‘Εχεις γνωρίσει ποτέ κάποιον τέτοιο χαρακτήρα?
→ Από αυτούς που τους βλέπεις, που θαυμάζεις την αντοχή τους με όσα έχουν βιώσει, που απορείς και μάλιστα πολλές φορές λες «αποκλείεται εγώ να την πάλευα στη θέση του.
→ Αυτός που θα σου χαμογελάει πάντα τοσο λαμπερά, κι όμως η ψυχή του έχει περάσει από τα χειρότερα σκοτάδια. Και πάντα θα απορείς εκεί στην κόλαση που έζησε, πως κατάφερε να κρατήσει στα μάτια του τόσο φως.
Ξέρεις από μέταλλα?
Θα σου πω μια βασική αρχή τους μόνο, για να καταλάβεις.
Το μέταλλο όταν θερμαίνεται, αλλάζει και ομαλοποιείται η μοριακή δομή του και είναι μαλακό «εύπλαστο», ευέλικτο. Όσο το χτυπάς για να το διαμορφώσεις, ατσαλώνει που λέμε….
Έτσι κάπως είναι κ αυτοί οι άνθρωποι.
Σμιλευμένοι από τα βιώματα, από τα χτυπήματα που έχουν σηκώσει στη δομή τους.
Ένα πολύ δυνατό περίβλημα, που με τον καιρό έχει δεχθεί πολλές αλλαγές, που έχει προστατεύσει κάτω από το δυνατό αυτό περίβλημα της αντοχής τους, όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά και τα πολύ αγαπημένα τους πρόσωπα.
Προσαρμόσιμοι στις συνθήκες, κοντράροντας σε ό,τι πάει να τους βλάψει, να τους αλλοιώσει, να τους τροποποιήσει κατά πως εκείνο θέλει. Με μια μεγάλη ασπίδα στηριγμένη στο είναι τους, πάντα κατάλληλα επενδυμένη ώστε να προστατεύουν όσο καλύτερο μπορούν αυτά που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν στο πέρασμα τους.
• Πάντα στις συζητήσεις θα ακούσεις να τους χαρακτηρίζουν μονολεκτικά.
Δυνατοί. Άξιοι. Ικανοί.
Ενδεχομένως να ακούσεις και την άλλη πλευρά. Τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς. «Άνθρωποι σκληροί. Δυσπρόσιτοι. Αυταρχικοί.» Δεν θα το ακούσεις πολύ συχνά όμως, μιας και θα είναι σίγουρα, από στόματα ανθρώπων, που προσπάθησαν να τους χρησιμοποιήσουν, να εκμεταλλευτούν ίσως την ιδιότητα αυτή της δύναμής τους, η ακόμα και άνθρωποι που τόλμησαν να τους «χτυπήσουν» με αποτυχία φυσικά.
Δεν θα κάνουν ποτέ επίδειξη της δύναμης τους ή των όσων έχουν καταφέρει. Όλα αυτά άλλωστε φαίνονται από τα σημάδια που έχουν πάνω τους, και εξάλλου πάντα είχαν την πεποίθηση ότι η επίδειξη ισχύος είναι για τους δειλούς. Για κάποιους που θέλουν να δείχνονται δυνατοί αλλά στην πραγματικότητα είναι τόσο ανίσχυροι που κρύβονται πάντα πίσω από την αξία και την ισχύ των άλλων μιας και ποτέ δεν θα κατανοήσουν ούτε θα καταφέρουν τα μισά απ’όσα έχουν καταφέρει άλλοι, ουσιαστικά και όχι επιδεικτικά δυνατοί.
• Πάντα θα τους δεις λαμπερούς όπως ακριβώς και ένα μέταλλο στον ήλιο.
Η σκληρότητα τους όμως έχει αλλάξει με τον καιρό.
Δεν σκουριάζουν ποτέ, δεν το επιτρέπει η «πάστα» τους, γι αυτό και τους βλέπεις ακόμα ανθεκτικούς σε ότι κι αν συμβεί.
Έχουν την καλύτερη ποιότητα.
Έχουν την καλύτερη δομή.
Δεν θα μάθεις ποτέ πραγματικά πόσες φορές έχουν ατσαλώσει, πόσες φορές έχουν χτυπηθεί. Αν καταφέρεις να είσαι από εκείνους που θα τους ζεστάνουν και θα ομαλοποιήσουν την δομή τους, τότε είσαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος δίπλα τους.
Μέχρι να γίνει όμως αυτό, και ναι, θέλεις χρόνο και υπομονή για να το καταφέρεις, θα βιώσεις λίγο και την ατσάλινη πλευρά τους.
• Κατά βάθος είναι άνθρωποι εύθραυστοι. Άνθρωποι που μπορεί και να σπάσουν. Και όταν αυτοί οι άνθρωποι σπάσουν, κόβουν.
