Η em.ma έχει ζήσει και σπουδάσει σε πολιτιστικά και καλλιτεχνικά κέντρα. Εκεί εξελίχθηκε ως ερμηνεύτρια – δημιουργός (Singer – songwriter) pop μουσικής, με καθαρά ξένο άκουσμα και έμαθε να εκφράζει τις μουσικές της επιρροές με ένα προσωπικό στυλ. Χρησιμοποιεί το σώμα της σαν λευκό καμβά, που πάνω του δημιουργεί το κάθε concept που ετοιμάζει.

Έχει κυκλοφορήσει το single «Waiting room» και μόλις διασκέυασε το «Πιάσε με» του Κώστα Λειβαδά και εμείς προσπαθούμε να την γνωρισούμε λίγο καλύτερα..

 

Πιάσε με!, λέει η em.ma. Τι σας ενέπνευσε για τη διασκευή αυτού του πολυαγαπημένου σε όλους μας τραγουδιού Πιάσε με, μια σύνθεση σε μουσική και στίχους του Κώστα Λειβαδά;
Στον κάθε άνθρωπο, ένα τραγούδι μιλά στην ψυχή του διαφορετικά, ανάλογα με τα βιώματά του και τη φάση ζωής που διανύει. Όταν το πρωτάκουσα, επειδή βρισκόμουν σε μια μεταβατική και κρίσιμη φάση στη ζωή μου, μου ενέπνευσε εκείνη την αίσθηση απελευθέρωσης που νιώθεις όταν βρίσκεις την ψυχική δύναμη να αποδεχτείς το κλείσιμο ενός κεφαλαίου και να προχωρήσεις παρακάτω.

 

Πριν από αυτό, έχετε δώσει δείγματα των μουσικών σας επιλογών μέσα από διάφορα τραγούδια. Ποιο είναι το προσωπικό σας ύφος;
Σε ό,τι αφορά το μουσικό μου στυλ, είναι καθαρά επηρεασμένο από τη δυτική pop σκηνή (western pop music scene). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όταν συνθέτω, να γίνεται ένας συνδυασμός της «δυτικής προέλευσης» μελωδιών και αρμονιών με τη μητρική μου γλώσσα, που είναι η ελληνική. Το στίγμα μου είναι ότι είμαι conceptualist artist. Αυτός είναι ο τρόπος διοχέτευσης της ανάγκης μου για καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία. Δουλεύω με θεματολογία και το τραγούδι αποτελεί ένα μέρος μιας γενικότερης ιδέας με την οποία εκφράζομαι καλλιτεχνικά.

Το τραγούδι συνοδεύεται από μια εικόνα, μέρος ενός concept, εμπνευσμένου από εμπειρίες, προβληματισμούς, εντυπώσεις μου, με πρόθεση να μεταφέρω κάποιο μήνυμα που με απασχολεί και θα ήθελα να το μοιραστώ. Επίσης, ο τρόπος που εκφράζομαι καλλιτεχνικά, πάντα φλερτάρει με μια εικόνα που κρύβει εκπλήξεις και ποτέ δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται.

 

 

Το τραγούδι “Waiting Room”, το οποίο υπογράφετε μουσικά, στιχουργικά και σεναριακά, και κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2024, είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα; Αναζητάτε διαρκώς κάτι καινούργιο;
Το κάθε τραγούδι είναι διαφορετικό, έχει τη δική του προσωπικότητα, το δικό του θέμα και μήνυμα. Το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν ένα huge project, αφού ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας μου με μια πολύ αξιόλογη πολυεθνική ομάδα, που είχε ως συνέπεια πολλά ταξίδια για ηχογραφήσεις και γυρίσματα.

Η μουσική παραγωγή, που είναι σε επιμέλεια του Κώστα Καλημέρη, φέρει την υπογραφή του υποψήφιου για Grammy και πολυπλατινένιου παραγωγού X-plosive, ο οποίος έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως η Nicki Minaj, ο T-Pain και ο Lil Nas X. Το music video και το short movie, που αποτέλεσε το blueprint του video, είναι σε σκηνοθεσία του πολυπλατινένιου σκηνοθέτη ART Davis. Τη σκηνική παρουσία μου στο video ανέλαβε ο Movement Coach Viet Dang, ο οποίος έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες της διεθνούς pop σκηνής όπως η Beyoncé, ο Justin Timberlake και η Rihanna.
Και φυσικά, υπάρχει μια nonstop ομάδα στην Αθήνα με την οποία συνεργάζομαι σε καθημερινή βάση: ο Chris Tresintsis στη μουσική διεύθυνση και σύνθεση, ο Yiannis Vamvounis ως graphics coordinator, και ο Art Director μου, Thanos Houtos, συνεργάτης μεγάλων επώνυμων περιοδικών στην Ευρώπη και την Ασία.

Το Waiting Room δεν αποτελεί απλώς ένα τραγούδι για μένα. Η ιδέα ξεκίνησε το 2020, με τη συνεργασία μου με τον Κώστα Καλημέρη, και υλοποιήθηκε το 2024. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία, ένα μάθημα ζωής και ένα μεγάλο βήμα προς την εξέλιξή μου ως καλλιτέχνιδα και ως άνθρωπος.

 

Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Οι επιρροές μου ξεκίνησαν από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια κλασικού μπαλέτου. Μεγάλωσα μέσα σε ωδεία, ακούγοντας κυρίως κλασική μουσική. Όταν έφυγα στο εξωτερικό για σπουδές, ο πρώτος σταθμός ήταν το Λονδίνο, όπου σπούδασα musical theatre. Εκεί ενθουσιάστηκα με τις ροκ όπερες, κυρίως του Andrew Lloyd Webber.

Στο Berklee College of Music στη Βοστώνη, συστήθηκα σε έναν νέο για μένα μουσικό κόσμο – jazz, soul, rhythm and blues, pop rock – και γενικά πειραματίστηκα μουσικά με διάφορα genres & styles. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που ήθελα να σπουδάσω στο εξωτερικό. Οι μουσικές μου επιρροές προέρχονται κυρίως από τη δυτική μουσική σκηνή. Ως φοιτήτρια, το συνθετικό μου στυλ ήταν πιο ροκ, επηρεασμένο από την εναλλακτική Seattle scene, κάτι που φαίνεται και στην ολοκληρωμένη δισκογραφική μου δουλειά με τίτλο «Αντι-Καταπληκτικά».

Ως em.ma του σήμερα, ενημερώνομαι διαρκώς για τις νέες μουσικές κυκλοφορίες και τάσεις διαφορετικών genres, γιατί ειδικά στο θέμα του music production υπάρχει μεγάλη εξέλιξη και καινούριες προτάσεις δομής ενός τραγουδιού.

 

Ποιοι είναι οι μουσικοί που σας εμπνέουν;
Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες, κυρίως όσους γράφουν και ερμηνεύουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, έχοντας όραμα και τρόπο μετάδοσης στο κοινό (songwriting – production – live show). Θα αναφέρω κάποιες ξένες τραγουδίστριες, λόγω των κυρίως ξένων ακουσμάτων μου: από πιο classic pop περιόδους, την Kate Bush, Tori Amos, Alanis Morissette, Madonna και από πιο πρόσφατες δυναμικές παρουσίες, την Katy Perry και τη Lady Gaga.

 

Φαίνεται σαν να εκφράζετε μια ιδεολογία μέσα από τις συνθέσεις σας. Ποια είναι η αντίληψή σας για το τραγούδι και ποια για τη ζωή;
Η καλλιτεχνική μου έκφραση ταυτίζεται απόλυτα με τη φιλοσοφία της ζωής μου. Δεν μπορώ να διαχωρίσω την τέχνη μου από τη ζωή μου, γιατί η αντίληψή μου για τη ζωή διοχετεύεται στην τέχνη μου – είτε πρόκειται για σύνθεση, τραγούδι, φωτογραφία ή ποίηση. Η ιδεολογία μου εμπνέεται από το υπέρτατο μυστήριο της ύπαρξής μας, που αποκαλούμε “ζωή”. Ο ανθρώπινος νους κατασκευάζει, μέσω της νόησης, “μοντέλα” για να ερμηνεύσει τη φύση της πραγματικότητας (the nature of reality) όπως την εκλαμβάνουμε εμπειρικά.

Ως conceptualist artist, δημιουργώ concepts που περιλαμβάνουν σκέψεις, συναισθήματα, φόβους, προβληματισμούς, επιρροές, εντυπώσεις, γνώσεις — από ανάγκη να εκφράσω τον ψυχικό μου κόσμο, αλλά και να ανακαλύψω τον εαυτό μου μέσα από την ίδια την έκφραση.

 

Πού συναντά το ένα το άλλο;
Στο τελικό αποτέλεσμα της δημιουργίας ενός concept και στο μήνυμα που μεταφέρεται μέσω αυτού.

 

 

Οι μεταμορφώσεις σας ταιριάζουν; Γνωρίζω ότι χρησιμοποιείτε το σώμα, το πρόσωπο και τη φωνή σας ως “καμβά”, όπου προβάλλονται οι σκέψεις και οι όποιες επιλογές σας. Πώς το καταφέρνετε;
Οι μεταμορφώσεις με βοηθούν να απελευθερωθώ και να εκφραστώ. Όταν ένα ερέθισμα μου γεννά μια ιδέα, την τοποθετώ στο πλαίσιο μιας ιστορίας (concept) της οποίας γίνομαι η πρωταγωνίστρια. Φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν λευκό καμβά, πάνω στον οποίο αρχίζω να σχεδιάζω, πινελιά πινελιά, την ηρωίδα της ιστορίας. Έτσι μπαίνω στον ρόλο που απαιτεί το concept.

Η τεχνική του «καμβά» με βοηθά και ψυχολογικά να απελευθερωθώ, γιατί ως εσωστρεφής άνθρωπος, δεν θα μπορούσα διαφορετικά. Ο τρόπος που συνδυάζω εικόνα (φωτογραφία ή βίντεο) με λόγο (ποίηση ή τραγούδι) είναι abstract: στην πρώτη εντύπωση μοιάζουν ασύνδετα, αλλά συνδέονται με βάση την αίσθηση, την αισθητική και το συναίσθημα.

 

Τι ονειρεύεστε για εσάς;
Ασταμάτητη δημιουργία και καλλιτεχνική έκφραση, ασταμάτητη μάθηση, προσφορά — με όποιον τρόπο μπορώ — και διαρκή αυτοβελτίωση σε όλα τα επίπεδα.

 

Ποιο είναι το επόμενο βήμα σας;
Η έμπνευση και η δημιουργία είναι μια συνεχής διαδικασία. Δεν σταματά ποτέ. Συνήθως τρέχουν παράλληλα projects in progress, και όποιο είναι έτοιμο βγαίνει προς τα έξω.

Όλη αυτή η διαδικασία υποστηρίζεται από μια εξαιρετική ομάδα συνεργατών: τον Κώστα Καλημέρη, τον X-plosive, τον Chris Tresintsis στο μουσικό μέρος, και στο creative and image building τον Yiannis Vamvounis και τον Thanos Houtos, που είναι ο Art Director μου.

Υπάρχει πάντα προγραμματισμός και λεπτομερής οργάνωση σε ό,τι κάνω, γιατί είμαι τελειομανής. Πλέον όμως, δεν κολλάω το μυαλό μου στο μέλλον — θέλω να απολαμβάνω τη δημιουργική διαδικασία και να ζω το τώρα. Ταυτίζομαι απόλυτα με την κλασική φράση του John Lennon: «Life is what happens when you’re busy making other plans.»

 

Έχετε ένα υπέροχο καλλιτεχνικό site. Ποια είναι η ΕΜ.ΜΑ; Φτιάξτε μας το προφίλ σας.
Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο σχετικά με το site μου https://www.ascension-platinum.com/. Το προσεγγίσαμε μαζί με τον Art Director μου από μια εναλλακτική προοπτική. Στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα που να προβάλλει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητάς μου, καθώς και τους ποικίλους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασής μου. Το βλέπω σαν μια πρόσκληση στη “κατοικία” του εσωτερικού μου κόσμου και ως ένα βήμα όπου αναδεικνύεται το προφίλ μου.

Είμαι 1st level biohacker. Έχω μια αρκετά πειθαρχημένη ρουτίνα όσον αφορά τη διατροφή μου και τη γυμναστική του σώματος και του νου.
Μου αρέσει πολύ να διαβάζω, να παρακολουθώ και να ενημερώνομαι για διαφορετικά και πολυδιάστατα θέματα — όπως οι ραγδαίες εξελίξεις της τεχνητής νοημοσύνης, οι τελευταίες ανακαλύψεις και διαπιστώσεις στις επιστήμες: επιγενετική, κβαντική φυσική, μεταφυσική, ψυχολογία, κοσμολογία, φιλοσοφία.

Παρακολουθώ σεμινάρια, διαλέξεις και events στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που σχετίζονται με την προσωπική ανάπτυξη (personal growth and self development). Ταξιδεύω συχνά για να παρακολουθήσω συναυλίες, musicals και διάφορες παραστάσεις. Και κατά διαστήματα απομονώνομαι στο βουνό ή στη θάλασσα για meditation, reflection και detox μυαλού και σώματος. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την ΕΜ.ΜΑ με ένα “project” που βρίσκεται σε συνεχή διαδικασία αυτοανακάλυψης, αυτοβελτίωσης, αυτοεξέλιξης και αναγέννησης — χρησιμοποιώντας την καλλιτεχνική έκφραση ως όχημα για να δημιουργεί μοντέλα ταύτισης, μέσα από τα οποία προχωρά όλο και πιο βαθιά στην αναγνώριση και κατανόηση του αυθεντικού εαυτού.

 

Έχοντας ζήσει και σπουδάσει σε πολιτιστικά και καλλιτεχνικά κέντρα όπως το Λονδίνο, τη Βοστώνη, τη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, τι νέο φέρνετε στη μουσική μας σκηνή; Μιλήστε μας γι’ αυτή την εμπειρία.
Οι εμπειρίες ζωής στο εξωτερικό αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου. Οι σπουδές στο Λονδίνο απαιτούσαν σοβαρή πειθαρχία, την οποία έχω διατηρήσει σε διάφορους τομείς της ζωής μου. Η εμπειρία μου στο Berklee College of Music μου προσέφερε ταπεινότητα και με ενέπνευσε να είμαι σε μια διαρκή διαδικασία μάθησης και εξέλιξης — πρώτα ως άνθρωπος και έπειτα ως καλλιτέχνης.

Το Μανχάταν ήταν για μένα μια ονειρική πόλη: νιώθεις ότι κάθε όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Έχει μια μοναδική ενέργεια και vibe και πολύ υψηλές προδιαγραφές όσον αφορά την καριέρα και τους στόχους.

Το Λος Άντζελες ήταν η Barbie Land (LOL) — έχει μια μαγεία, σαν να ζεις μέσα σε ταινία, κάτι που με εκφράζει πολύ ως καλλιτέχνιδα. Με εμπνέει γιατί είναι μια ανεξάντλητη πηγή ιδεών.

Οι ποικίλες εμπειρίες και εικόνες διευρύνουν την αντίληψη και προσφέρουν εναλλακτικές οπτικές γωνίες. Αυτό βοηθά καθοριστικά στη σύνθεση της καλλιτεχνικής μου προσωπικότητας και στη συνεχή εξέλιξή της — με πυξίδα ένα όραμα που θέλω να μοιραστώ με κάθε άτομο που νιώθει να ταυτίζεται συναισθηματικά μαζί μου.

Παράλληλα, ενισχύει και την αναγνώριση της αξίας της ομάδας: των ανθρώπων που συνεργάζονται μαζί μου για την υλοποίηση του οράματος.Ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ομάδα. Το τελικό αποτέλεσμα της ολοκληρωμένης εικόνας του “frontman” είναι το κερασάκι της τούρτας.