Σκεφτείτε λίγο την καθημερινότητα σας.
Γυρίστε πισω το βλέμμα σας.
Ποιες στιγμές ήταν αυτές που πραγματικά σας έκαναν ευτυχισμένους?
Ποια γεγονότα?

Όλα αυτά τα «μικρούλια» καθημερινά μας συμβάντα, μήπως τελικά έχουν μεγαλύτερη αξία στη ζωή μας και ας μην έχουν το λαμπερό απαστράπτον κόστος της χλιδής?

Δε λεω, καλή η πολυτέλεια για όποιον την απολαμβάνει, όλοι μας σχεδόν έχουμε σκεφτεί τον εαυτό μας σε ένα 24ωρο χλιδής, αλλά πόσο βαθύ και ουσιώδες μπορεί να είναι κάτι τέτοιο στη ζωή μας?

Είσαι σε ένα χλιδάτο εστιατόριο, θα φας ένα φαγητό που ούτε ξέρεις πως το λένε ούτε το έχεις ξαναδεί ποτε στη ζωή σου ούτε καν αναγνωρίζεις τι μπορεί να είναι ή να ήταν στην προηγούμενη ζωή του. Οκ once in a lifetime experience. Δεν θα το θυμάσαι όμως το ίδιο νοσταλγικά όπως εκείνο το Σαββατόβραδο με τους φίλους σου τις μπίρες και τα σουβλάκια στην παραλία, που γίνατε μες στην άμμο, ξεμείνατε από μπίρες και τρέχατε να βρείτε το μοναδικό ανοιχτο περίπτερο στις 2 τη νύχτα 8 χλμ μακρυά.

Πόσο «γλυκιά» γεύση σου άφησε εκείνο το ξινό κρασί που ήπιες σε ένα παρακμιακό εστιατόριο στη μέση του πουθενά, όταν σταματήσατε με το άλλο σου μισό κατάκοποι από το ταξίδι που πηγαίνατε με τη μηχανή, και γελούσατε βαφτίζοντας το «σπάνια ποικιλία από Νορμανδικούς αμπελώνες του 1920». Σίγουρα δύο πολυτελείς θέσεις σε μια χλιδάτη αεροπορική εταιρεία θα έκανε το ταξίδι σας πιο άνετο αλλά ακόμα πιο σίγουρα δεν θα σας άφηνε τόσο γλυκές αναμνήσεις σε όλα αυτά που είδατε μαζί στο δρόμο, δεν θα σας έφερνε τόσο κοντά όταν σας έπιασε λάστιχο και σε κοιτούσε σαν τον μεγαλύτερο επιστήμονα να το αλλάζεις για να μάθει κ εκείνη την «τέχνη» σου.

Σίγουρα ένα μπουκέτο από σπάνια και ακριβά λουλούδια είναι πολύ εντυπωσιακό αλλά δεν σου έχει μείνει αξέχαστο όπως εκείνο το μικρό μωβ αγριολούλουδο και η τούμπα που έφαγε στο κατσάβραχο προσπαθώντας να το κόψει για να στο προσφέρει!

Όλα τα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας, μιλώντας για τα καλά φυσικά, κρύβουν μια γοητεία μέσα τους, μας γεμίζουν κάποια ραφάκια αναγκών μας, είναι όμως εκείνα τα μικρά καθημερινά συμβάντα της ζωής μας που έχουν μέσα τους κάτι το μαγικό. Κάτι που ενώ δεν το περιμένεις, σου αφήνουν τις πιο έντονες σημάνσεις στον χάρτη των συναισθημάτων σου, σαν μεγάλες κόκκινες πινέζες που σου δείχνουν ότι εκεί πέρασες όμορφα.

Αν το καλοσκεφτείς, ήταν κάτι που έκανες, τόσο απλό, τόσο συνηθισμένο ή τόσο καθημερινό. Ο χώρος ο χρόνος και τα άτομα όμως που ήσασταν μαζί όταν συνέβη, διαμορφώνουν την αξία του και όχι το πόσα ξόδεψες γι’αυτό.

Σκέψου να είχες ξεμείνει σε ένα έρημο νησί, μόνος, έχοντας μοναδική αποσκευή μια βαλίτσα γεμάτη χρήματα και τίποτα άλλο.

Θα ήταν απλά, κομμάτια χαρτιού που ίσως να σε ζεστάνουν για λίγες μέρες…. Και μετά τίποτα παραπάνω.

Κανένα διαμάντι δεν μπορεί να λάμψει, αν δεν λουστεί από την λάμψη του ήλιου και το φως της μέρας!

Το συναισθηματικό γέμισμα, και ο ψυχικός πλούτος σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο «βασιλιά» του κόσμου, όσο χρυσάφι κι αν διαθέτουν οι άλλοι….