Μια μεγάλη αγάπη των 80’s/90’s επανέρχεται. Ο Χρήστος Κυριαζής κι ο νέος του δίσκος.
«Το γράψιμο και η μουσική είναι για μένα εκτόνωση και χαρά μαζί. Αποδίδω το γεγονός ότι τα τραγούδια μου είναι διαχρονικά, στο ότι γράφω αυτά που μου συμβαίνουν.
Το ότι αρέσει και σε άλλους σημαίνει πως δεν είμαι μόνος»
Αποτυπώνετε στο χαρτί αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στην ζωή σας;
Από την καθημερινότητα σας αντλείτε έμπνευση;
Παρατηρώ οτι μου συμβαίνει, αυτό καταγράφεται μέσα μου και οτι πιο δυνατό γίνεται τραγούδι.
Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την μουσική;
Στα 16 μου χρόνια,όταν ο πατέρας μου, μου πήρε την πρώτη μου κιθάρα.
Κι η συγγραφή των στίχων πως προέκυψαν;
Κρατούσα σημειώσεις για κάθε τι έντονο που ζούσα και αυτά αργότερα έγιναν στίχοι. Εγινε μόνο του.
Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες. Πέντε χρόνια αργότερα o Χρήστος Κυριαζής, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πάρετε «απόσταση» τα τελευταία χρόνια από την μουσική σκηνή;
Με είχε κουράσει η δημοσιότητα και έκανα ένα διάλειμμα χωρίς όμως να σταματήσω να γράφω στο studio.
Ποια θεωρείτε την «χρυσή» σας εποχή;
Την περίοδο που κυκλοφόρησε ο δίσκος «Μου θυμίζεις τη μάνα μου».
Ποιον καλλιτέχνη του μουσικού στερεώματος θαυμάζετε;
Πάρα πολλούς. Με κορυφαίους Τσιτσάνη, Άκη Πάνου, Ορφέα Περίδη, Σωκράτη Μάλαμα και πολλούς άλλους.
Θα κάνατε ποτέ συνεργασία με καλλιτέχνη της Χιπ Χοπ σκηνής;
Ναι γιατί όχι.
Τι ετοιμάζετε την περίοδο αυτή;
Κυκλοφόρησε από τη MINOS ένα νέο τραγούδι, το « Αυτό το βράδυ» και μετά θα δούμε.
«Είμαι θυμωμένος με αυτά που ζούμε ως Έλληνες γενικά.
Αλλά είμαι αισιόδοξος οτι κάτι θα αλλάξει»
Θα σας δούμε τον χειμώνα σε κάποια σκηνή;
Σε συνεργασία με τους ONIRAMA θα εμφανιστούμε στο Άνοδος στην οδό Πειραιώς τέλη Οκτώβρη.
Θυμάστε λόγια που σας έχουν στιγματίσει από κάποιον δικό σας άνθρωπο;
Ναι, πολλά από τη μάνα μου και τον πατέρα μου.
Υπάρχει κάποιος τραγουδιστής που δεν συνεργαστήκατε ενώ θέλατε;
Θα ήθελα να παίξω με τον Τσιτσάνη και τον Άκη Πάνου.
Το 1986 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Όταν καθόμαστε σπίτι». Σε αυτό το άλμπουμ ξεχώρισαν τα τραγούδια «Έλα μωράκι μου» και το ομώνυμο ενώ στο δίσκο,
συμμετείχε και ο Γιώργος Μαργαρίτης με το «Μπρικάκι»
Η ομορφότερη σας συνεργασία ήταν με …
Τώρα με τους Ονιράμα!
Έχετε υπάρξει και δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity». Τι θυμάστε από αυτές σας τις συνεργασίες;
Εκπληκτικά χρόνια. Παίζαμε με τις κιθάρες στις πλατείες του Πειραιά μέχρι τα ξημερώματα. Μουσικά πρωινά τις Κυριακές στους κινηματογράφους και στα μικρά clubs του Πειραιά.
Πως προέκυψε η συγγραφή του “Βράδυ Σαββάτου” και η εκτέλεση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου;
Το «Βράδυ Σαββάτου» γράφτηκε στο λιμάνι του Πειραιά ένα Σάββατο βράδυ. Το κυκλοφόρησα στη Λύρα αλλά το τραγούδι δεν ακούστηκε. Κάποια στιγμή με πήρε ο Βασίλης και με ρώτησε αν θέλω να το πει. Και βέβαια είπα ναι. Η πορεία του είναι γνωστή, το θεωρώ από τα καλύτερά μου χρόνια.
Πιστεύετε στο Θεό;
Πού αλλού να πιστέψω;