Τα Δεκανίκια ή πώς ξέμαθα να περπατώ: Μια «εφτάψυχη» παράσταση που έχει συγκινήσει εκατοντάδες θεατές ως σήμερα.

Δικαίως έχει χαρακτηριστεί μία από τις πιο ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες παραστάσεις των τελευταίων ετών. Τα Δεκανίκια ή πώς ξέμαθα να περπατώ, μια παράσταση που αν και βωβή μιλάει κατευθείαν στον θεατή μέσω της σωματικής, νοηματικής και συναισθηματικής έντασης που τη διατρέχει καθ’ όλη τη διάρκειά της, ολοκληρώνει την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022, τον φετινό σύντομο κύκλο της στο Θέατρο Olvio.

 Η πρώτη παράσταση της ομάδας ArtVouveau, που επί σειρά ετών έχει παρουσιαστεί με επιτυχία Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σαντορίνη, Σύρο, Πήλιο, Προύσα και Τραπεζούντα ρίχνει -προσωρινά- αυλαία, καθώς δεν είναι διόλου απίθανο να επιστρέψει επί σκηνής για να πει ξανά την ιστορία της που εκτός από διαχρονική αποδεικνύεται στο πέρασμα των ετών και αρκετά επίκαιρη.

Τα Δεκανίκια, ένα παλιό ινδικό παραμύθι πήρε σάρκα και οστά μέσω των τεχνικών αφήγησης του βωβού κινηματογράφου και της slapstickκωμωδίας μας μεταφέρουν σε μια μικρή, απομακρυσμένη πολιτεία, όπου η ζωή κυλά ήρεμα… μέχρι την ημέρα που ο νεαρός βασιλιάς, σε μια συνηθισμένη περιήγησή του, πέφτει σε έναν γκρεμό, με αποτέλεσμα τα πόδια του να μην τον βαστάνε πια. Οι πιο ξακουστοί θεραπευτές, παράξενοι και εκκεντρικοί, θα τον επισκεφτούν – χωρίς αποτέλεσμα. Τότε δίνει μια εξωφρενική βασιλική διαταγή: «Όλοι υποχρεωτικά θα περπατούν με δεκανίκια!» Και έτσι γίνεται.

Ο καιρός περνάει… και πλέον στην πολιτεία αυτή κάθε βήμα συνοδεύεται από τον μεταλλικό ήχο που κάνει το δεκανίκι, καθώς στηρίζει τα – αδύναμα πια – πόδια των υπάκουων ανθρώπων. Μια μέρα όμως, ο βασιλιάς πεθαίνει… και μια απρόσμενη επίσκεψη δίνει στους πολίτες μία και μοναδική ευκαιρία να θυμηθούν όσα με τη βία είχαν ξεχάσει…

Η σκηνοθεσία είναι της Δανάης Τίκου, ενώ στην ομάδα των πέντε ηθοποιών της Art Vouveau έxει να προστεθεί ο Johnny O της ομάδας Splish Splash. Μαζί ζωντανεύουν την συναρπαστική, πολύσημη ιστορία με αστείρευτη ενέργεια και εκφραστική κίνηση, ερμηνεύοντας πολλούς εναλλασσόμενους ρόλους. Την κίνηση επιμελείται ο έμπειρος Camilo Bentancor, ενώ όλη η παράσταση συνοδεύεται από ζωντανή μουσική πιάνου, σε μουσική σύνθεση και εκτέλεση του Γιάννη Σελέκου.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Φοίβος Συμεωνίδης, ένας εκ των ιδρυτών της Ομάδας ArtVouveau μιλάει στο Urbanlife.gr για την πορεία της παράστασης στο πέρασμα του χρόνου, τους κώδικες με τους οποίους απευθύνεται κατευθείαν στο θυμικό των θεατών, αλλά και τα διαχρονικά της μηνύματα που μας αφυπνίζουν και μας κάνουν να αναλογιστούμε σημαντικές αξίες όπως η ελεύθερη βούληση και η διεκδίκηση αδιαπραγμάτευτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

 

Σε μία εποχή, αρκετά φλύαρη, όπου ο καθένας έχει συνηθίσει να ακούει αλλά περισσότερο να μιλάει, η δημιουργία μιας βωβής παράστασης αποτελεί μεγάλο στοίχημα; Μέσα στις προκλήσεις συγκαταλέγεται το άγχος για ένα αποτέλεσμα που θα διατηρεί άγρυπνο το ενδιαφέρον του κοινού από την αρχή ως το τέλος;
Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινήσαμε να συναντιόμαστε ως ομάδα και να πειραματιζόμαστε πάνω στο πώς θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια βωβή θεατρική παράσταση, δεν είχαμε ιδέα για το πώς θα αντιδρούσε το κοινό που θα ερχόταν να μας δει σε ένα τέτοιο εγχείρημα.

Τα «Δεκανίκια», μάλιστα, ήταν η πρώτη παράσταση της ομάδας και θυμάμαι πολύ καθαρά την ταραχή που ένιωθα πριν βγούμε στη σκηνή για να παίξουμε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό. Αμέσως, όμως, έγινε φανερό ότι αυτός ο κώδικας δεν συγκινεί μόνο εμάς, αλλά και αυτές-ούς που έρχονται στις παραστάσεις μας.

Πλέον, νιώθουμε βέβαιοι ότι μια βωβή παράσταση μπορεί να «μιλήσει» στον θεατή με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, αφού απευθύνεται κατά βάση στο θυμικό του και όχι μόνο στο μυαλό του και να του κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον καθόλη τη διάρκειά της.

 

Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι η ιστορία που αφηγείστε είναι επίκαιρη; Κατά πόσο οι αξίες που αναδεικνύει, έχουν σήμερα κλονιστεί και περνούν υπό διαπραγμάτευση;
Η παράστασή μας μέσα από το περίβλημα του παραμυθιού θίγει διαχρονικά κοινωνικοπολιτικά θέματα που μας αφορούν άμεσα και επιτακτικά σήμερα: την κοινωνική αυτοοργάνωση, την εξουσία και τις δυνάμεις επιβολής/καταστολής της, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών. Αυτές είναι αξίες και ζητήματα για τα οποία καλείται να παλέψει και να πάρει θέση κάθε πολίτης και κατ’επέκταση κάθε κοινωνία.

Η αίσθηση ότι οι κρατικοί μηχανισμοί και αυτοματισμοί γιγαντώνονται και οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν έχουν πραγματικό λόγο στο πώς να επηρρεάσουν τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην καθημερινότητά τους. Ή το πώς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να αυτοοργανωθεί η κοινωνία μας, να συζητήσει και να εκδηλώσει άμεσα τη διαφωνία της ή τη διαμαρτυρία της.

Όλα αυτά δεν είναι θεωρητικά προβλήματα, αλλά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και όλο και πιο εντατικά σήμερα. Και η παράσταση μας, με έναν αλληγορικό και παιγνιώδη τρόπο, μας καλεί να τα σκεφτούμε, να προβληματιστούμε και να επαναδιαπραγματευτούμε τη θέση μας σε σχέση με αυτά.

 

Οι τεχνικές αφήγησης του βωβού κινηματογράφου και της slapstick κωμωδίας μπορούν να διεκδικήσουν περισσότερο χώρο στο θεατρικό σανίδι; Ποια τα μηνύματα που λαμβάνετε από το κοινό;
Ναι, σίγουρα είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος αφήγησης ιστοριών που είναι ανεξάντλητος και έχει πολλά να δώσει στο θέατρο. Βέβαια, το να μεταφερθεί ένας κινηματογραφικός κώδικας σε μια σκηνή θέλει πολλή δουλειά, πολύ «πείραγμα» και μπόλιασμα με θεατρικούς κώδικες και τρόπους. Εμείς μέσα στα τελευταία δέκα, σχεδόν, χρόνια που ερευνούμε το βωβό θέατρο (εκκινώντας από τις ταινίες του βωβού κινηματογράφου) έχουμε ανασύρει πολύτιμα εφόδια και εργαλεία από την commediadell’arte, το θέατρο μάσκας, τον θεατρικό κλόουν, την παντομίμα και όχι μόνο.

Όλο αυτό είναι ένα ταξίδι συνεχούς ανακάλυψης και πειραματισμού που μας δίνει όρεξη και φόρα για τη συνέχεια. Όσο για το κοινό, είμαστε ευτυχείς που δέχεται πολύ θερμά τις παραστάσεις της ομάδας μας και πολλοί δηλώνουν ενθουσιασμένοι και συνεπαρμένοι από αυτές, οπότε θεωρώ πως σίγουρα μπορεί να πάρει κι άλλο χώρο στο θεατρικό σανίδι το βωβό θέατρο».

 

Η Art Vouveau έχει στο ενεργητικό της τρεις επιτυχημένες παραστάσεις αλλά και μία συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Πώς αισθάνεστε που η ομάδα συνεχώς εξελίσσεται και κατακτά μεγαλύτερο έδαφος τόσο στο παιδικό όσο και στο ενήλικο κοινό;
Αισθάνομαι περήφανος και ευγνώμων για όλες-ους που έχουν στηρίξει μέσα σε αυτά τα χρόνια την ArtVouveau και συνεχίζουμε να είμαστε δημιουργικοί και ορεξάτοι μετά από δέκα χρόνια. Η πορεία της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολη. Αρκεί, νομίζω, να αναφέρω ότι η ομάδα μας δεν έχει επιχορηγηθεί ποτέ από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Παρ’όλ’αυτά, έχουμε φτιάξει τρεις παραστάσεις (Τα Δεκανίκια, Επιστροφή στο Μπουντεγιόβιτσε, Ένα ζευγάρι στο Φεγγγάρι) τις οποίες έχουμε παρουσιάσει τόσο στην Αθήνα όσο και σε φεστιβάλ εκτός Αθήνας, αλλά και εκτός Ελλάδας. Επίσης, δοκιμαστήκαμε και στο παιδικό θέατρο, σε συνεργασία με την υπέροχη ομάδα Κοπέρνικος, με την παράσταση (Δίπλα-δίπλα) που παίχτηκε δύο φορές στο Εθνικό Θέατρο.

Οι παραστάσεις μας αγαπήθηκαν και στηρίχτηκαν από πολλούς ανθρώπους και αυτό είναι που μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε την πορεία μας με αισιοδοξία και πολλή λαχτάρα για τα επόμενα βήματά μας».

 

Ποια τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας σας; Τα Δεκανίκια θα συνεχίσουν να πατούν γερά στο θεατρικό σανίδι για πολύ καιρό ακόμα;
Τα Δεκανίκια για αυτή τη θεατρική σεζόν ρίχνουν αυλαία την Κυριακή 4/12. Παρ’όλ’αυτά η συγκεκριμένη παράσταση έχει αποδειχτεί εφτάψυχη, οπότε δεν αποκλείεται κάποτε στο μέλλον να ξανακάνει την εμφάνισή της. Τα επόμενα, άμεσα σχέδια της ArtVouveau περιλαμβάνουν ένα workshop της ομάδας που θα διοργανωθεί στους πρώτους μήνες του 2023 και πρόβες για ένα καινούριο έργο βασισμένο στο μονόδραμα «Το Πάρκο» του Θωμά Βελισσάρη.

Παράλληλα, είμαστε σε συζητήσεις για τη συμμετοχή μας σε κάποια φεστιβάλ τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς η παρουσίαση των παραστάσεών μας σε φεστιβάλ εκτός Αθήνας, αλλά και εκτός Ελλάδας, είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες της ομάδας μας».

 

 

 

---

 

Στοιχεία παράστασης:

Διασκευή: Ομάδα Αrt Vouveau
Σκηνοθεσία: Δανάη Τίκου
Βοηθός σκηνοθέτη: Πωλίνα Χρυσάφη
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά
Μουσική – Πιάνο: Γιάννης Σελέκος
Επιμέλεια κίνησης: Camilo Bentancor
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Video: Τάσος Δημητρόπουλος
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς, Τάσος Δημητρόπουλος
Ηθοποιοί: Τάσος Δημητρόπουλος, Αφροδίτη Κλεοβούλου,
Θανάσης Μεγαλόπουλος, Johnny O, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου
Μουσικός επί σκηνής: Γιάννης Σελέκος

 

Κυριακή 4/12/22
Θέατρο Olvio – Αθήνα, Αττική
Ιεράς Οδού 67 & Φαλαισίας 7