Πεθύμησα τη θάλασσα! Το μπλε που χαλαρώνει! Τον ήχο που σκάει το κύμα στην άκρη! Το φόβο που σου δίνει η βουτιά με μια μάσκα στον άγνωστο σκοτεινό βυθό. Την εσωτερική ηρεμία που μπορεί να σου δώσει η θέα του Αιγαίου, όπου, όποτε, όπως το δεις!
Αιγαίο.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να κολλάει με το Αιγαίο! Τι δύναμη; Τι άπλετη ομορφιά ελληνική; Δεν υπάρχουν αλλού θάλασσες; Ω ναι! Παντού! Όλος ο κόσμος νερό – θάλασσα αλλά ξέρεις κάτι; – μου είχε πει κάποτε ένας παππούς: ο ήλιος την Ελλάδα δεν την φωτίζει από κάποια γωνιά, είναι από πάνω της και φέγγει γι αυτήν. Γι αυτό και το Αιγαίο, πάντα θα είναι μπλε! Όχι θαλασσί, όχι πράσινο, όχι γαλάζιο αλλά μπλε. Αυτή η φράση από τότε μου έχει καρφωθεί μέσα στο κεφάλι!! Δεν είναι μια άλλη ποσότητα νερού που θα την πούμε απλά πέλαγος! Όχι! Είναι το Αιγαίο και είναι μπλε. Τα παράθυρα στη Σαντορίνη και στη Μύκονο δεν είναι γαλάζια, ούτε θαλασσί. Είναι μπλε – Αιγαιοπελαγίτικα – θαλασσινά.
Θάλασσα.
Η μαγεία του να κοιτάς τη θάλασσα είναι γιατί δεν έχει τέλος και γιατί ότι κι αν θες να ξορκίσεις σ αυτήν, θα στο πάρει μακρυά. Γιατί η θάλασσα δεν έχει τέλος. Ένα τεράστιο βασίλειο που ο άνθρωπος δεν θα καταφέρει να μάθει ποτέ! Κάθε μέρα, κάθε στιγμή κάτι άλλο θα εμφανιστεί! Τη θάλασσα την σέβεσαι – γιατί την φοβάσαι!
Νερό.
Το πιο δυνατός στοιχείο της φύσης! Η γη κι αν χαθεί, το νερό θα την καλύψει. Σε νερό βρισκόμαστε την περίοδο της δημιουργίας μας, γιαυτό και το σώμα δεν νιώθει ξένο μέσα σ αυτό! Νερό! Ασφάλεια για το σώμα σαν αγκαλιά! Ξεπλένει. Δημιουργεί. Αφαιρεί. Δίνει ζωή. Τίποτα πιο δυνατό! Τίποτα πιο τρομακτικό σαν έρθει με ορμή. Τίποτα σαν την αγκαλιά του ζεστού νερού πάνω μας. Τίποτα πιο μαγικό σαν θέλεις να ξεπλύνεις –
Πεθύμησα τη θάλασσα σαν μικρό παιδί!
Να πέσω μέσα και να μουλιάσω!
Να κάνω βουτιά και να μπει νερό στη μύτη.
Να με τσούξουν τα μάτια μου από το αλάτι γιατί τα άνοιξα!
Να με τσούξει μια μικρή πληγή που είχα από προχθές.
Να βάλω το κεφάλι μου μέσα στο νερό και να ακούσω την εκκωφαντική σιωπή.
Πεθύμησα τη θάλασσα.
Κι αν είμαι τυχερός να δω τον ήλιο μέσα στο Αιγαίο, θα νιώσω περήφανος.