Η Ηρώ Πεκτέση είναι ηθοποιός. Έχει τελειώσει τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, ενώ την έχουμε γνωρίσει μέσα από τηλεοπτικές σειρές, όπως Αστέρας Ραχούλας και Ελα στην θέση μου – που ξεκίνησε πάλι μετά το lock down. Λίγο πριν το κλείσιμο των θεάτρων, την είδαμε για δεύτερη χρονιά, μαζί με τον Παναγιώτη Μπουγιούρη, στην επιτυχημένη παράσταση “Tο σύνδρομο της άδειας φωλιάς”, αλλά και στο θέατρο Χυτήριο, στην κωμωδία “FUGA…. Το μεγάλο κόλπο”.
Την Ηρω Πεκτέση την γνώρισα προσωπικά πριν δυο χρόνια και αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι ότι είναι ένα πανέμορφο, ευγενικό, υπέροχο πλάσμα και πρέπει να την γνωρίσετε καλύτερα. Κυρίες και κύριοι, η Ηρώ..
Lock down. Ποιες ήταν οι σκέψεις της επόμενης μέρας;
Σκεφτόμουν ποσό ξόδεμα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Όλη αυτή την κατάχρηση του χρόνου μας, μακριά από τους ανθρώπους που αγαπάμε, μακριά από τη φύση, μακριά από την επαφή με το μέσα μας. Που αποφεύγουμε οπως ο διάολος το λιβάνι να μας βάλουμε κάτω, να μας αφουγκραστούμε. Και μέσα σε όλο αυτό το τρεχαντήρι της ζωής λοιπόν ήρθε αυτή η παύση που είχε ανάγκη όλη η ανθρωπότητα για να επαναπροσδιοριστουμε εκ νέου.
• Ήρθε αυτή η παύση για να σε βρεις γιατί σε έχασες στο δεξιά κι αριστερά. Το lock down ήταν ένα δώρο για όποιον επέλεξε να το δει έτσι.
Πως πέρασες τις ημέρες του εγκλεισμού;
Είδα κάποιες σειρές στο Netflix, διάβασα τέσσερα καταπληκτικά βιβλία, γνώρισα καινούριες μουσικές, έκανα γιόγκα, διαλογίστηκα, τρεφόμουν πολύ υγιεινά, ξυπνούσα πρωί έκανα μεγάλες βόλτες με το σκύλο μου. Με φρόντισα πνευματικά και σωματικά. Και πραγματικά θα ήθελα όσο τίποτα να διατηρήσω την ποιότητα ζωής που είχα στην καραντίνα στην καθημερινότητα μου αλλά δυστυχώς δεν το κατάφερα επακριβώς. Θα το κάνω σταδιακά όμως γιατί το έχω βάλει στόχο.
Τι σου αφήνει για σκέψη αυτή η περίοδος;
Τώρα που έχει τελειώσει όλο αυτό, θα σου πω πως θα θύμωνα πολύ αν μου ξανά στερούσε κάποιος την ελευθερία μου. Την ελευθερία βούλησης.
Την ελευθερία του να επιλέξω μόνη μου την καραντίνα μου και να μην μου την επιβάλει κανείς. Χωρίς να πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας απλώς θα προτιμούσα να μην επιτρέπεται σε κανέναν και για κανέναν λόγο να σου στερούν το δικαίωμα της απόφασης και της επιλογής.
Υπάρχει μια έντονη δυσαρέσκεια για τα μέτρα αντιμετώπισης των καλλιτεχνών. Ποια είναι η δίκη σου θέση;
Η απαξίωση του κράτους ως προς τους καλλιτέχνες είναι η απόδειξη ότι κάτι έχουμε κάνει λάθος εμείς οι ίδιοι. Είναι πολλά τα χρόνια της υποτίμησης και της ανοχής αυτής. Θα δανειστώ ένα απόσπασμα από τον Άγριο σπορο του Γιάννη Τσίρου που λέει «ποιό είδος είναι χειρότερο αυτό που δίνει τις εντολές ή αυτό που τις υπακούει;»
Χρόνια τώρα υπακούμε βολευόμαστε και συμβιβαζόμαστε, ο καλλιτέχνης καλό είναι να παίρνει θέση. Η πρωτοβουλία των δημιουργών του supportartworkers βοηθάει το σύνολο των καλλιτεχνών να ακουστούν και να διεκδικήσουν. Συμμετέχω ενεργά στις δράσεις τους γιατί πιστεύω πως ο πολιτισμός έχει δικαίωμα και πρέπει να μείνει ζωντανός για να αναπνέουμε όλοι καλύτερα.
Σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού δεν θα ανοίξουν τα θέατρα τον επόμενο χειμώνα. Ποια είναι η επόμενη μέρα για το ελληνικό θέατρο;
Αν ο κ. Κορονοϊός ορίσει πως πρέπει να κλείσουν τα μπαρ τα μπουζούκια οι εκκλησίες και τα γυμναστήρια θα κατανοήσω απόλυτα πως θα χρειαστεί να κλείσουν και τα θέατρα. Το να μείνουν μόνο τα θέατρα κλειστά συγχώρα με Κορονοϊέ μου αλλά δεν το καταλαβαίνω. Επίσης οι άλλες πόλεις του εξωτερικού που δεν θα ανοίξουν τα θέατρα τους, θα φροντίσουν για το βιοπορισμό των εργαζομένων σε αυτά , στην χώρα μας θα το κάνουν;
Εύχομαι λοιπόν να μην υπάρξει άνω τελεία στην τέχνη, γιατί η επόμενη μέρα θα είναι μια πληγή για το ελληνικό θέατρο, τους ανθρώπους που το υπηρετούν και τους ανθρώπους που το παρακολουθούν.
Έχει υπάρξει περίοδος που σκέφτηκες να παρατήσεις το όνειρο σου και να κανείς κάτι άλλο.
Έχει υπάρξει περίοδος που σκέφτηκα να παρατήσω τη χώρα μου και να κάνω το όνειρο μου κάπου άλλου.
Ένας πρωταγωνιστικός ρόλος ή ένας πιο μικρός σε μια σπουδαία συνεργασία;
Ένας πρωταγωνιστικός σε μια σπουδαία συνεργασία δε γίνεται; Εντάξει αν πρέπει να διαλέξω, σπουδαία συνεργασία.
Θέατρο ή τηλεόραση;
Από το θέατρο ξεκίνησα αλλά και η τηλεόραση έχει τη γοητεία της. Απλώς ακόμα δεν τη γνωρίζω καλά. Είναι άλλη η λειτουργία του ηθοποιού στην τηλεόραση και είμαι σε φάση αναζήτησης της. Σίγουρα στο θέατρο νιώθω πιο ελεύθερη.
Τι είναι ηθοποιός;
Ένα παιδί που έχει λαχτάρα για παιχνίδι. Είναι αυτός που παρατηρεί τους ανθρώπους και τη ζωή ώστε να μπορεί να τα ερμηνεύσει. Είναι αυτός που βρίσκεται σε μια διαρκής αναζήτησή, που δεν επαναπαύεται.
Που οι εμπειρίες της ζωής του είναι τα εργαλεία του. Που έχει μια παλέτα από χρώματα και διαλέγει ποια θα χρησιμοποιήσει την κάθε στιγμή για να βγει πιο όμορφος ο πίνακας του.
Ποια είναι τα επόμενα σου επαγγελματικά σχέδια;
Προς το παρόν είμαι στο έλα στη θέση μου στον alpha. Τα υπόλοιπα δεν τα γνωρίζω ακόμα.
Μια ευχή για το τέλος.
Εύχομαι κάποια στιγμή οι άνθρωποι να μάθουμε να αγαπάμε. Να αγαπάμε το διαφορετικό. Να αγαπάμε με όλη τη δύναμη της ύπαρξης μας. Εύχομαι η βία να μπει στο ντουλάπι της ανθρωπότητας και να μην ξανά βγει ποτέ ξανά από εκεί μέσα.
