρετανικού κλίματος και εποχής παραμένει αλλά και κλείνει το μάτι στη σύγχρονη εποχή, με φροντισμένη επιλογή λέξεων που βοηθά τις ερμηνείες και τους χαρακτήρες. Δεύτερον, στέκομαι στην ενορχήστρωση του Αλέξιου Πρίφτη και στον σχεδιασμό του ήχου που επιτρέπουν στους στίχους κάθε τραγουδιού (ακόμα και στα χορικά μέρη) να ακούγεται ξεκάθαρα, κάτι που δεν είναι δεδομένο σε όλα τα μιούζικαλ που ανεβαίνουν στην Αθήνα.
• Παλλάς – Βουκουρεστίου 5 (City Link)
Παραστάσεις: Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη έως Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:00
