to top

Ευθύμιος Κούκιος – Το πιο δύσκολο, είναι να κάνεις κάποιον να γελάσει

Ευθύμιος Κούκιος - Το πιο δύσκολο, είναι να κάνεις κάποιον να γελάσει

Ο Ευθύμιος Κούκιος γεννήθηκε στην Ιτέα το 1978. Το 2001 αποφοίτησε από την ανώτερη δραματική σχολή του Εθνικού Θέατρου, ενώ παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής, κίνησης και λόγου αλλά και την Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου και Εργαστηρίου πειραματικής σκηνής Κ.Θ.Β.Ε. 

Στο θέατρο έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλές παραστάσεις και ταυτόχρονα έχει συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως,  Αγαμέμνων του Αισχύλου (σκην. Ν. Κοντούρη), Μεφίστο (σκην.Ν. Μαστορακης), Ελένη (σκην. Δ. Καρατζα), Κρίμα που ναι πόρνη (σκην. Δ. Λιγναδη), Αίας του Σοφοκλη (σκην. Β. Θεοδωροπουλος), Φιλούμενα Μαρτουράνο του Ντε Φίλιππο (σκην. Στ. Φασουλή), Ο θάνατος του Εμποράκου σε σκηνοθεσία Στ. Φασουλή από το Εθνικό θέατρο κ.α. ενώ πέρυσι έλαβε μέρος στην παράσταση Αύγουστος, σε σκηνοθεσία Κωσταντίνου Μαρκουλάκη στο θέατρο Δημήτρης Χορν.

Αυτή την θεατρική σεζόν, ο Ευθύμιος Κούκιος βρίσκεται στο θέατρο Σταθμός και στην παράσταση ¨Ο Καραφλομπεκατσος και η Σπυριδουλα¨  σε σκηνοιεσία του Κωνσταντίνου Μάρκελου) ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται για την παράσταση ¨Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα¨σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο θέατρο Τζένη Καρέζη. 

Τον συναντήσαμε σ’ ένα κενό ανάμεσα σε πρόβα και παράσταση και του ζητήσαμε να γνωρίζουμε τον Καραφλομπέκατσο αλλά και τον ίδιο λίγο καλύτερα.  

 

 

Που σε βρίσκουμε φέτος και τι ετοιμάζεις;
Εκτός απτό Καραφλομπέκατσο και την Σπυριδούλα κάνω παράλληλα πρόβες με το Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο για το «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» του Σάιμον Στίβενς που θα παιχτεί στο θέατρο Τζένη Καρέζη και γυρίσματα για τη νέα τηλεοπτική σειρά του opentv Ο πρίγκηπας της φωτιάς του Γιώργου Κυρίτση σε σκηνοθεσία Χρήστου Δήμα

 

Σε άγχωσε καθόλου, ότι ξεκινάς σε μια ήδη πετυχημένη παράσταση που πάει για 2η χρονιά;
Δουλέψαμε τόσο καλά με το Κωσταντίνο πάνω στο κείμενο που δεν είχα άγχος για το αποτέλεσμα και την παράσταση. Το γεγονός ότι είναι μια παράσταση που από πέρυσι συζητιέται και θεωρείται πολύ καλή, μάλλον ασφάλεια μου δημιούργησε.

 

 

Πως αντιμετώπισες το γυμνό στην παράσταση;
Όπως και το κείμενο, όπως και την οποιαδήποτε σκηνική δράση. Θεωρώ ότι είναι απολύτως δικαιολογημένο. Ο ήρωας φτάνεις σε τέτοια συναισθηματική κατάσταση που κυριολεκτικά βγαίνει έξω απ τα ρούχα του.

 

Υπάρχει κάποιο σημείο στον Καταφλομπέκατσο, που θα μπορούσες να δεις τον εαυτό σου;
Άπειρα. Κι εγώ έχω χωρίσει κι έχω θυμώσει κι έχω ζηλέψει κι έχω πιάσει τον αυτό μου ότι όλα είναι καλά μετά από ένα χωρισμό αλλά το καμπανάκι της αλήθειας μέσα μου μου υπενθύμιζε, ότι λέω ψέμματα στον εαυτό μου.

 

Τελικά ο έρωτας μας φτάνει στα άκρα;
Νομίζω ότι αυτή είναι και η γοητεία του. Να μας κάνει να γνωρίζουμε τα όρια μας. Αρκεί βέβαια να μη τα ξεπερνάμε όπως κάνουν ο Καραφλομπεκατσος και η Σπυριδουλα.

 

Πως προσεγγίζεται ένας ρόλος;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην αρχή αυτό που απαιτείται είναι να κατανοηθεί το έργο και στην συνέχεια ο ρόλος μέσα σ αυτό. Ποια η ύπαρξη του μέσα στο έργο και πως προωθεί την ιστορία που θα αφηγηθεί.

 

Καλές συνεργασίες ή μεγάλοι ρόλοι είναι το ζητούμενο;
Ο συνδυασμός και των δυο είναι το ιδανικό θα έλεγα.

 

Πως βλέπεις που υπάρχουν πάρα πολλές θεατρικές σκηνές και παραστάσεις;
Δεν το βλέπω ως κάτι αρνητικό. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι στις περισσότερες απ αυτές τις παραστάσεις, οι συνθήκες δουλειάς είναι δύσκολες με πολλές ώρες πρόβας και χωρίς αμοιβή τις περισσότερες φορές για τον ηθοποιό, είναι ευχάριστο γιατί η ανάγκη της έκφρασης είναι μεγαλύτερη απ αυτή της επιβίωσης.

• Για το θεατρόφιλο κοινό νομίζω ότι υπάρχουν άπειρες επιλογές για το τι θέλει να παρακολουθήσει κάποιος! Δεν νομίζω άλλωστε ότι είναι περισσότερα τα θέατρα απ τα καφέ που ανοίγουν σε μια πόλη που συνεχώς μιλάει για κρίση.

 

 

Κωμωδία ή δράμα; Πιο είδος έχει το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας;
Θεωρώ πιο δύσκολο να κανείς κάποιον να γελάσει απ το να τον κανείς συμμέτοχο σ΄ ένα δράμα. Στη κωμωδία, το να ξαφνιάσεις το θεατή και το κοινό προκαλώντας του γέλιο, έχει να κάνει πολύ μ ένα σκηνικό χρόνο που ο κωμικός δημιουργεί κάθε φορά, τη στιγμή που πρέπει άρα κοινό και ηθοποιός συντονίζονται και συνδέονται απόλυτα αυτή τη δεδομένη στιγμή.

• Στο Δράμα συντονίζεται ο καθ ένας ανάλογα με τις προσωπικές του αναφορές κάθε φορά που μπορεί να διαθέτει μπορεί και όχι όποτε μένει μόνο στη παρατήρηση.

 

Τι είναι ηθοποιός λοιπόν;
Ένας άνθρωπος με ανησυχίες και προβληματισμούς για τη ζωή που ανεβαίνει πάνω στη σκηνή και τις μοιράζεται με τους άλλους.

 

Τι θα ευχόσουν για το τέλος;
Περισσότερη αγάπη και κατανόηση για τον εαυτό μας και κατ επέκταση για τους γύρω μας και λιγότερη μοναξιά, παρόλο που η εποχή μας εξαιτίας των μέσων μαζικής δικτύωσης φαντάζει τρομερά επικοινωνιακή.

 

• Η παράσταση “Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα” στο θέατρο Σταθμός, πήρε παράταση και συνεχίζεται για λίγες ακόμα παραστάσεις. Πρόταση δική μου; Μην την χάσετε. Πληροφορίες για την παράσταση εδώ

 

photo: Leonidas Vassilopoulos 

Λεωνίδας Βασιλόπουλος

Λατρεύω αυτή την πόλη, όταν πολλοί την μισούν. Η Αθήνα είναι όμορφη, ιδιαίτερη, απλά πρέπει να σηκώσεις το βλέμμα για να την δεις, πρέπει να την περπατήσεις, να την ψάξεις, τότε μόνο θα την ανακαλύψεις. πάμε παρέα….

A
A
 Photos
A
 Followers
A
 Following