Κωνσταντίνα Μιχαήλ – Όσο πιο πετυχημένος κι αληθινός ο χαρακτήρας, τόσο πιο σημαδιακός για τον ηθοποιό
Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ είναι μια από τις αδυναμίες του UrbanLife.gr. Είναι ταλαντούχα, έξυπνη και με πολύ χιούμορ. Είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη, έχει κάνει χορό μα και μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας.
Τέλος, έχει κάνει όλους εμάς να ταυτιστούμε μαζί της και να την λατρέψουμε μέσα από αγαπημένες σειρές. *Urbantalk, με την Κωνσταντίνα Μιχαήλ.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω και να ζήσετε πάλι ένα γύρισμα από μια σειρά που είχατε παίξει, ποια θα διαλέγατε;
Στο «Παντρεμένοι έχουν ψυχή» βεβαίως! Κυρίως γιατί η εποχή εκείνη ήταν τόσο ανέφελη και διασκεδαστική σχεδόν για όλους μας!
Με την κρίση, θεωρείτε πως ο κόσμος στράφηκε προς το δρόμο της δημιουργίας και της εσωτερικής αναζήτησης σχετικά με παλιά που όλο ήταν πιο εύκολα και φανταχτερά; Πόσο δύσκολο λόγω κρίσης να στηθεί και να ανέβει μια παράσταση;
Δεν είμαι σίγουρη ότι η κρίση βοήθησε για την ενδοσκόπηση και την δημιουργία όσων δεν το είχαν έτσι κι αλλιώς σαν αποστολή και έργο στη ζωή τους. Και πριν και μετά ο δημιουργικός παραμένει το ίδιο,όπως και ο φανταχτερός ψάχνει τα… γούστα και μόνο.
Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις τον θεατή να ενστερνιστεί τον ρόλο και αυτό που έχει να του δώσει; Τι κάνει ένα ηθοποιό επιτυχημένο, μεταδοτικό και άμεσο;
Δεν υπάρχει συνταγή σε αυτό! Κι επίσης για να λειτουργήσει η όποια δεινότητα του ηθοποιού χρειάζονται κι άλλα πράγματα, συμπρωταγωνιστές, σκηνοθέτης, παραγωγή και πάνω από όλα το έργο ή μάλλον το κείμενο να είναι «σοβαρό», είτε είναι κωμικό, είτε δραματικό.
Ένας ρόλος που αγαπώ και θέλω να παίξω είναι…
Πολλοί! Και αρχαίους και νεότερους, κυρίως δυναμικές γυναίκες.
H τελευταία ανέμελη μέρα μου που θυμάμαι ήταν..
Προχτές σε μια ανελέητη τουρνέ σε μπαράκια με φίλους που κράτησε 12ωρη τεκιλοποσία!
-Όσο πιο πετυχημένος κι αληθινός ο χαρακτήρας τόσο πιο σημαδιακός για τον ηθοποιό-
Είστε άνθρωπος που αγχώνεται, έχει ανάγκη από προγραμματισμό και πλάνο;
Ε βέβαια, καταστρώνω το σχέδιο πρώτα ,το οργανώνω, το καταγράφω και κινούμαι ανάλογα τις κατευθύνσεις που έχω θέσει. Προσπαθώ να είμαι πρακτική και πειθαρχημένη, διότι η φύση μου είναι αιθεροβάμων.
Ποιόν σκηνοθέτη ξεχωρίζετε και γιατί;
Έχουμε κορυφαίους θεατρικούς σκηνοθέτες/τριες, έχω ξαναπεί ότι είμαι θαυμάστρια του Χουβαρδά, του Καραθάνου, του Μαστοράκη, του Μοσχόπουλου, τηςΣκότη, τηςΜελεμέ, αλλά και του «φαινόμενου Μπινιάρη»! Χρειάζεται να αναφέρω ότι είμαι μια «Λάνθιμος Χούλιγκαν»;
-Διανύουμε την εποχή των παιχνιδιών, των realityshows και των απλών ανθρώπων που αναζητούν το «πεντάλεπτο της δημοσιότητας-
Μια φράση από ένα βιβλίο που σας έχει στοιχειώσει;
«Ήταν οι καλύτερες μέρες, ήταν οι χειρότερες μέρες, ήταν τα χρόνια της σοφίας, ήταν τα χρόνια της άνοιας,ήταν τα χρόνια της πίστης, ήταν η εποχή της ολιγοπιστίας, η εποχή του Φωτός και η εποχή του σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας και ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε μπρος μας τα πάντα, είχαμε μπρος μας το τίποτε…». Έτσι ξεκινά το συναρπαστικό κορυφαίο λογοτέχνημα του Κάρολου Ντίκενς «Ιστορία δύο πόλεων».
Γιατί θεωρείτε πως πλέον υπάρχουν λίγα καλά τα ελληνικά σήριαλ;
Είναι η εποχή των παιχνιδιών,των realityshows και των απλών ανθρώπων που αναζητούν το «πεντάλεπτο της δημοσιότητας».
Η «Εθνική Ελλάδος» αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Τι ήταν αυτό που τον κέρδισε;
Ο Καπουτζίδης είπε πράγματα (που ενώ όλοι τα ξέρουμε δεν είχαν ειπωθεί μέχρι τότε) με τέτοιον λυρικό και βαθύ τρόπο.
Δημιουργείτε προσωπική σχέση με τους ρόλους σας;
Σχεδόν πάντα,πώς αλλιώς;
Είναι καλό ένας ηθοποιός να χαρακτηρίζεται από έναν ρόλο;To είχατε βιώσει με την Λίλυ;
Καλό – κακό αυτό αναπόφευκτα συμβαίνει! Όσο πιο πετυχημένος κι αληθινός ο χαρακτήρας, τόσο πιο σημαδιακός για τον ηθοποιό! Ναι, με τη Λίλυ αλλά και με την κυρία Ρένα των Παντρεμένων, κυρίως βέβαια με συνδέανε με τον τηλεοπτικό μου άντρα τον Παρτσαλάκη, που με φωνάζανε Τίγρη ή με τον Ακάλυπτο (Αντ.Καφετζόπουλο) !
Αγαπημένη περιοχή της Αθήνας;
Κέντρο και πάλι κέντρο.
Αν η ζωή σας είχε soundtrack ποιο θα ήταν;
«Death in Venice» Gustav Mahler.
Για περισσότερη Κωνσταντίνα Μιχαήλ…
Instagram: πατήστε εδώ