Θα φτιάξω ένα ρόφημα, θα κάτσω στο μπαλκόνι μου, θα ανάψω ένα τσιγάρο και δεν θα κάνω τίποτα! Όχι γιατί βαριέμαι αλλά γιατί μπορώ να εκτιμήσω πιά τις μικρές, δικές μου ώρες, που δεν κάνω ΤΙΠΟΤΑ.
Θα φτιάξω κρόκο Κοζάνης, μου είπε η Μάνα μου ότι είναι εξαιρετικό και σε πολλά ωφέλιμο! Το τονίζει αυτό! Ωφέλιμο! Αν ήμουν πιο πιτσιρικάς το κριτήριο θα ήταν η γεύση! Τώρα είναι αν μας κάνει καλό ή όχι! – Μεγάλωσες αγόρι μου! θα μου πει με χαρά ( γιατί είναι υγιές το παιδί της) αλλά και με με δόση πίκρας από κάτω (γιατί δεν έκανα αυτά που εκείνη, είχε ονειρευτεί για μένα). Όπως και να έχει, όπως και να το δεις, ναι, μεγάλωσα! ή μεγαλώνω; Τι από τα 2;
Αν μου έδινε κάποιος την ευκαιρία να γυρίσω πίσω το χρόνο δεν θα το έκανα! Όχι! Δεν μνημονεύω την πρώτη νιότη! Την θυμάμαι και χαίρομαι! Χαίρομαι που την έζησα όπως ήθελα και όπως έπρεπε! Με τις ανασφάλειες, τα ξενύχτια, τις παρέες, τους πολύωρους καφέδες (τι σκατά λέγαμε ποτέ δεν θυμάμαι), τις εκδρομές, τα ξεφτυλίκια.. Την έζησα!
Ίσως, αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο, να άλλαζα κάποιες επιλογές μου επαγγελματικές αλλά και πάλι, μπορεί να με είχαν φτάσει ως εδώ αλλιώς και αυτό, δεν θα το ήθελα!
Στο φινάλε, πόσο άδειοι θα ήμασταν χωρίς τα λάθη μας; Χωρίς τα χαστούκια που φάγαμε κατά καιρούς, επαγγελματικά – ερωτικά – οικογενειακά. Φαντάζομαι μια ζωή στην πέννα, με κανόνες, όρους, πρέπει άλλων και όχι δικά μου! Μια ζωή σχεδόν κινηματογραφική, ένα truman show! Πόσο κενή; Ακόμα και ο Jim Carey στην ταινία τρόμαξε και στο τέλος έφυγε και ας ήταν όλο αυτό μια παραδεισένια ζωή! Για κάποιους! Άλλους!
→ Μπα! Μεγαλώνω και είναι ωραίο τελικά! Ο βαθμός δυσκολίας – στο θέμα επιβίωσης – όσο μεγαλώνεις, αυξάνεται και αυτός! Εκεί που έχεις περάσει τα δύσκολα και λες τα κατάφερα, έρχονται άλλα πιο δυνατά, πιο μεγάλα και καταλαβαίνεις ότι η προηγούμενη φορά, ήταν τα δοκιμαστικά για τους πιο μεγάλους στίβους μάχης!
Αλλά και πάλι, κάθε μέρα που περνάει, εσύ φορτώνεσαι με εφόδια, σαν τις πίστες στα ηλεκτρονικά παιχνίδια! Την περνάς, παίρνεις και ένα δωράκι! Καμιά φορά πετυχαίνεις και τον bonus round αλλά συνήθως, έχεις πάει για τσιγάρα και τον έχασες! Εμ! Κόψε το κάπνισμα μάναμ!
→ Μεγαλώνω θα πει να εκτιμάς και να σέβεσαι ότι έχεις κάνει! Να το αγκαλιάζεις και να το δέχεσαι! Να μπορείς να καταλάβεις το λάθος που έκανες τότε και να μην το ξανακάνεις (λέμε τώρα).
Δεν ζηλεύω την πρώτη νιότη, αντιθέτως, την αγαπώ και την θυμάμαι με αγάπη! Ίσως γιατί η δεύτερη – νιότη – είναι πιο ουσιαστική! Τα θέλω σου μπορείς να τα στηρίξεις!
Μπορείς να κάνεις πράγματα που στην πρώτη δεν σου επιτρέπονται! Η ορμή και η δύναμη είναι η ίδια! Ναι, είναι η ίδια και κάποιες φορές, είναι πιο μεγάλη από την προηγούμενη φορά! Όχι γιατί έχεις όρεξη – αυτό δεν αλλάζει σε καμία περίοδο της ζωή μας, είτε την έχεις, είτε όχι – αλλά γιατί τώρα έχεις μάθει να εκτιμάς τον χρόνο που έχεις! Όσος είναι αυτός!
Βλέπεις, η πρώτη νιότη, κυριαρχείται από το αίσθημα της αθανασίας και αυτό είναι δύναμη! Στην 2η παίρνεις δύναμη από αλλού. Όπως και να ‘χει, με την ίδια φόρα θα πέσεις στον τοίχο! Απλά τώρα, κρατάς και μια μικρή πισινή για να μην χτυπήσεις, γιατί απλά έχεις γίνει λίγο πιο εύθραυστος!
Το μόνο αρνητικό της 2ης νιότης είναι το σώμα, που κάποιες φορές δεν ακούει και εκεί που θέλεις να κάνεις την μαγκιά, τσουπ, σε τραβάει πίσω και βάζεις το έμπλαστρο στη μέση γιατί η Κομανέντσι έπαψες να είσαι. χεχε…
→ Μεγαλώνω! και αν ο κρόκος Κοζάνης είναι ωραίος στη γεύση, θα του βάλω και λίγο μέλι – γιατί και αυτό κάνει καλό – να ρθει να απογειωθεί και θα κάτσω σαν κάτι που κορόιδευα στο μπαλκόνι, θα ανάψω ένα τσιγάρο και δεν θα κάνω ΤΙΠΟΤΑ!
