Ο Μέμος Μπεγνής ξεκινά έναν δυναμικό χειμώνα με την παράσταση «Μόλις χώρισα» στο θέατρο Κιβωτός από τα μέσα Οκτωβρίου (με ένα καστ υπέροχων ηθοποιών) και τους «9 μήνες» στο Σταρ. Αν αναρωτιέστε ο Μέμος Μπεγνής  έπρεπε να αφοσιωθεί στην μουσική ή στο θέατρο αποκλειστικά -μιας και στα δυο είναι εξίσου δυναμικός- τότε θα βρείτε πολλές απαντήσεις στην κουβέντα μας αυτή.

 

 

 

Θεωρείς πως χρειάζεται τύχη στο επάγγελμα που έχεις διαλέξει ή όλα είναι θέμα σκληρής δουλειάς και ταλέντου;
Δεν πιστεύω στην τύχη. Πιστεύω στη σκληρή δουλειά, την πίστη και την αγάπη γι’ αυτό που κάνεις και βέβαια το ταλέντο.

 

Υπήρξε κάποιος στην πορεία σου που πίστεψε πολύ σε εσένα και νιώθεις να του «χρωστάς»;
Εννοείται αυτό. Ποτέ κανείς δεν κάνει κάτι μόνος του. Πάντα πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε εσένα. Χρωστάω πολλά στον Πάνο Αμαραντίδη που με μύησε στον κόσμο της τηλεόρασης και τον Βασίλη Νικολαΐδη και τον Σταμάτη Φασουλή για το βάπτισμα μου στο θέατρο.

 

Ποιον σκηνοθέτη θαυμάζεις πολύ;
Τους δυο παραπάνω. Τους αγαπώ πολύ και τους χρωστάω πολλά. Είναι οι δυο δάσκαλοι μου.

 

Αν έπρεπε να διαλέξεις μεταξύ μουσικής και υποκριτικής;
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είναι δυο μεγάλες μου αγάπες. Μουσικός είμαι από τα 5 μου. Ηθοποιός από τα 20. Είναι δυο πράγματα που είναι αλληλένδετα. Οπότε ο συνδυασμός των δυο είναι για εμένα το ιδανικό.

 

Αγαπημένη σου ταινία;
-Σινεμά ο παράδεισος-.

 

‖Κατα τη γνώμη μου δεν νοείται να εισαι ηθοποιός και να μην εχεις στοιχειώδεις γνώσεις μουσικής.‖

 

 

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω αναπολείς κάποιο θεατρικό ή σίριαλ που έχεις παίξει;
Ίσως το «Μη μου λες αντίο». Ο πρώτος μου πρωταγωνιστικός ρόλος και το σήριαλ που μου άνοιξε πολλές πόρτες. Κατά τη γνώμη μου πολύ όμορφη και ευλογημένη δουλειά.

 

Που βρίσκεις τον εαυτό σου πιο “δυνατό”; Δράμα, κωμωδία ή μιούζικαλ;
Δράμα και μιούζικαλ. Κωμωδία δεν έχω κάνει πολύ. Θα ήθελα όμως.

 

O ρόλος των ονείρων σου…
Τζο γκίλις απ το sunset boulevard.

 

Ο Μπρεχτ έχει γράψει: «Οι μύλοι του Θεού αλέθουν αργά, αλέθουν όμως». Η κοινωνία πιστεύεις πως πάει τελικά μπροστά;
Εξαρτάται για που με ρωτάτε. Στον Καναδά π.χ. ή τη Σκανδιναβία πάει μπροστά. Και είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο πολίτης. Στη Ελλάδα δυστυχώς όχι. Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στις επιλογές, τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου.

 

Για το προσωπικό σου μέλλον τι θα ήθελες να σου συμβεί;
Τίποτα απολύτως. Θέλω να συνεχίσω να είμαι όπως είμαι. Υγιής και με ανθρώπους που αγαπώ. Ποτέ σχέδια για το μέλλον.

 

 

Στην κοινωνία μας δυστυχώς κυριαρχεί η αγένεια και η καφρίλα. Δυο πράγματα που απεχθάνομαι.‖

 

 

Τι σε απελπίζει;
Η κατάσταση στη χώρα μου. Η έλλειψη παιδείας και η αμορφωσιά. Αν και αισιόδοξος γενικά, δε βλέπω φως σε αυτό το κομμάτι. Και δεν θα υπάρξει φως αν δεν αλλάξουν τα δεδομένα. Τα ταμπού. Τα στεγανά. Τα “πρέπει”.

 

Πως βλέπεις να έχει επηρεάσει η δύσκολη οικονομική κατάσταση που διανύουμε, το χώρο του θεάτρου;
Αναμφισβήτητα τα πράγματα είναι δύσκολα. Η κρίση έχει χτυπήσει όλους τους τομείς. Ειδικά όμως τη διασκέδαση. Οι παραστάσεις όμως που αξίζουν, που δεν κοροϊδεύουν τον κόσμο συνεχίζουν και πάνε καλά. Ίσως η κρίση αυτή να δίνει την ευκαιρία να γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα.

 

H τελευταία φορά που ένιωσες στάσιμος στην ζωή σου;|
Κάνω μια δουλειά που δε με αφήνει να μένω στάσιμος. Αλλάζω παραστάσεις κάθε χρόνο. Γνωρίζω και συναναστρέφομαι συνέχεια καινούργιους ανθρώπους. Οπότε ποτέ.

 

Το τραγούδι που μου φτιάχνει την διάθεση είναι..
The movie in my mind. Από το musical «Μiss saigon».

 

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για την δημοσιότητα;
Πως υπάρχει διαφθορά και άνθρωποι “ελευθέρων ηθών”. Και ότι για να κάνεις καριέρα πρέπει να κάνεις “διάφορα”. Αυτά υπάρχουν σε όλες τις δουλειές. Όπως και σε όλες τις δουλειές υπάρχουν άνθρωποι ανήθικοι που τα κάνουν και ηθικοί που δεν τα κάνουν. Απλά εμείς τυχαίνει να έχουμε τα φώτα.

 

‖Ελπίζω στο μέλλον να πέσουμε στα χέρια πολιτικών που προάγουν την παιδεία. Γιατί αυτό μας λείπει. Και όχι την ξεφτίλα που ζούμε με την υπάρχουσα κατάσταση.‖

 

 

Θεωρείς πώς ο ελληνικός κινηματογράφος έχει τις προδιαγραφές για να πάει καλά και «εκτός συνόρων»;
Ελάχιστες εξαιρέσεις είναι αυτές. Δυστυχώς. Δεν υπάρχει χρήμα. Και δεν αφορά μια ελληνική ταινία μεγάλη αγορά. Ίσως λόγω γλώσσας. Κι εκεί κάπου κολλάει το θέμα.

 

Διαβάστε ακόμα περισσότερες συνεντεύξεις ΕΔΩ!