Το ημερολόγιο έδειχνε 700 μ.Χ. και ο αυτοκράτορας της Κίνας, δέχθηκε ένα περίεργο δώρο από τον βασιλιά του Νεπάλ. Κάτι πράσινα φύλλα, χωρίς ιδιαίτερη οσμή και με ασυνήθιστη γεύση. Μια γεύση γλυκιά και πρωτόγνωρη, που αποκαλύφθηκε, όταν οι μάγειρες της αυτοκρατορικής αυλής, αποφάσισαν να βράσουν τα πολύτιμα χορταρικά. Και το όνομα αυτών: σπανάκι!
Κάπως έτσι, λέγεται, πως έκανε την εμφάνισή του το σπανάκι στις κουζίνες του κόσμου. Σήμερα, αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο φαγητό, που έχει αγαπηθεί από πολλούς λαούς του κόσμου και που μαγειρεύεται ανά τον πλανήτη σε διάφορες παραλλαγές. Το θρεπτικό σπανάκι, υπάρχει στην αγορά όλο τον χρόνο-φρέσκο και καταψυγμένο-αλλά οι βασικότερες εποχές, όπου μπορείτε να είστε σίγουροι για την φρεσκάδα του είναι η άνοιξη (από Μάρτιο έως Μάιο) και το φθινόπωρο (από Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο).
• Το σπανάκι είναι ένα από τα πλουσιότερα πράσινα φυλλώδη λαχανικά σε θρεπτικά συστατικά. Ποσότητα ενός φλιτζανιού βρασμένο σπανάκι, αρκεί για να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού μας σε βιταμίνη Α και Κ. Επίσης περιέχει μαγνήσιο, σίδηρο (αν και στη λιγότερο απορροφήσιμη από τον οργανισμό μας μορφή του), μαγγάνιο, φυλλικό οξύ, καθώς και βιταμίνη C όπως και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Το σπανάκι προστατεύει τον οργανισμό από οστεοπόρωση, καρδιαγγειακές παθήσεις, αρθρίτιδα, και καρκίνο του παχέος εντέρου.
Όλοι θυμόμαστε τον Ποπάι, να σφίγγει την κονσέρβα με το χέρι του και με την ναυτική πίπα του, να ρουφάει το σπανάκι για να γίνει δυνατός.
• Το φυτό ανήκει στη τάξη Καρυοφυλλώδη και στην οικογένεια των Χηνοποδιοειδών (Chenopodiaceae). Καλλιεργείται κυρίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ενώ η καταγωγή του είναι από την Ασία. Μονοετές ή διετές φυτό καλλιεργείται για τα παχιά τριγωνικά φύλλα του.
• Ο καρπός είναι ένα πολύ μικρό μονόσπερμο καρύδι που μερικές φορές φέρει και αγκαθωτό περίβλημα. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπορά. Το ψυχρό κλίμα ευνοεί την ανάπτυξη του σπανακιού· στην Ελλάδα γίνεται σπορά από τα μέσα Αυγούστου μέχρι το Φεβρουάριο. Το έδαφος πρέπει να είναι υγρό και ειδικά όταν το σπανάκι είναι μικρό. Τα αμμοπηλώδη εδάφη είναι τα πιο κατάλληλα. Το ύψος του φτάνει τα 30 εκατοστά.
Στην Ελλάδα γίνεται σπορά από τα μέσα Αυγούστου μέχρι το Φεβρουάριο. Το έδαφος πρέπει να είναι υγρό και ειδικά όταν το είναι μικρό. Αν δεν υπάρχουν βροχές τότε χρειάζεται λίγο πότισμα. Πολλές από τις καλλιέργειες πάντως είναι ξερικές. Η συγκομιδή γίνεται περίπου 6 εβδομάδες μετά τη σπορά.
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες σπανακιού. Οι πιο γνωστές στην Ελλάδα είναι το κοινό, η πριγκίπισσα Τζουλιάνα, το κοντό σπανάκι και το πλατύφυλλο Άργους. Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυές, ως άγριο, κοινώς η νάνα. Έχουν αναπτυχθεί και κάποια υβρίδια για μεγαλύτερη παραγωγή.
→ O σίδηρος που περιέχει το σπανάκι είναι σε μια μορφή (μη αιμικός σίδηρος) που δύσκολα απορροφάται από τον οργανισμό. Το μυστικό για να διπλασιάσετε την απορρόφησή του είναι να το συνοδεύσετε με κάποιο τρόφιμο πλούσιο σε βιταμίνη C (π.χ. λεμόνι, ντομάτα, πιπεριά).
