Όσο κι αν σας φανεί περίεργο, όντας γένους θηλυκού , δεν είμαι λάτρης του καταναλωτισμού. Μου αρκούν λίγα και όμορφα ,λιτά και απέριττα όπως συνηθίζω να λέω. Ο άντρας μου με παρακαλάει, μα πήγαινε να ψωνίσεις κάτι! Κι εγώ εκτός του ότι βαριέμαι τη διαδικασία, είμαι επαρκής με όσα έχω, όσο καιρό και να τα έχω. Δε με ενδιαφέρει ποτέ να είμαι μέσα στη μόδα. Θέλω να είμαι άνετη με ότι φοράω και να αρέσει πρωτίστως σε μένα το αποτέλεσμα στον καθρέφτη μου.

Να όμως που φέτος , είπα να πάρω ένα μαγιό μετά από αρκετά χρόνια. Αφού το προηγούμενο ήταν μια χαρά , δεν είχα σκοπό να το αλλάξω μέχρι που λίγο το παιδί στη παραλία να κάνει άγαρμπες κινήσεις, λίγο που είχαν χαλαρώσει τα λαστιχάκια, φοβούμενη για τυχόν ατύχημα, πήρα την απόφαση. Ναι θα πάρω μαγιό.

 

Ξεκίνησα την αναζήτηση στο ίντερνετ να δω κανένα σχέδιο. Κάτι σε ολόσωμο είχα στο νου, να είναι και σταθερό. Όσο κοίταζα τις κοπέλες με τα μαγιό τόσο με έπαιρναν τα γέλια. Το κάτω μέρος από το μαγιό ήταν μέχρι τον αφαλό και όλο το καπούλι έξω, προκλητικό και αντιαισθητικό .

Αλήθεια τώρα; Σας αρέσει εσάς αυτό να το βλέπετε και να το φοράτε κιόλας; Όσο ωραίο σώμα να έχει μια γυναίκα, βάζοντας κάτι τέτοιο μόνο όμορφο δε λες το αποτέλεσμα. Θα σας άρεσε να δείτε έναν άντρα να φοράει το ίδιο; Σας προκαλώ κάντε το εικόνα. Α δε σας άρεσε ε;

Τα έδειξα στον άντρα μου και με όση σοβαρότητα και ειλικρίνεια είχα, τον ρώτησα αν του άρεσε κάτι από όλα αυτά που έβλεπε, με αποτέλεσμα να βάλει κι ο ίδιος τα γέλια. Το χειρότερο είναι που οι παραλίες γέμισαν από δαύτα που δε κολακεύουν ούτε το πιο τέλειο κορμί.

 

Δεν είμαι ρατσίστρια, ούτε με ενοχλεί τι βάζει ο καθένας και πως το βάζει. Αλλά με λύπη αντιλαμβάνομαι όσο περνούν τα χρόνια πως πέφτουμε θύματα καταναλωτισμού, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. Καταπιανόμαστε από τη μόδα λες και είναι η αξία της ζωής και αδιαφορούμε για την αληθινή ομορφιά και την καλαισθησία που έχει ο καθένας από τη φύση του. Αρχίζουμε να πιστεύουμε πως έχουμε ανάγκη κάθε ψευτιά και ασχήμια που μας πλασάρουν και χάνεται η ατόφια ομορφιά.

Πρόσφατα είμαστε για μπάνιο με τις ανιψιές μας στη Κέρκυρα και μου λένε ” Θεία κοίτα διακριτικά πίσω σου , είναι μια κυρία και είναι βαμμένη!Μα βάφτηκε για να έρθει στη παραλία; ” προφανώς τα παιδιά είχαν παραπάνω λογική για να καταλάβουν πως δε χρειαζόταν να βαφτεί για να απολαύσει ένα μπάνιο στη θάλασσα, άλλωστε ήταν ήδη αρκετά όμορφη και δεν είχε ανάγκη τα φτιασίδια. Ίσως τελικά θα έπρεπε να υιοθετούμε πιο συχνά την αγνή λογική των παιδιών για να είμαστε μια στάλα πιο κοντά στη πραγματικότητα .

 

Όπως καταλάβατε πάει κι ο Αύγουστος και μαγιό της προκοπής δε βρήκα να πάρω . Παρέμεινα για ακόμη μια χρονιά με το ίδιο φυσιολογικό μου μαγιουδάκι , ελπίζοντας του χρόνου να βγάλουν μια πιο ανθρώπινη μόδα για να ντυθούν όλα τα μυαλά των ανθρώπων.