Όταν «συνεχίζεις» να έχεις σχέση με τους πρώην.
Και έρχεται η ώρα που χωρίζεις. Όλοι το έχουμε περάσει αυτό.
Δεν γίνεται να κάνεις μόνο μια σχέση στη ζωή σου.
Mοιραία κάποια στιγμή, μια σχέση θα τελειώσει και θα πας σε άλλη.
Όλο αυτό μέχρι να βρεις αυτό που πραγματικά θες κ αξίζει.
→ Ποια είναι η συμπεριφορά σου όμως τότε?
→ Βλέπεις μπροστά σου ένα νέο ξεκίνημα ή τα κατάλοιπα των προηγούμενων σχέσεων σου, κακοποιούν εν τη γενέσει της την τωρινή σου σχέση?
→ Το έχεις τσεκάρει καθόλου αυτό?
→ Βλέπεις ακόμα, στο νέο πρόσωπο που μπήκε στη ζωή σου, χαρακτηριστικά του προηγούμενου?
→ Υπάρχουν όντως όμως ή εσυ τα εμφανίζεις?
Γιατί κάπως έτσι, γίνεσαι άδικος και συμπεριφέρεσαι λανθασμένα προς τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου. Έναν άνθρωπο που προφανώς και δεν σου φταίει σε τίποτα. Και αν σε νοιάζεται πραγματικά θα κάνει υπομονή, θα ξεπεράσει τις συμπεριφορές σου αυτές γιατί έχει καταλάβει ότι οφείλονται σε άσχημα παρελθόντα κατάλοιπα.
Θα κάνει υπομονή όμως, μια.
Θα κάνει δύο.
Μην περιμένεις και μην έχεις την απαίτηση να κάνει πολλές φορές.
Και ξέρεις δεν είναι και υποχρεωμένος.
Μην το χρησιμοποιείς αυτό ως «απόδειξη» και μην το έχεις απαίτηση από τον άνθρωπο που στέκεται δίπλα σου. Γιατί εάν εσύ του ζητάς να σου αποδείξει ότι αντέχει να πολεμήσει με τους δικούς σου δαίμονες, αντί να το κάνεις εσύ, εσύ τι του αποδεικνύεις με αυτή τη συμπεριφορά?
Το σωστό και το έντιμο, αν κάτι από το παρελθόν σου ακόμα σκιάζει το παρόν σου, είναι να το ξεκαθαρίσεις πριν ασχοληθείς να ψάξεις το μέλλον σου.
Λίγοι βέβαια το κάνουν αυτό. Οι περισσότεροι από εμάς ψάχνουμε να βρούμε ενα «παυσίπονο». Έναν άλλο άνθρωπο, έναν άλλο έρωτα, που θα μπορέσει να μας κάνει να ξεχάσουμε. Πώς να το καταφέρει όμως ο άλλος, να μείνει στο μυαλό μας και να μας κάνει να νιώσουμε όμορφα, όταν ακόμα η θέση ενός πρώην στο μυαλό μας έχει κάνει κατάληψη?
Όταν εμείς συγκρίνουμε, όταν έχουμε την αίσθηση ότι αυτή η σχέση θα μας κάνει τα ίδια με την προηγούμενη…Κι αν αυτό πιστεύουμε, τότε γιατί να την ξεκινήσουμε δηλαδή?
⇒ Αν νομίζουμε πως ο άνθρωπος που είναι απέναντι μας θα μας πληγώσει γιατί να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε σχέση μαζί του?
⇒ Ας καθίσουμε στα αβγά μας τότε…
Είναι σαν να έχεις καεί με τη φωτιά κ όταν την ξαναδείς να πάς να βάλεις πάλι το χέρι σου πάνω της. Λυπάμαι φίλε μου, αλλά για αυτό το κάψιμο μην κατηγορείς τη φωτιά, εσύ πλησίασες.
Ένας νέος άνθρωπος στη ζωή σου, είναι ένα άλλο ξεκίνημα. Ένας διαφορετικός δρόμος. Όσο γνώριμος κι αν δείχνει δεν θα είναι ποτέ σαν τους προηγούμενους που ήσουν. Ποτέ τίποτα δεν μπορεί να είναι πανομοιότυπο με κάτι άλλο, κανένα αντικείμενο, κανένας τόπος, πόσο μάλλον μια σχέση που όλα εξαρτώνται όχι από ένα αλλά από δύο ανθρώπους και πολλούς συναισθηματικούς και όχι μόνο παράγοντες.
Ναι. Ο έρωτας είναι ένας ύποπτος. Ο πιο μεγάλος ύποπτος της ζωής μας.
Πάντα όμως θα είναι αθώος, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.
Μόνο έτσι θα τον δείς καθαρά. Αλλιώς μην ξεκινήσεις την έρευνα σου καθόλου.
