Oι περισσότεροι σίγουρα, έχουμε έναν φίλο μας «καλύτερο».Έναν «κολλητό»! Κάποιον που ξέρουμε πολλά χρόνια αλλά τον γνωρίσαμε κάτω απο συγκεκριμένες συνθήκες. Αν όμως, έχεις φίλο από το σχολείο, αυτό είναι ο,τι πιο δυνατό.

Είναι αλήθεια, ναι.
Είναι ο φίλος που άντεξε στο χρόνο.
Περάσατε άλλωστε τόσα μαζί.

 

Εκείνα τα χαζά προβλήματα των μαθημάτων και των καθηγητών, να λέτε τον πόνο σας στο διάλειμμα για τα διαγωνίσματα και όλη η βδομάδα να μή σας φτάνει, να θέλετε να περνάτε και τα σαββατοκύριακα μαζί όταν η παρέα μαζευόταν στην πλατεία, όταν βλέπατε τα ίδια στην τηλεόραση και τη Δευτέρα είχατε να σχολιάζετε!

Και έπειτα όταν η ερωτική απογοήτευση σας χτυπούσε την πόρτα, τα σημειώματα που κόβανε βόλτες την ώρα του μαθήματος να λέτε τον καημό σας, τα όλο νόημα στιχάκια που ήταν γραμμένα πάνω σε θρανία βιβλία και τοίχους. Όλη η αρχή της ζωής σας συνοδεία με αυτές τις φιλίες!

Οι κολλητοί με όλη τη σημασία της λέξης. Με την πραγματική επικοινωνία, όχι αυτή την ηλεκτρονική. Μια επικοινωνία αληθινή, με τα καλά της και τους καβγάδες της, που σε νευρίαζε αλλά και σε στήριζε σε κάθε τι απλό ή πολύπλοκο. Και κάπως έτσι άντεξε στο χρόνο, ή και στις αποστάσεις καμιά φορά, μπορεί να μην είναι πλέον η ίδια καθημερινή επικοινωνία, αλλά είναι αυτό το μαγικό ραβδί, που όποτε ξαναβρίσκεστε όσα χρόνια, περιπέτειες και εμπειρίες ζωής και να έχουν περάσει το κατώφλι της ζωής σας, σας κάνει να νομίζετε πως είστε με την τσάντα στην πλάτη κ όπου να’ναι θα μπείτε στην τάξη για μάθημα.

Είναι αυτή η μαγική φιλία που πάντα θα σε λογαριάζει σαν να είσαι 17 χρονών…..
Είναι λίγοι αυτοί οι φίλοι. Και όποιος κατάφερε να κρατήσει κάτι τέτοιο στη ζωή του, είναι πραγματικά τυχερός! Έχει το μαγικό ελιξίριο της αιώνιας εφηβείας αυτή η σχέση.

Ζήσατε μαζί και αλλάξατε σαν άνθρωποι, σαν χαρακτήρες, μεγαλώσατε, ωριμάσατε, παραξενέψατε. Όμως αυτή η σχέση έμεινε ίδια, προσαρμοσμένη τόσο τέλεια κάθε φορά σαν ένα μαλακό ελαστικό γάντι, πάντα εκεί να σου κρατάει το χέρι ζεστό και την καρδία αγνή….

 

Η καλή φιλία είναι τρένο, έχει διαδρομή και σταθμούς αλλά σε κρατάει πάντα σταθερά στη γη, οι «γνωστοί» και λοιποί φίλοι θα γίνουν αερόστατα, θα σε πάνε ίσως ψηλά αλλά κάποια στιγμή θα ξεφουσκώσουν.

Οι φίλοι του σχολείου μας, είναι τα αδέρφια που διαλέξαμε εμείς να μείνουμε πάντα πιτσιρικάδες μαζι τους! Δεν μεγαλώνουμε μαζί, μόνο τρυπώνουμε στην κρυψώνα που φτιάξαμε και ο χρόνος δε μας βρίσκει.

Σαν τότε που καπνίζαμε κρυφά στις τουαλέτες.
Και πάντα ζούμε τα 17!